• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kimsesizim

portakalsuyuu

Guru
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
27 Mayıs 2013
728
1.142
333
İzmir
Uzun zaman oldu buraya bişey yazmayalı. Aslında yazmak istemiyorum ama artık çarem kalmadı kimsem yok. Aile bağları konusunda sorun yaşayan biriyim çünkü evlatlık verilmiştim. Ailem iyi biri ama o konu çok karışık o yüzden kendi evimde bile evimde gibi hissetmedim. Evlendim eşimi severek evlendik şu an bir bebeğim var. doğum zamanına kadar bir saglik sektöründe çalışıyordum çalıştığım iş gereği gece nöbetindeydim.ve nöbetlerim yalnız bir labaratuvar da geçiyordu. O yüzden işimi sevsemde oradan bir sosyal çevrem olmadı. Lise yıllarım ailem muhafazakar olduğu için gittiğim okula kapalı kalıyordum ve o yıllardada içime kapandım ordanda arkadaşlarım olmadı. Hatta tam bir kabustu lise yıllarım. Üniversiteyi şehir dışında okudum evet çok güzel arkadaşlarım var ama herkes farklı şehirlerde farklı hayatlarda. Konuyu çok saptırdım sanırım yani benim eşim ve çocuğumdan başka birde Allah'tan başka kimsem yok. Doğum sonrasi çocuğuma bakmak istediğim için işten ayrıldım bundan pişman değilim Rabbim etmesinde ama ihtiyaçlarımızı kısıtlamak zorunda kaldık birde ev sahibi zammı kontrat dışı arttirmak isteyince bende eşime annesinin yanına taşınma fikrini söyledim 6+1 evleri var aile apartmanı ama hem bebeğim biraz daha fazla insan görür benim gibi aile bağları zayıf olmaz dedim hem biz biraz para biriktiririz diye düşündüm. Neyse biz taşındık ettik bütün aile bu bayramda köye gitme.hevesi tuttu apartmanda kimse kalmıyor. Benimde bir kedim var onu alıp annemlere gideyim dedim kediye eziyet olur dediler çocuk o kadar yolu nasıl çeker dediler. Onlarla zaten gidemezdim araba yolculuğu bebeğim de kesimde hayatta yapamaz mecbur ben ve görümcem evde kaldık ama eşimde gidiyor hemde bayramdan 5 gün önce bide bayramı orda geçirmek istiyor. Bebegim zor bir bebekti geçen ay havale geçirmişti ve ben tek kalmaktan çok korkuyordum buna rağmen eşim çok hevesli olduğu için mirin kırın ede ede gitsin istedim.
Herkes gitti ama apartmanda görümcemde dahil 4 kız var eşimin kuzenleri 18-25 yaş arasındalar ama apartman leş gibi bari apartmanı yikayayım dedim.
Bebegimi kanguruya aldım sonra komşuyu görünce ondan tutmasını rica ettim iyiki rica etmişim. Ben merdivenleri yıkarken merdivenlerden düştüm ama yok böyle bir düşme önümü ardımı göremedim her tarafım mosmor. İlk ayağa bile kalkamadım.
Kirik çıkık yok ezik var anlayabiliyorum. Eşimi aradım söyledim iyi misin dedi eziklerim ağrıyor.dedim dikkat et falan fıstık deyip konu kapandı ve Bayramın sonuna kadar orda kalmayı düşündüğünü söyledi. iş başı Çarşamba günü bana p.tesi otobüse bineceğini benim için salı günü orada olacağını söyleyince bende ağzıma geleni saydım beni salak yerine koyduğunu benim için pazar yada pazartesi binmesen zaten işin icin geleceksin dedim ikizl yüzlü dedim o an nevrim döndü hakaret etmedim ama gerçekten benim için gelmeyip bunu demesi çok ağrıma gitti çünkü ben onu bekledim. Ondan başka kimsem yok biliyor o kavgadan iki.gun sonra geldi gelmesine ama benim içim ona soğuk ruhum daralıyor bir insan sevdiği birini nasil acılar içinde bırakıp bayram eğlencesine kalmak isteyebilir. Ben mi abartıyorum. Canım çok yanıyor onu seviyorum ama bana yaptığını unutamıyorum.
 
Son düzenleme:
Sizinki de iş yani apartmanın merdivenlerinden size ne bırakın pislikten ölsünler onca insan elini vurmuyor da. Birini tutup yıkatsınlar nedir ki yani. İyiki bebeği başkasına vermişsiniz.
Bebeğinizi alıp hava almaya çıkın bol bol. Ne kadarlık? Ayaklanınca sürekli parka götürürsünüz.
Eşiniz de yani küçücük havale geçirmiş bebeğini birakıp gidiyor günlerce de sizi mi düşünecek.
 
