Kimseyle fazla muhabbet edemiyorum :( yardımcı olur musunuz..?

elele

canlarım benim....
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2009
1.619
6
156
Diğer
selamlar..

bugün kızımı okul kapısı önünde törenlerinin bitmesini beklerken farkettim; ben 5 dk dan fazla kimseyle konuşamıyorum..
kimseyle muhabbet edemiyorum...konuşacak konu bulamıyorum sanırıım.. kızımın sınıfındaki bayanlara bakıyorum kaynaşmışlar...konuşacak bir konu muhakkak buluyorlar..ben ise içlerine giremiyorum..kimseyi beğenmemezlikten değil;yanlış anlaşılmasın.sadece konuşamıyorum..yazarken sorunum yok yazma konusunda oldum olası iyiyimdir yazarken rahat ifade ederim sayfalar dolusu yazabilirim ama konuşmaya gelince yok..
komşuya gitsem en fazla yarım saat ..sonra yok nutkum tutulur gibiyim...neden insanlarla kaynaşamıyorum neden uzakta kalıyorum ...?
bundan 3 sene evvel eşimin işyeri arkadaşının çirkef bi karısı vardı bana iftira attı zor da olsa toparladım çok şükür...psikolağa giderek atlattım girdiğim deprsyonu..ondan sonra insanlara güvenim sarsıldı..kolayca arkadaşlık kuramıyorum..8 senedir bu ehirdeyim bi tane gelip giden devamlı arkadaşım yok..bana okuldan kızımın arkadaşlarının anneleriyle kaynaşmamı dostluklar edinmemi söylüyor uzakta telefonlaştığım bi arkadaşım
bir de şimdi yazacağım da ayrı bir konu bu konu hakkında bilen varsa söylesin lütfen; okuldaki velilerin bazısı hakikaten öğretmene yaranmaya mı çalışıyor; velilerin ağzından laf alıp öğretmene yetiştirmeye mi uğraşıyor anlamış değilim...kızım 1.sınıfta bayağı acemiyim bu konularda..diğer velilerle nasıl bir diyaloğum olmalı okul süresi boyunca? en basiti kendi aramızda bi konuda hayır derken daha sonra "aa sen öyle mi yaptın ben böyle yaptım" deyip yan çizebiliyor. okul yönetimi konusunda bişeye kızarken daha sonra ; "iyi yapmışlar çok güzel olmuş" diye okul-öğretmen yanlısı oluveriyor.ben ise doğrumdan dönemiyorum tabi sivrilen ben oluyorum..kendime kızyorum sonra kızım için hiç bi şeye karışmasam ya da okul öğretmen hakkında olumsuzlukları dile getirmesem..zira insanlar 1 e 5 katıp anlatabilir diyorum...


inşallah net anlatabilmişimdir kucağımda bebeğimle biraz zor olsa da yazdım...özgüven eksikliği mi oluştu bende ;ne yapabilirim ?nasıl kitaplar okumalı nasıl bir yol izlemeliyim bu konuda bildiğinizi paylaşın lütfen sevgiler...
 
selamlar..

bugün kızımı okul kapısı önünde törenlerinin bitmesini beklerken farkettim; ben 5 dk dan fazla kimseyle konuşamıyorum..
kimseyle muhabbet edemiyorum...konuşacak konu bulamıyorum sanırıım.. kızımın sınıfındaki bayanlara bakıyorum kaynaşmışlar...konuşacak bir konu muhakkak buluyorlar..ben ise içlerine giremiyorum..kimseyi beğenmemezlikten değil;yanlış anlaşılmasın.sadece konuşamıyorum..yazarken sorunum yok yazma konusunda oldum olası iyiyimdir yazarken rahat ifade ederim sayfalar dolusu yazabilirim ama konuşmaya gelince yok..
komşuya gitsem en fazla yarım saat ..sonra yok nutkum tutulur gibiyim...neden insanlarla kaynaşamıyorum neden uzakta kalıyorum ...?
bundan 3 sene evvel eşimin işyeri arkadaşının çirkef bi karısı vardı bana iftira attı zor da olsa toparladım çok şükür...psikolağa giderek atlattım girdiğim deprsyonu..ondan sonra insanlara güvenim sarsıldı..kolayca arkadaşlık kuramıyorum..8 senedir bu ehirdeyim bi tane gelip giden devamlı arkadaşım yok..bana okuldan kızımın arkadaşlarının anneleriyle kaynaşmamı dostluklar edinmemi söylüyor uzakta telefonlaştığım bi arkadaşım
bir de şimdi yazacağım da ayrı bir konu bu konu hakkında bilen varsa söylesin lütfen; okuldaki velilerin bazısı hakikaten öğretmene yaranmaya mı çalışıyor; velilerin ağzından laf alıp öğretmene yetiştirmeye mi uğraşıyor anlamış değilim...kızım 1.sınıfta bayağı acemiyim bu konularda..diğer velilerle nasıl bir diyaloğum olmalı okul süresi boyunca? en basiti kendi aramızda bi konuda hayır derken daha sonra "aa sen öyle mi yaptın ben böyle yaptım" deyip yan çizebiliyor. okul yönetimi konusunda bişeye kızarken daha sonra ; "iyi yapmışlar çok güzel olmuş" diye okul-öğretmen yanlısı oluveriyor.ben ise doğrumdan dönemiyorum tabi sivrilen ben oluyorum..kendime kızyorum sonra kızım için hiç bi şeye karışmasam ya da okul öğretmen hakkında olumsuzlukları dile getirmesem..zira insanlar 1 e 5 katıp anlatabilir diyorum...


