kendinizi şişman, bakımsız, itici ,antisosyal hıssedıyorsanız...

burbuk .!.:

46 yaşındayım, şişmanım ama pişman değilim. Dış görünüşümle var olmaktansa kişiliğimle var olmayı seçen biriyim. Şişmanlığımının tek sorunu sağlıktır. Kendimle dalga geçmeyi çok iyi bilirim. Bu yüzden çevremde bu konuda ne alay konusu oldum ne de şişmanlığım ortada konuşuldu. Kişiliğim ve kendime has karakterim her zaman ön planda olmuştur. Dış görüşünüşümle utanmadan yaşadım ve yaşıyorum. Ayrıca makyajın M'sini bilmem. Ama her zaman etrafımda insanları toplamasını bilen, iş hayatında saygınlığı olan, liderlik vasıfları ileri derecede olan biriyim. Bunları kendimi övmek için yazmıyorum. Sadece olayın dış görünüş olmadığını kişiliğin ve karakterin her zaman ön planda olduğunu anlatmak için yazdım.
Kendinize güvenin ama bu güven görüşünüşünüzle olmasın, kişiliğinizle olsun. Yani kendiniz olun yeter. Sizin dış görünüşünüzle dalga geçenler zaten insanlıktan nasibini almamışlardır. Etrafınızda bu tip insanları temizlemeniz en iyisidir. Öyle kişilerin hayatınızda yer etmesine fırsat bile vermeyin.
Eğer dış görünüşünüzü ön planda tutarsanız kendinizi antisosyal hissedersiniz. İç güzelliğinizin daha önemli olduğunu kabullenirseniz antisosyalliğinizde zaten ortadan kalkar.

Genişletmek için tıkla...

cv gibi olmuş burbuk ama yaş ne olursa olsun yorum budur, dış görünüşün ne kadar şahane olursa olsun sosyal zekan yoksa hiç bir önemi yok süsün püsün

mav .!.:

kendınız bu sekılde hıssedıyorsanız ınsanlarda sızı boylesınız dıye elestırmesınden korkup kendınıze cekı duzen vermek ıcın neler yaparsınız..neler sızı gaza getırır neyden baslarsınız neler yaparsınız.

Genişletmek için tıkla...

İşte can alıcı soru.Bir insan kendine bu soruyu sorduysa,emin ol ki değişimin kıyısındadır,öncelikle bu anlamda seni yürekten tebrik ediyor ve cevabımı kendi hikayemle veriyorum...

Çocukluğumdan beri balık etli bir insandım,halamın genetik mirası Üniversiteye 69 kilo ile gittim yaş 17 o zaman,boyum 163 cm.O yıl hazır yemekler,yurtta gece yemekleri,geç yatışlar öğleye kadar uyuyuşlar derken,o yılı tam 80 kg olarak bitirdim.Fakülteyi bitirene kadar hemen hemen aynı kilolarda kaldım ve 77 kg ile öğretmen olarak Anadolu'nun bir dağ köyüne atandım 21 yaşımda.Büyük şehirlerde hayatını geçirmiş bir insan için;dağ köyünde bir hayat (dışarıda tuvaletler,evlerde su olmayışı,12 yaşında evlendirilen çocuklar,kumalarıyla yaşayan kadınlar vesaire...) macera olamayacak kadar sarsıcı bir değişimdi.

Ufaktan bunalıma girdim,bunalımdan da ziyade köyde hareketsizlikten 90 kiloya çıktım o yılın sonunda.Sonra tabi her şarta uyum sağlayan bünyem,bu değişime de uyum sağladı ve sancılarım geçti.Yıllar da geçti tabi.Yüzünün çok güzel olduğu kilo verse bomba gibi olacağı söylenen,27 yaşımda,90 kg biriydim artık.90-91 gidip gelirken kızkardeşim rahatsızlandı,bu ciddi rahatsızlık benim kendimi bütünüyle bırakmama sebep oldu.Duygusal yiyici olduğum için ağlayıp ağlayıp kendimi buzdolabının önünde bulur,patlayana kadar yer,tekrar ağlayarak uyurdum.Bu duygusal halim ve canımın acısı beni insanlardan da uzaklaştırmıştı.Antisosyal yaşıyordum,evden işe işten eveSonra kardeşim de iyileşmeye başladı,paralel olarak benim de moralim düzelmeye;yaşım da artık 29.Pili bitmiş dijital tartıma yeni pil alıp,üzerine çıktığım anı hiç unutamam heralde.105 kg

