- 3 Şubat 2018
- 6.639
- 25.393
- 548
- 28
- Konu Sahibi Bir Eylul Aksami
- #1
Yaşım 27, yakında uzun yıllardır beraber olduğum adamın ailesiyle tanışacağım. Çok şükür işim gücüm yerinde, kazancım bana yetiyor, hayatımdan memnunum, ama öyle bir derdim var ki köksüz bir ağaç gibi hissediyorum. Babam denilecek kişiyle yaklaşık 2 senedir küsüm. Sebebi yıllardır süregelen küfür, hakaret, fiziksel ve psikolojik şiddet, paronayak derecede baskılar vesaire uzayıp gider. Bir dönem de alkol bağımlılığı vardı. Her şey içimde büyük bir yara. Tahmin edersiniz ki annem de bu baskılar altında aşırı pısırık, kocasının sözünden çıkmayan hatta onsuz evden adımını dahi atamayan biri. Ablam ve ben kendimizi okuyarak kurtardık, ablam fazla merhametli geldi ve küsmedi hiçbir zaman. Ben ise hayatımdan bu adamı çıkaramadan kendi sağlığımı onaramayacağımı fark ettim ve bütün bağlarımı kestim. Karşılığında annemle de bütün bağlarım kesildi.
Şimdi erkek arkadaşımla ciddi bir yola girmekten çok korkar oldum. Kendisi beni sürekli rahatlatıyor, ailem bu duruma asla takılmaz ben de takılmam, biz kendi ailemizi kuracağız diyor. Ancak ben kendimi kimsesiz hissediyorum sadece ablam var ailemden. Beni ayıplarlar mı, bu ne biçim kız bu ne biçim bir aile demezler mi düşünmeden edemiyorum. Elbette kendimi ezdirmem, en olmadı beni gelin olarak kabul etmezlerse ben de onları kabul etmem ayrılır giderim diyorum ama içim kan ağlıyor. Keşke böyle öksüz olmasaydım, keşke benim de düzgün bir ailem olsaydı diyorum içim parçalanıyor. Ne tahsil ne para keşke mutlu ve arkamda duran bir ailem olsaydı…
İçimi dökmek, sizden tavsiye almak için yazdım. Teşekkür ederim şimdiden.
Şimdi erkek arkadaşımla ciddi bir yola girmekten çok korkar oldum. Kendisi beni sürekli rahatlatıyor, ailem bu duruma asla takılmaz ben de takılmam, biz kendi ailemizi kuracağız diyor. Ancak ben kendimi kimsesiz hissediyorum sadece ablam var ailemden. Beni ayıplarlar mı, bu ne biçim kız bu ne biçim bir aile demezler mi düşünmeden edemiyorum. Elbette kendimi ezdirmem, en olmadı beni gelin olarak kabul etmezlerse ben de onları kabul etmem ayrılır giderim diyorum ama içim kan ağlıyor. Keşke böyle öksüz olmasaydım, keşke benim de düzgün bir ailem olsaydı diyorum içim parçalanıyor. Ne tahsil ne para keşke mutlu ve arkamda duran bir ailem olsaydı…
İçimi dökmek, sizden tavsiye almak için yazdım. Teşekkür ederim şimdiden.