inşallah net anlatabilmişimdir kucağımda bebeğimle biraz zor olsa da yazdım...özgüven eksikliği mi oluştu bende ;ne yapabilirim ?nasıl kitaplar okumalı nasıl bir yol izlemeliyim bu konuda bildiğinizi paylaşın lütfen sevgiler...


Konuşamama sorununuz hakkında yorum yapamam ama size tek önerim SAKIN öğretmen hakkında velilere tek bir kelime bile etmeyin. Çünkü bazı yalaka veliler dediklerinizi öğretmene abartarak anlatıyor. Benim kardeşim 2. sınıfa giderken annem bir veliye öğretmen hakkında bir kelime etmiş ertesi gün ettiği lafın abartılmış halini öğretmenden duydu sen bana böyle böyle demişsin diye. Bu yüzden velilerle öğretmen hakkında hiç konuşmayın.
 
Konuşamama sorununuz hakkında yorum yapamam ama size tek önerim SAKIN öğretmen hakkında velilere tek bir kelime bile etmeyin. Çünkü bazı yalaka veliler dediklerinizi öğretmene abartarak anlatıyor. Benim kardeşim 2. sınıfa giderken annem bir veliye öğretmen hakkında bir kelime etmiş ertesi gün ettiği lafın abartılmış halini öğretmenden duydu sen bana böyle böyle demişsin diye. Bu yüzden velilerle öğretmen hakkında hiç konuşmayın.

teşekkürler...işte böyle insanlar yüzünden kimseye güvenilmez oldu doğru söylüyorsun...hiç de kurnazlığım yok böyle konularda...
 
Son düzenleme:
öyle bir devirdeyiz ki.... muhabbet edecek İnsan! yok denecek kadar az... çevrede birsürü insana benzeyen mahluk var ama gerçekte çok az insan var... haliyle sizde güvenip konuşamıyorsunuzdur...

okulda velilerle konuşmak yerine halk eğitim kurslarına gidebilirsiniz.. birşeyler öğrenmiş olursunuz... size iyi gelir.
 
Bence samimilikle ilgili bir şey bu.Mesela ben samimi olmadığım insanlarla rahat konuşamam konuşsam da dediğiniz gibi en fazla 5 dakika sürer ama samimi olduklarımla 24 saat boyunca bile konuşabilirim.Çünkü birbirimizi çok iyi tanıyoruz konuşacak çok konu oluyor ya da biz konuşacak şey buluyoruz mantıklı ya da mantıksız.
 
Ben durumunuzda bir anormallik görmedim.
Bence gerektiği kadar selamlaşıp, konuşmak yeterli.
Kızınızın sınıfındaki velilerle ahpap olmak zorunda değilsiniz, aksine mesafeli olmanızı tavsiye ederim ailesinde 3 öğretmen olan biri olarak.
 
bende aynıyım buyuzden konunuyu takıp edicem bakalım gelen önerıler ne olacak

ben yazarkende tıkanıyonuyorum kendımı aptal gıbı hıssedıyorum
 
teşekkürler hepinize arkadaşlar..
bebeğim durmadığı içn bazen tek tek cevap veremezsem kusuruma bakmayın lütfen...
bakacak kimse olmadığı için kurs vs yerlere gidemiyorum..inanın çoğu zaman uyutup okul çıkışına öyle gidiyorum koştur koştur..yoksa kurslara gitmeyi tiyatroları takip etmeyi çook isterim...halk kütüphanesinden 1 hafta evvel aldığım kitaba bile başlayamadım...ama kendimi gitgide içine kapanık hissetmeye başladım..eşim eve gelir çok yorgun halde konuşmaz tek kelime etmez..ancak ben konuştuğumda ..sorarım 3 defa "ha ne dedein" der çileden çıkarım çoğu kez..ama yorgun şekilde kanepede uyuduğunu görünce içim de acır hani....yaz tatili gelsin de memlekete gideyim diye iple çekiyorum bi annem var ..memleketteki arkadaşlarım da maalesef şehir dışına yada yurt dışına taşındı..bu yaşa geldim kimsem yok şöyle enine boyuna dertleşecek bir Allah nın dürüst adamı diye içim acıyor..
 