Sizinki de iş yani apartmanın merdivenlerinden size ne bırakın pislikten ölsünler onca insan elini vurmuyor da. Birini tutup yıkatsınlar nedir ki yani. İyiki bebeği başkasına vermişsiniz.
Bebeğinizi alıp hava almaya çıkın bol bol. Ne kadarlık? Ayaklanınca sürekli parka götürürsünüz.
Eşiniz de yani küçücük havale geçirmiş bebeğini birakıp gidiyor günlerce de sizi mi düşünecek.
Evet ama o apartmanda bende yaşıyorum inanın asla umursamazlardı. Ben alışık değilim pisliğe. Birde bayram kimse yok tekim bari etraf temiz olsun istedim. Bir yaşında çok şükür. Parka gidiyoruz ama daha sosyalleşme yaşında değil.
 
Acizim kimsesizim
Ya bu kadar değilsiniz ya
Eşiniz işiniz size bakan aileniz komşunuz var
Bu kadar aciz olmayın bence
Eşinizin yaptığı olmamış ama sizde de fazla drama mı var bilemedim
İnanın bana deseniz ki yaa portakalsuyu sende abartıyorsun. İçim rahatlar derim ki çok şükür ben abartıyormuşum çünkü psikolojik olarak terk edilmiş hissediyorum. Çocukken de böyle hissediyordum geçen bir duygu değil o yüzden sağlıklı düşünüp düşünmediğimin farkında değilim.
 
Kapınızı kapatıp oturun apartman pisse onların pisliği, bebeğinizle siz ikiniz kirletmiyorsunuz ya. Biraz işgüzarlık yapmışsınız burda kusura bakmayın. Onun dışında haklısınız.
Bence de bebeğinizi kanguru, puset koyup biraz hava almaya çıkın. Yakınlarda bir ahbabınız varsa gidin onla bir kahve için, kafa dağıtın.
 
Evet ama o apartmanda bende yaşıyorum inanın asla umursamazlardı. Ben alışık değilim pisliğe. Birde bayram kimse yok tekim bari etraf temiz olsun istedim. Bir yaşında çok şükür. Parka gidiyoruz ama daha sosyalleşme yaşında değil.
Evet siz de yasiyorsunuz da bazı şeyleri görmezden gelmeyi umursamamayı ögrenin. Enerjinizi bebeğinize saklayın. Onca insan varken küçücük bebeği olan size kalmamalı o iş. Ya da esinize söyleyin hep birlik olup birini tutup yıkatsınlar.
 
Fazla duygusal gördüm sizi. O da kırk yılda bir bir yere gidiyor muhtemelen. Kırık yok çıkık yok idare edebilirdiniz. Zaten baştan gitmesini istememişsiniz bence.
Evet istemedim. Evet haklısınız ilk kez bu kadar uzun bir yere gidiyor ama kendimle kıyaslıyorum yani diyorum ki onun yanında bebeğimiz olsaydı ve o düşmüş olsaydı herhalde ben kesin çıkar gelirdim. Ben fazla fedakar olduğum için karşıdan da bunu bekliyorum.
 
