- 24 Eylül 2016
- 1.099
- 739
- 123
- Konu Sahibi Sampanyadakizehir
-
- #1
Merhaba, herhalde bu ara benim kadar konu açan yoktur ama inanın dertlerimi anlatacağım ve samimiyetine inandığım tek bi insan yok. Konuma geleyim;
Biz ailecek çok zor zamanlar geçirdik, yaşadığım okuma zorluğu, okul bitince evlenmek istediğim kişinin ailesi tarafından çektiklerim, kendi kardeşlerimin yaşattıkları, annemin yaşadığı katlandığı zorluklar bunlar son zamanlarda beni mahvetti.
Evlilik konusuna zaten atanmadan pek sıcak bakmıyodum adam ne kadar iyi olsa da ailesinin kötü olması beni çok soğuttu istemeye gelmemeleri bile umrumda değil şuan.
Ablam inşallah işe başlıycak öyle söylüyo anneme destek olacak olmasa da en azından eve giriş çıkış saati belli olacak.
Bir okul problemim vardı aylar önce açmış ve fikir almak istemiştim asıl mesele bu;
Okula devam edememe ihtimalim beni kahretmişti zaten zorlukla 3. Sınıfı bitirmiştim. Bi de okul benden 4 senenin parasını isteyince eğer ödemezsem son sınıfı okuyamayacağımı öğrenince mahvolmuştum. Hatrı sayılır biri okulla görüşse mesele hallolur belki diye düşündüm ya da insafa gelirler diye düşündüm. Annemin bi tanıdığı beni bu zengin iş adamlarının camiasından biriyle ( siyasi bi kişi aynı zamanda) görüştürebileceğibi söyledi. Aylarca ha bugün ha yarın adamla konuşcaz, yok yarın görüşcem seni çağırıcam, yok sen istanbula gel ben seni görüştürücem( yaşadığım şehir ve ist 24 saat ve ha deyibce uçakla gidemem) bin tane yalanla 4 ay oyaladılar, yok senin senetlerini bu iş olmazsa ben imzalıycam ama kesin olacak diye diye okulların açılmasına bi hafta kalaya kadar beklettiler.
O kadae emin o kadar kesin konuşuyolardı ki inanın bu çaresizlik içinde inanmak istedim ama son zamanlarda bakrım olacak gibi değil bunları beklersem kayıt yenilemeyi kaçırıcam ağlamaktan mahvoldum başka çare arayışına girdim.
Okul beni kaale almadığı için kendim gidip konuşmak istemedim çünkğ baya azar işitmiştim. Ailemden kimse de benim için konuşmadı. Okulun açılmasına bi hafta kaldı ne yurt ne uçak biletim var kalacak yerim yok ama okulla görüşmek senetleri imzalamak için gitmek zorundaydım. Bilseydim bu insanlar sözünğ tutmayacak kendime yer bilet ayarlardım(bayram ertesi olduğu için ve İranlılar çok olduğu için yaşadığım şehirde uçak biletleri çokkk pahalı otobüste 19na kadar yok) okulum 11 Eylül'de açıldı bu arada.
Okuluma mail attım lütfen dedim mezun olunca ödeyeyim baya dil döktüm bana ulaştılar kabul ettiler gel dediler ama başka insanlara güvemdipimden ne yerim var ne yurdum istanbulda ( yurt başvurusu yaptım yedekteyim çok sürmez çıkması) okula söyledim durumu ona da tamam dediler. Hatta ödenecek parayı maşallah diyim çok düşürdüler.
Ben düşününce dedim ki ya keşke başından çekinmeden konuşsaydım keşke başkalarına el açmasaydım keşke bu kadar ağlamasaydım isyan etmeseydim ama bu kişilere iki çift lafım oldu.
Beni oyaladıkları kayıt yenilemeyi kaçırana kadar yarın olacak bugün olacak dedikleri için ve aslımda hiç umurlarında olmadığım için çok kızgındım. Bu saatten sonra zahmet edip benim okuluma çakma hayali mafya babalarıyla gitmemelerini yaptığım şeyi de bozmamalarını onları Allah a havale ettiğimi söyledim. Bravo sana diye cevap aldım. Engelledim geçtim.
Hani yardım için çabalasalar neyse ama her dedikleri yalan çıktı çıkarları neydi neden o kadar kesin emin konuştular bilmiyorum ama beni kandırmaları hele bu kadar çaresiz bi psikolojideyken çok zoruma gitti.
Durum bu okuduysanız belki eleştirirsiniz neden güvendin bekledin diye ama ben gerçekten kendimi o kadar ezik hissettim ki bu dönem elimden bişey gelmez sandım. Bu insanlara düşündüklerimi açıkça söylediğim için içimde garip bi his var bu konuda haklı mıyım bilmiyorum. Özür dileyip mi görüşmeyi kesin olarak kessem sizce pek gönlüm yok ama?
OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM ÇOOK UZUN
Biz ailecek çok zor zamanlar geçirdik, yaşadığım okuma zorluğu, okul bitince evlenmek istediğim kişinin ailesi tarafından çektiklerim, kendi kardeşlerimin yaşattıkları, annemin yaşadığı katlandığı zorluklar bunlar son zamanlarda beni mahvetti.
Evlilik konusuna zaten atanmadan pek sıcak bakmıyodum adam ne kadar iyi olsa da ailesinin kötü olması beni çok soğuttu istemeye gelmemeleri bile umrumda değil şuan.
Ablam inşallah işe başlıycak öyle söylüyo anneme destek olacak olmasa da en azından eve giriş çıkış saati belli olacak.
Bir okul problemim vardı aylar önce açmış ve fikir almak istemiştim asıl mesele bu;
Okula devam edememe ihtimalim beni kahretmişti zaten zorlukla 3. Sınıfı bitirmiştim. Bi de okul benden 4 senenin parasını isteyince eğer ödemezsem son sınıfı okuyamayacağımı öğrenince mahvolmuştum. Hatrı sayılır biri okulla görüşse mesele hallolur belki diye düşündüm ya da insafa gelirler diye düşündüm. Annemin bi tanıdığı beni bu zengin iş adamlarının camiasından biriyle ( siyasi bi kişi aynı zamanda) görüştürebileceğibi söyledi. Aylarca ha bugün ha yarın adamla konuşcaz, yok yarın görüşcem seni çağırıcam, yok sen istanbula gel ben seni görüştürücem( yaşadığım şehir ve ist 24 saat ve ha deyibce uçakla gidemem) bin tane yalanla 4 ay oyaladılar, yok senin senetlerini bu iş olmazsa ben imzalıycam ama kesin olacak diye diye okulların açılmasına bi hafta kalaya kadar beklettiler.
O kadae emin o kadar kesin konuşuyolardı ki inanın bu çaresizlik içinde inanmak istedim ama son zamanlarda bakrım olacak gibi değil bunları beklersem kayıt yenilemeyi kaçırıcam ağlamaktan mahvoldum başka çare arayışına girdim.
Okul beni kaale almadığı için kendim gidip konuşmak istemedim çünkğ baya azar işitmiştim. Ailemden kimse de benim için konuşmadı. Okulun açılmasına bi hafta kaldı ne yurt ne uçak biletim var kalacak yerim yok ama okulla görüşmek senetleri imzalamak için gitmek zorundaydım. Bilseydim bu insanlar sözünğ tutmayacak kendime yer bilet ayarlardım(bayram ertesi olduğu için ve İranlılar çok olduğu için yaşadığım şehirde uçak biletleri çokkk pahalı otobüste 19na kadar yok) okulum 11 Eylül'de açıldı bu arada.
Okuluma mail attım lütfen dedim mezun olunca ödeyeyim baya dil döktüm bana ulaştılar kabul ettiler gel dediler ama başka insanlara güvemdipimden ne yerim var ne yurdum istanbulda ( yurt başvurusu yaptım yedekteyim çok sürmez çıkması) okula söyledim durumu ona da tamam dediler. Hatta ödenecek parayı maşallah diyim çok düşürdüler.
Ben düşününce dedim ki ya keşke başından çekinmeden konuşsaydım keşke başkalarına el açmasaydım keşke bu kadar ağlamasaydım isyan etmeseydim ama bu kişilere iki çift lafım oldu.
Beni oyaladıkları kayıt yenilemeyi kaçırana kadar yarın olacak bugün olacak dedikleri için ve aslımda hiç umurlarında olmadığım için çok kızgındım. Bu saatten sonra zahmet edip benim okuluma çakma hayali mafya babalarıyla gitmemelerini yaptığım şeyi de bozmamalarını onları Allah a havale ettiğimi söyledim. Bravo sana diye cevap aldım. Engelledim geçtim.
Hani yardım için çabalasalar neyse ama her dedikleri yalan çıktı çıkarları neydi neden o kadar kesin emin konuştular bilmiyorum ama beni kandırmaları hele bu kadar çaresiz bi psikolojideyken çok zoruma gitti.
Durum bu okuduysanız belki eleştirirsiniz neden güvendin bekledin diye ama ben gerçekten kendimi o kadar ezik hissettim ki bu dönem elimden bişey gelmez sandım. Bu insanlara düşündüklerimi açıkça söylediğim için içimde garip bi his var bu konuda haklı mıyım bilmiyorum. Özür dileyip mi görüşmeyi kesin olarak kessem sizce pek gönlüm yok ama?
OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM ÇOOK UZUN