5 dk yine iyi ben naber nasılsın iyiyim sen nasılsın iyiyim çok şükürden öteye gidemedim:)
içimden gelmiyor sorulursa en kısa şekilde cevaplıyorum ve asla konu açamıyorum ve cidden can sıkıcı bi durum bu.arkadaş edinemiyorum malesef
anne olduğunuz için durumunuz daha zor velilerle arkadaşlık gerekli her dönemde.kurs iyi bir fikir bence
 
teşekkürler hepinize arkadaşlar..
bebeğim durmadığı içn bazen tek tek cevap veremezsem kusuruma bakmayın lütfen...
bakacak kimse olmadığı için kurs vs yerlere gidemiyorum..inanın çoğu zaman uyutup okul çıkışına öyle gidiyorum koştur koştur..yoksa kurslara gitmeyi tiyatroları takip etmeyi çook isterim...halk kütüphanesinden 1 hafta evvel aldığım kitaba bile başlayamadım...ama kendimi gitgide içine kapanık hissetmeye başladım..eşim eve gelir çok yorgun halde konuşmaz tek kelime etmez..ancak ben konuştuğumda ..sorarım 3 defa "ha ne dedein" der çileden çıkarım çoğu kez..ama yorgun şekilde kanepede uyuduğunu görünce içim de acır hani....yaz tatili gelsin de memlekete gideyim diye iple çekiyorum bi annem var ..memleketteki arkadaşlarım da maalesef şehir dışına yada yurt dışına taşındı..bu yaşa geldim kimsem yok şöyle enine boyuna dertleşecek bir Allah nın dürüst adamı diye içim acıyor..

valla aynı derttweyız ıstersen ben arkadas olur derdını dınlerım cunku bende aynı durumdayımm ve konusacak drrtlesecek muhabbet edecek bır arkadas cook ıstıyorumm
 
Kızının yakın olduğu arkadaşları bellidir.
Onların annelerini gözüne kestir :)
Mesela telefonlarınızı alın.Arada birşeyler sormak gerekebiliyor.
Yaşıt çocukları olanların ortak konuları çok olur.
Bence de en iyi velilerle arkadaş olabilirsin.Tabii kendine uygun olanlara denk düşersen.
Oğlumun ilkokul arkadaşlarının anneleriyle hala görüşürüm.
Çocukların hepsi bir tarafa dağıldı ama biz hep konuşuruz.

Gelgelelim,ben de çok konuşası olan biri değilim.
Mesela bekleme salonunda 40 yıl kalsam yanımdakiyle konuşmam:)
Bazısı duramaz,muhakkak birşey sorup sohbet açar.
 
Son düzenleme:
Karakter meselesi. Kimisi konusmadan duramaz, kimisi 5 dakika konusamaz. Karsidakinin durustluguyle, insanligiyla filan alakali oldugunu dusunmuyorum. Bu sizden dolayi olusan birsey.
 
Anladığım kadarıyla mizacınız böyle, fazla konuşmayı sevmeyen bir tarzınız var..
Bence en ideali :)
Büyütülecek bir problem değil bana kalırsa, varsın insanlar sizi böyle kabul etsin :)
 
bende aynıyım buyuzden konunuyu takıp edicem bakalım gelen önerıler ne olacak

ben yazarkende tıkanıyonuyorum kendımı aptal gıbı hıssedıyorum


İyiki yazarken tıkanıyorsunuz hee.. Daha Mart'ta üya olmuşsunuz 2300 küsur mesajınız var.. Bide tıkanmasanız...:52:
Şaka yapıyorum kırılmayın sakın :54:
 
canim karekterle alakali sanirsam kizken hic konusmazdim neyse nisanlandim kv yavrum sen niye konusmuyon annecim dedi bende baska zamanda geldigi zaman laf olsun diye ortaya bi laf atmistim is olsun iste ne dedigimi ben bile anlamamistim saftirik iste:1:esimde oyleydi hatta annemler merak etmis bunlar ne konusuyorlar diye sonra benim dil bi sokuldu durdurana ask olsun o derece neyseki etrafimdaki insanlar sagolsun hep dedikodumu yaptilar cok konusdugumdan attiklari laflarida dedimmi diye cok dusundum bende sustum :27:simdi insan secerim az ve oz konusurum dedikoduyu esime saklarim nede olsa ispiyonlamaz:27:kimseye yalniz esimin bu ara cenesi dustu arkadas bazen dinlemiyorum sadece basimi salliyorum oda diyorki hastamisin askim boyna kafa salliyon yok ya tatlim arada susda motorun sogsun dedim kirildi herhalde iki haftadir tik yok:ssz:okuldakilerle sakin samimi olma ben oldum cok canim yandi sadece velilerde degil tatlim ben staj yapiyorum yeminle ogretmenler arasindada bir dedikodu var sadece izledim iki kisi digger ogretmenin dedikodusunu yapiyor sonar hicbir sey olmamis gibi gidip onla samimi oluyor sokkk oldum ne yuzsuz insanlar var su hayatta yalniz ben yapamam ama dedikodu yapmayanida kimse sevmiyor yurtdisinda bende yalniz kaliyorum ne yapayim ya dedikodu yada arkadaslik bende yalnizligi secdim :5:
 
