- 7 Eylül 2017
- 65
- 10
- 86
- 34
- Konu Sahibi belma_belma05
-
- #1
Daha önce bikaç kişiyle konuştum tanışmak amaçlı. İlk 20 yaşındayken biriyle görüştüm. Seni tanımak istiyorum demişti. İlk buluşmada bana tuhaf tuhaf bakıp birden masada "beni kendine aşık edeceğini sanıosan yanılıosun "dedi. Öyle zoruma gitti ki. Yoo dedim öyle bir niyetim yok sen istedin diye geldim dedim. Aradan yarım saat geçti "senden hoşlandım sevgili olabiliriz "dedi. Sen benden ne bekliosun ki demiştim. Bilmiyorum dedi. İstemiyorum dedim o gün eve ağlayarak döndüm. Eve geldim özür mesajı attı şakası o sözlerim dedi.bikaç kez buluştuk bu sefer "sana karşı bi beklentim yok dedi. Benim de yok dedim. Ben yakışıklı mıyım diye sordu. Eh işte fena değilsn demiştim. O kadar da yakışıklı değilsn dmştm. Son buluşmadan sonra tekrar görüşmek üzere ayrıldık aradan iki sene geçti ve internette tesadüfen düğün fotolarını gördüm. Annesi evlen diye baskı yapardı zaten. O geçen iki sene içinde ben hiç aramadm hep ondan beklerdim çekingen biriyim çünkü. Yine aradan beş sene geçti. İşe başladım ordan biriyle tanıştım seni ilk gördüğümde elektrik aldım tanımak istiyorum dedi.İstemiyorum dedim. Çünkü artık Özgüveni mi kaybetmiştim. Nasılsa o da bırakır diye düşündüm. Sonraları ısınmaya başladım ona. Duygularımı belli ettim. Şans vermek istedim. Bu sefer istemedi biz anlaşamayız dedi. Ben de baya farkında olmadan bağlanmışım ona arkadaştık çünkü. Hayatım boyunca sevdiğim hoşlandığım kişiler tarafından hiç sevilmedim. 28 yaşına geldim. Şimdi içimde hiç duygu his kalmadı. Sevemiorum artık kimseyi.içimden birine şans vermek gelmiyor. Kendime güvenimi yitirdim. Bir kız olarak reddedilmek bana çok ağır geldi. Hassas, aşırı duygusal biriyim. Hep filmlerdeki gibi masum temiz bir aşk hayal ettim. Olmadı. Şimdi hayattan zevk almıyorum. Hep yalnız dolaşıyorum. Eskiden Sahilleri vapura binmeyi çok severdim. Şimdi içimde bi eziklik var. Tat alamıyorum.evden işe işten eve bütün yaptığım. Arkadaşlara pek sokulamıyorum artık. İşyerinde Robot gibiyim sadece çalışıyorum. Ailem de pek mutlu bi aile değil. Annem babam küçüklüğümden beri kavga eder. Evde bağrışmalar eksik olmaz. Hiç mutlu değilim.