Tartının yanına çöküp saatlerce ağladığımı anımsıyorum.Kendimi şişman,bakımsız ve değersiz hissediyordum.Dışarı bile çıkmak istemiyordum.Ne ruh halim,ne duygusal hayatım yolunda gitmiyordu.Sonra birgün arkadaşlar beni biriyle tanıştırdılar.Zaten beğenmediğini yüzünden anlamıştım,ben de Ona bayılmamıştım hoş ama insanları asla görünüşleri ile harcamam.Kaç kilosun dedi bana,105 demeye utandım 90 dedim Garip garip bakınca adam,-ne oldu bir sorun mu var- dedim komik bir savunma psikolojisi ile.Adam böyle sırtlan gibi sırıttı ve -Yoooo,üstüme düşmediğin sürece bir sorun yok- dedi Neyse eve geldim,ama gülüyorum adama da söylediklerine de hırsımdan.Üzülmedim kesinlikle,yalnızca öfkelendim insana bedeninden bakan gözlere.

Sömestre tatilinde ailemin yanına gittiğimde,annemi dua ederken duydum.-Allahım ne olur sağlığı bozulmadan kilo versin yavrum-diyordu,bir yandan da ağlıyordu.Hayatta hiçbirşey değil ama,o bir ananın dua ederken ağlayışı yüzüme tokat gibi çarptı.Belli etmedim,15 gün sonra görev yerime gittim.Hemen kendime koşu bandı,sauna eşofman,ve bitki çayları aldım.Kaçamak yapamamak için evde kilo aldırıcı ve diyet dışı ne varsa komşuma verdim.Evde artık yalnızca spor aletleri,54 beden kıyafetlerim,diyet ürünlerim ve tartım vardı.Başladım...

O günden tam 1 yıl sonra 69 kiloyu gördüm,1 yılda tam 35 kilo vermiştim.Artık 30 yaşında,yüklerinden kurtulmuş ama hayata biraz geç kalmış yeniden doğmuş biri gibiydim.Giyim tarzım değişmişti,sosyal ortamlara daha güvenle giriyordum artık.Sonra rüya gibi bir adam beni buldu,aşık oldu.Çocuk gibi masum gözleri,inanılmayacak güzellikte gamzeleri,bebek gibi bir kokusu,insanın ruhunu göklerde uçuran bir gülümseyişi ve hiç tatmadığım bir aşkı vardı,ilk sevgilimdi.Bedenimin mutluluğumun üzerinde ne büyük bir gölge olduğunu o gün anladım.

Harika bir gidişat içindeyim değil mi,sanki bu cümlelerin sonu büyük mutluluklara gidecek gibi.Öyle olmadı,birçok derin problemden sevdiğim adamı terketmek zorunda kaldım,bu ayrıntılara girmeyim,konumuz başka

Evet,soruna cevabım.Kendimi şişman,bakımsız,değersiz hissettiğim tam 30 yılım oldu.İnsanı bedeninden ibaret sanan zihniyetlerin içinde saklanarak,görünmez olarak geçirdiğim 30 yıl.Ama değiştim,kendime senin sorunu sorduğum gün değişim başlamıştı aslında.Ayrılık bunalımından ve regl düzenleyici ilaçlardan 15 kilo alsam da hala 42-44 beden giyiyorum ve tekrar diyete başladım,birkaç ayda yine atıcam bu kiloları,ruhumun üzerindeki perdeleri ve beni görünmez yapan herşeyi çıkarıcam hayatımdan.

Senden isteğim kendine başka inanların gözüyle bakma,kendine annenin gözüyle bak.Ve değiş;bu değişimi kimse için değil,kendin için yap.Herkesin hikayesi,kendi mucizesi aslında.Hiçbirşey insanın içindeki mutsuzluğa,yalnızlığa tek başına sebep değil ama;en azından başlangıç için bir yerde bıçağın kemiğe dayanması gerekiyor sanırım.Çok uzattım,umarım cevap verebilmişimdir hissine ortaklığıma