selamlar..

bugün kızımı okul kapısı önünde törenlerinin bitmesini beklerken farkettim; ben 5 dk dan fazla kimseyle konuşamıyorum..
kimseyle muhabbet edemiyorum...konuşacak konu bulamıyorum sanırıım.. kızımın sınıfındaki bayanlara bakıyorum kaynaşmışlar...konuşacak bir konu muhakkak buluyorlar..ben ise içlerine giremiyorum..kimseyi beğenmemezlikten değil;yanlış anlaşılmasın.sadece konuşamıyorum..yazarken sorunum yok yazma konusunda oldum olası iyiyimdir yazarken rahat ifade ederim sayfalar dolusu yazabilirim ama konuşmaya gelince yok..
komşuya gitsem en fazla yarım saat ..sonra yok nutkum tutulur gibiyim...neden insanlarla kaynaşamıyorum neden uzakta kalıyorum ...?
bundan 3 sene evvel eşimin işyeri arkadaşının çirkef bi karısı vardı bana iftira attı zor da olsa toparladım çok şükür...psikolağa giderek atlattım girdiğim deprsyonu..ondan sonra insanlara güvenim sarsıldı..kolayca arkadaşlık kuramıyorum..8 senedir bu ehirdeyim bi tane gelip giden devamlı arkadaşım yok..bana okuldan kızımın arkadaşlarının anneleriyle kaynaşmamı dostluklar edinmemi söylüyor uzakta telefonlaştığım bi arkadaşım
bir de şimdi yazacağım da ayrı bir konu bu konu hakkında bilen varsa söylesin lütfen; okuldaki velilerin bazısı hakikaten öğretmene yaranmaya mı çalışıyor; velilerin ağzından laf alıp öğretmene yetiştirmeye mi uğraşıyor anlamış değilim...kızım 1.sınıfta bayağı acemiyim bu konularda..diğer velilerle nasıl bir diyaloğum olmalı okul süresi boyunca? en basiti kendi aramızda bi konuda hayır derken daha sonra "aa sen öyle mi yaptın ben böyle yaptım" deyip yan çizebiliyor. okul yönetimi konusunda bişeye kızarken daha sonra ; "iyi yapmışlar çok güzel olmuş" diye okul-öğretmen yanlısı oluveriyor.ben ise doğrumdan dönemiyorum tabi sivrilen ben oluyorum..kendime kızyorum sonra kızım için hiç bi şeye karışmasam ya da okul öğretmen hakkında olumsuzlukları dile getirmesem..zira insanlar 1 e 5 katıp anlatabilir diyorum...


inşallah net anlatabilmişimdir kucağımda bebeğimle biraz zor olsa da yazdım...özgüven eksikliği mi oluştu bende ;ne yapabilirim ?nasıl kitaplar okumalı nasıl bir yol izlemeliyim bu konuda bildiğinizi paylaşın lütfen sevgiler...

selam canım .
kimseyle sohbet edemiyorum yakınlık kuramıyorum diye hiç üzülme..bu devirdeki arkadaşlıklara aslada güvenme kim olursa olsun asla ..boşver yalnız kal daha iyi sırtından bıçaklanmış gibi oluyosun bu günlerde dost kazığı derlerya aynen öyle bir durumla karşı karşıyayım..arkadaşın çocuklarıyla benim oğlum kavga etti .kadın sanki bn tembihlemişim oğlanı gidin kavga edin demişim gibi açtı ağzını yumdu güzünü ne seviyesizliğim kaldı ne mahallede gezmediğim daha neler neler ağzın açık kalır..ki bu kadın bana her dakka her yaptığını anlatan kişi nerdeyse hergün telde 15 dk kkonuştuğum kişi evinde bir eksiği olduğunda ilk benden isteyen kişi.o yüzden kimseyle samimi olmamaya gayret ediyorum artık kimseyede güvenemm .boşver çok muhabbet tez ayrılık getirir derler mesafeli ol yinede..
 
Back
X