Uzun zaman oldu buraya bişey yazmayalı. Aslında yazmak istemiyorum ama artık çarem kalmadı kimsem yok. Aile bağları konusunda sorun yaşayan biriyim çünkü evlatlık verilmiştim. Ailem iyi biri ama o konu çok karışık o yüzden kendi evimde bile evimde gibi hissetmedim. Evlendim eşimi severek evlendik şu an bir bebeğim var. doğum zamanına kadar bir saglik sektöründe çalışıyordum çalıştığım iş gereği gece nöbetindeydim.ve nöbetlerim yalnız bir labaratuvar da geçiyordu. O yüzden işimi sevsemde oradan bir sosyal çevrem olmadı. Lise yıllarım ailem muhafazakar olduğu için gittiğim okula kapalı kalıyordum ve o yıllardada içime kapandım ordanda arkadaşlarım olmadı. Hatta tam bir kabustu lise yıllarım. Üniversiteyi şehir dışında okudum evet çok güzel arkadaşlarım var ama herkes farklı şehirlerde farklı hayatlarda. Konuyu çok saptırdım sanırım yani benim eşim ve çocuğumdan başka birde Allah'tan başka kimsem yok. Doğum sonrasi çocuğuma bakmak istediğim için işten ayrıldım bundan pişman değilim Rabbim etmesinde ama ihtiyaçlarımızı kısıtlamak zorunda kaldık birde ev sahibi zammı kontrat dışı arttirmak isteyince bende eşime annesinin yanına taşınma fikrini söyledim 6+1 evleri var aile apartmanı ama hem bebeğim biraz daha fazla insan görür benim gibi aile bağları zayıf olmaz dedim hem biz biraz para biriktiririz diye düşündüm. Neyse biz taşındık ettik bütün aile bu bayramda köye gitme.hevesi tuttu apartmanda kimse kalmıyor. Benimde bir kedim var onu alıp annemlere gideyim dedim kediye eziyet olur dediler çocuk o kadar yolu nasıl çeker dediler. Onlarla zaten gidemezdim araba yolculuğu bebeğim de kesimde hayatta yapamaz mecbur ben ve görümcem evde kaldık ama eşimde gidiyor hemde bayramdan 5 gün önce bide bayramı orda geçirmek istiyor. Bebegim zor bir bebekti geçen ay havale geçirmişti ve ben tek kalmaktan çok korkuyordum buna rağmen eşim çok hevesli olduğu için mirin kırın ede ede gitsin istedim.
Herkes gitti ama apartmanda görümcemde dahil 4 kız var eşimin kuzenleri 18-25 yaş arasındalar ama apartman leş gibi bari apartmanı yikayayım dedim.
Bebegimi kanguruya aldım sonra komşuyu görünce ondan tutmasını rica ettim iyiki rica etmişim. Ben merdivenleri yıkarken merdivenlerden düştüm ama yok böyle bir düşme önümü ardımı göremedim her tarafım mosmor. İlk ayağa bile kalkamadım.
Kirik çıkık yok ezik var anlayabiliyorum. Eşimi aradım söyledim iyi misin dedi eziklerim ağrıyor.dedim dikkat et falan fıstık deyip konu kapandı ve Bayramın sonuna kadar orda kalmayı düşündüğünü söyledi. iş başı Çarşamba günü bana p.tesi otobüse bineceğini benim için salı günü orada olacağını söyleyince bende ağzıma geleni saydım beni salak yerine koyduğunu benim için pazar yada pazartesi binmesen zaten işin icin geleceksin dedim ikizl yüzlü dedim o an nevrim döndü hakaret etmedim ama gerçekten benim için gelmeyip bunu demesi çok ağrıma gitti çünkü ben onu bekledim. Ondan başka kimsem yok biliyor o kavgadan iki.gun sonra geldi gelmesine ama benim içim ona soğuk ruhum daralıyor bir insan sevdiği birini nasil acılar içinde bırakıp bayram eğlencesine kalmak isteyebilir. Ben mi abartıyorum. Canım çok yanıyor onu seviyorum ama bana yaptığını unutamıyorum.
Biraz fazla karamsar gördüm sizi
Bizim de kedimiz var eşimle tatillerimiz genelde ayrı geçer çünkü ben onu birine emanet edemem, talihsiz bir kaza geçirmişsiniz geçmiş olsun şükürler olsun ki kırık falan olmamış. Biraz sakin olmaya gayret edin, daha ciddi bir şey olsa elbet erken gelirdi eşiniz. Kimsesiz olduğunuzu düşünmeyin, bir aile kurmuşsunuz, evladınız var, eşiniz var, eşinizin ailesi size evlerini açmışlar koca bir ailenin içinde yaşıyorsunuz bu kadar dibe çekmeyin kendinizi. Eşiniz de çalışıp ailesi için gayret ediyor, biraz hava değişimi istemesi çok anormal değil ki, bence büyütülecek bir konu değil, bebek biraz daha büyüyünce birlikte her yere gidersiniz zaten , bu kadar büyütmeyin. Bende sizin tabirinizle kimsesizim üstelik çocuğum da yok ama durmam böyle şeylerin üzerinde eşim memleketine gittiyse sevinirim biraz nefes alacak havası değişecek diye, üzmeyin kendinizi artık, tekrar geçmiş olsun Allah beterinden korusun
 
İnanın bana deseniz ki yaa portakalsuyu sende abartıyorsun. İçim rahatlar derim ki çok şükür ben abartıyormuşum çünkü psikolojik olarak terk edilmiş hissediyorum. Çocukken de böyle hissediyordum geçen bir duygu değil o yüzden sağlıklı düşünüp düşünmediğimin farkında değilim.
Abartıyorsun eminim çok tatlı bir bebeğin var
Bebeğini güvenle emanet edeceğin komşun var
Düşüncesizde olsa sevdiğin kocan var
Bir kahveyi paylaşacağınız apartmanda 3 4 tane genç kız var
Sana iyi olan bir ailen var
Bu senin olumsuz düşüncelerin sana aciz histtiriyor
Kızgınsın kırgın ama aciz değilsin
Bak kızgınsın kır dök eşinin senin ne hissettiğini ona anlayacağın dilden anlat
Ama kendi anlasın kırgınım üzgünüm diye tüm yükü üstüne alma
İlk bir apartmandaki kızlara bi çığır sonra kocaya bir bağır
Kahveni yap müziği aç keyfine bak
 
