evet canım o acıyı ceken biziz ama yinede halimize şükretmeliyiz birtanede olsa evladımız var bu 4 yıl bana cok şeyler öğretti benim daha önceki işyerim cok stresli ve agır oldugu icin işi bıraktım belkide cocugum stresten olmuyor diye 8 ay evde oturdum ama daha cok kafaya takmaya başladım her ay adet oldugumda aglama krizlerine girerdim durduk yere eşime catardım eşimde sen biraz daha evde oturursan kafayı yersin dedi. bende başka yerde tekrar işe başladım öyle bir yerde işe başladımki önceleri şansızlık olarak görürdüm iş yerinde benden başka 3 kişinde cocugu olmuyordu birinin 17yıl birinin 14yıl birininde 1yıl benimde ozaman 3yıl olmuştu.ne duyarsak onu yapıp iciyorduk.bir gün hep beraber elimizde bıcak poşet tarlalara bögürlen kökü toplamaya gittik o günü hic unutmuyorum kendi halimize güler olmuştuk arkadaşlarım başlarına geliceklerden habersiz cocuk icin mücadela veriyorlardı. 17 yıl covcugu olmayan arkadaşımızın kocası vefat etti. yalnız kaldı 14 yıl cocugu olmayan arkadaşımın kocasıda iş icin türkiyeye gidiyorum dedi orda başkasıyla evlendi haberi işyerindeyken aldı o feryadını duyucaktın anlatamam sadece 1yıldır cocugu olmayan muradına erdi cok şükür 4yılın sonunda şimdi 20 günlük bebegi.bu 4yıl bana şükretmeyi ve sabrı ögretti.
a.s.a.s.
