selamlar..
bugün kızımı okul kapısı önünde törenlerinin bitmesini beklerken farkettim; ben 5 dk dan fazla kimseyle konuşamıyorum..
kimseyle muhabbet edemiyorum...konuşacak konu bulamıyorum sanırıım.. kızımın sınıfındaki bayanlara bakıyorum kaynaşmışlar...konuşacak bir konu muhakkak buluyorlar..ben ise içlerine giremiyorum..kimseyi beğenmemezlikten değil;yanlış anlaşılmasın.sadece konuşamıyorum..yazarken sorunum yok yazma konusunda oldum olası iyiyimdir yazarken rahat ifade ederim sayfalar dolusu yazabilirim ama konuşmaya gelince yok..
komşuya gitsem en fazla yarım saat ..sonra yok nutkum tutulur gibiyim...neden insanlarla kaynaşamıyorum neden uzakta kalıyorum ...?
bundan 3 sene evvel eşimin işyeri arkadaşının çirkef bi karısı vardı bana iftira attı zor da olsa toparladım çok şükür...psikolağa giderek atlattım girdiğim deprsyonu..ondan sonra insanlara güvenim sarsıldı..kolayca arkadaşlık kuramıyorum..8 senedir bu ehirdeyim bi tane gelip giden devamlı arkadaşım yok..bana okuldan kızımın arkadaşlarının anneleriyle kaynaşmamı dostluklar edinmemi söylüyor uzakta telefonlaştığım bi arkadaşım
bir de şimdi yazacağım da ayrı bir konu bu konu hakkında bilen varsa söylesin lütfen; okuldaki velilerin bazısı hakikaten öğretmene yaranmaya mı çalışıyor; velilerin ağzından laf alıp öğretmene yetiştirmeye mi uğraşıyor anlamış değilim...kızım 1.sınıfta bayağı acemiyim bu konularda..diğer velilerle nasıl bir diyaloğum olmalı okul süresi boyunca? en basiti kendi aramızda bi konuda hayır derken daha sonra "aa sen öyle mi yaptın ben böyle yaptım" deyip yan çizebiliyor. okul yönetimi konusunda bişeye kızarken daha sonra ; "iyi yapmışlar çok güzel olmuş" diye okul-öğretmen yanlısı oluveriyor.ben ise doğrumdan dönemiyorum tabi sivrilen ben oluyorum..kendime kızyorum sonra kızım için hiç bi şeye karışmasam ya da okul öğretmen hakkında olumsuzlukları dile getirmesem..zira insanlar 1 e 5 katıp anlatabilir diyorum...
inşallah net anlatabilmişimdir kucağımda bebeğimle biraz zor olsa da yazdım...özgüven eksikliği mi oluştu bende ;ne yapabilirim ?nasıl kitaplar okumalı nasıl bir yol izlemeliyim bu konuda bildiğinizi paylaşın lütfen sevgiler...
Konuşamama sorununuz hakkında yorum yapamam ama size tek önerim SAKIN öğretmen hakkında velilere tek bir kelime bile etmeyin. Çünkü bazı yalaka veliler dediklerinizi öğretmene abartarak anlatıyor. Benim kardeşim 2. sınıfa giderken annem bir veliye öğretmen hakkında bir kelime etmiş ertesi gün ettiği lafın abartılmış halini öğretmenden duydu sen bana böyle böyle demişsin diye. Bu yüzden velilerle öğretmen hakkında hiç konuşmayın.
teşekkürler hepinize arkadaşlar..
bebeğim durmadığı içn bazen tek tek cevap veremezsem kusuruma bakmayın lütfen...
bakacak kimse olmadığı için kurs vs yerlere gidemiyorum..inanın çoğu zaman uyutup okul çıkışına öyle gidiyorum koştur koştur..yoksa kurslara gitmeyi tiyatroları takip etmeyi çook isterim...halk kütüphanesinden 1 hafta evvel aldığım kitaba bile başlayamadım...ama kendimi gitgide içine kapanık hissetmeye başladım..eşim eve gelir çok yorgun halde konuşmaz tek kelime etmez..ancak ben konuştuğumda ..sorarım 3 defa "ha ne dedein" der çileden çıkarım çoğu kez..ama yorgun şekilde kanepede uyuduğunu görünce içim de acır hani....yaz tatili gelsin de memlekete gideyim diye iple çekiyorum bi annem var ..memleketteki arkadaşlarım da maalesef şehir dışına yada yurt dışına taşındı..bu yaşa geldim kimsem yok şöyle enine boyuna dertleşecek bir Allah nın dürüst adamı diye içim acıyor..
bende aynıyım buyuzden konunuyu takıp edicem bakalım gelen önerıler ne olacak
ben yazarkende tıkanıyonuyorum kendımı aptal gıbı hıssedıyorum
selamlar..
bugün kızımı okul kapısı önünde törenlerinin bitmesini beklerken farkettim; ben 5 dk dan fazla kimseyle konuşamıyorum..
kimseyle muhabbet edemiyorum...konuşacak konu bulamıyorum sanırıım.. kızımın sınıfındaki bayanlara bakıyorum kaynaşmışlar...konuşacak bir konu muhakkak buluyorlar..ben ise içlerine giremiyorum..kimseyi beğenmemezlikten değil;yanlış anlaşılmasın.sadece konuşamıyorum..yazarken sorunum yok yazma konusunda oldum olası iyiyimdir yazarken rahat ifade ederim sayfalar dolusu yazabilirim ama konuşmaya gelince yok..
komşuya gitsem en fazla yarım saat ..sonra yok nutkum tutulur gibiyim...neden insanlarla kaynaşamıyorum neden uzakta kalıyorum ...?
bundan 3 sene evvel eşimin işyeri arkadaşının çirkef bi karısı vardı bana iftira attı zor da olsa toparladım çok şükür...psikolağa giderek atlattım girdiğim deprsyonu..ondan sonra insanlara güvenim sarsıldı..kolayca arkadaşlık kuramıyorum..8 senedir bu ehirdeyim bi tane gelip giden devamlı arkadaşım yok..bana okuldan kızımın arkadaşlarının anneleriyle kaynaşmamı dostluklar edinmemi söylüyor uzakta telefonlaştığım bi arkadaşım
bir de şimdi yazacağım da ayrı bir konu bu konu hakkında bilen varsa söylesin lütfen; okuldaki velilerin bazısı hakikaten öğretmene yaranmaya mı çalışıyor; velilerin ağzından laf alıp öğretmene yetiştirmeye mi uğraşıyor anlamış değilim...kızım 1.sınıfta bayağı acemiyim bu konularda..diğer velilerle nasıl bir diyaloğum olmalı okul süresi boyunca? en basiti kendi aramızda bi konuda hayır derken daha sonra "aa sen öyle mi yaptın ben böyle yaptım" deyip yan çizebiliyor. okul yönetimi konusunda bişeye kızarken daha sonra ; "iyi yapmışlar çok güzel olmuş" diye okul-öğretmen yanlısı oluveriyor.ben ise doğrumdan dönemiyorum tabi sivrilen ben oluyorum..kendime kızyorum sonra kızım için hiç bi şeye karışmasam ya da okul öğretmen hakkında olumsuzlukları dile getirmesem..zira insanlar 1 e 5 katıp anlatabilir diyorum...
inşallah net anlatabilmişimdir kucağımda bebeğimle biraz zor olsa da yazdım...özgüven eksikliği mi oluştu bende ;ne yapabilirim ?nasıl kitaplar okumalı nasıl bir yol izlemeliyim bu konuda bildiğinizi paylaşın lütfen sevgiler...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?