Hatalısınız.Bal döküp yalasanız bile kıymet bilmezler. Küçüçük bebekle ne zorun var merdiven yıkıyorsun bacikom? Hayat güzel mutlu olmak sosyalleşmek için insana gerek yok. Demle çayını koy termosa in parka kıra bahçeye.An güzelim an, an çok güzel. An'ı yaşa. Ailenden göremediğin ne varsa sen çocuğuna yap.Sosyal bir anne ol, enerjik ol, çocuğunu da öyle alıştır. Çık dışarı herşeyi arkanda bırak.Dramı bırak geçmişe takılı kalma güçlü ol.Kendinin farkına var, bakımlı ol. Önce sen sonrası sonra...
 
Evet ama o apartmanda bende yaşıyorum inanın asla umursamazlardı. Ben alışık değilim pisliğe. Birde bayram kimse yok tekim bari etraf temiz olsun istedim. Bir yaşında çok şükür. Parka gidiyoruz ama daha sosyalleşme yaşında değil.


Biraz içe kapanık olabilir misiniz? Hiç bilmediğim bir ülkeye geldim, bulunduğum yerde tanıdık hiç kimse yok. Geleli 4 ay oldu. Dün misafir ağırladım mesela. Ayrıca parkta da yeni insanlarla tanıştım. Biraz daha dışa dönük olmaya mı çalışsanız?
 
Termosuna kahve ya da çay koy. Çantaya da bir iki çocuk oyuncağı koy. Şöyle çık ikindi vakti otur bir parka. Hem çocuğu oyala hem hem bir iki yudumla çayını kahveni. Belki birileri oturur yanina bir iki konuşur dertleşirsin. Geçmiş olsun. Bir daha da öyle iş çıkartma başına.
 
Çok anlamadım ama kedi konusunda şöyle söyleyebilirim
Kediler evet mekan değişikliği sevmez ama ben kedim var diye eve kapanacak değilim
Fıldır fıldır geziyorum
Arabaya binince bir iki miyavlıyor
Sonra hayatına devam ediyor gittiği her yere alışıyor

Götüremeyeceğim yerlere de giderken 4 gece bırakabiliyorum evde
Kamera koyuyorum her yere mama su
Gayette kalıyor yani

Diğer konuya gelince merdiven yıkamak çok mu elzem yaa
Kayınvalidem yapar istediği olmayınca yapmaması gereken bir iş yapar ve ya düşer ya bayılır falan filan

Zor mor demeyip binecektiniz eşinizin yanına
Size zorsa beraber kolaylaştırırdınız
 
İşgüzarlık yapmışsınız. Merdiven çok mu önemli ya bebeğe bir şey olsaydı?
Ciddi bir şey olsa eşiniz gelirdi eminim ama bacak morardı diye gelmez herhalde.
 
İnanın bana deseniz ki yaa portakalsuyu sende abartıyorsun. İçim rahatlar derim ki çok şükür ben abartıyormuşum çünkü psikolojik olarak terk edilmiş hissediyorum. Çocukken de böyle hissediyordum geçen bir duygu değil o yüzden sağlıklı düşünüp düşünmediğimin farkında değilim.
Eşiniz konusunda abartıyorsunuz, adam zaten gitmiş, kırık yok, çıkık yok.
Evet caniniz illaki acımıştır ama koşa koşa gelmelikde değildi durumunuz ki kendiniz de hastaneye bile gitme gereği duymamışsınız.
Hayatınız da zor geçmiş ama sürekli ah şöyle oldu vah böyle oldu diyerek düşünerek yaşamak sizi çok yorar.
Şimdi bir aileniz var, çocugunuz, eşiniz,akrabalariniz sizi buyuten anneniz var kimsesiz değilsiniz siz.
Kimseli olmak için kan bağı olması gerekmiyor illa ki, bunu en iyi bilenlerden birinin sizin olması gerekiyor.
 
Madem sıkıntı edeceksiniz bastan gondermeseydiniz.Yani çok şükür kırık çıkık yok diyorsunuz.adamda bir düşme için onca yolu gelmez tabiki.Bence siz bu kimsesizlik konusuna çok takilip eşinizi yanınızda istemissiniz.Bir dahaki sefere ben kendimi yanlız hissediyorum beraber gidelim yada sende gitme şeyin o zaman
 
Back
X