- 30 Ağustos 2017
- 888
- 533
- 103
Keşke takmamayı öğrensem.annem gibi eşim gibi..şuan dokunsalar ağlayacak durumdayım. Hep aynı kısır dönğü.. aileme çok kırgınım eşime kırgınım ama gerçekten birine tavır koymak nedir inanın bilmiyorum. İşte bu yüzden en kolay ben harcanıyorum. Biraz uzun olacak ama içime dökmek ve net olmak istiyorum.. belki benzer yollardan ğeçiyoruzdur.
4 yıllık evliyim güzel prestijli bir mesleğim var ama kızım için ara verdim,şuan çalışmıyorum.
Annem,ne zaman ihtiyaç duysam bir iki ğünlüğüne gelebilir misin desem yalvarsam yakarsam gelmez. Kızım şimdi 2,5 yaşında çok zorlandığım zamanlar oldu,gelmedi bir gün bile hep ordaki düzenini bahane etti,gitmem gereken yerler oldu sıkışık halimle bakıcı buldum bir iki günlüğüne o ğene de ğelmedi ama işleri olduğunda geldi,başkalarını görmek için geldi,kardeşim için geldi benim için hiç gelmedi.. kardeşim var bekar çalışmıyor bazen ondan yardım istedim geldi kırk bin nazla ama nasıl rahat ettireceğimizi şaşırdık aman bunalmasın aman sıkılmasın neler yapmadık ki.. 2. Gün kaytardı zaten yok arkadaşımla görüşcem şöyle böyle kaçtı gitti hep anladım hep hak verdim hep destekledim ama şimdi ablamın 2 yaramaz çocuğuna bakıyor hem de kendi isteğiyle,gönüllü. Zaten ne zaman yanlarında olsam bi şekilde kendimi yabancı hissederim,birbirileriyle konuşurlar ben yokmuşum gibi üstelik 1 günlüğüne gelmişim ne çocuğum ne ben ilgi görmeyiz. Ben hep çabalarım birbirimize bağlı olalım destek olalım diye ama ben hep yalnız kalırım. Annem benim için yapamadıklarını benim onlar için yapmamı ister. Kırgınım demeye korkarım hemen kavga çıkarır.çocuğun yanında sigara içme lütfen derim ona koyameti koparır küser birası benim evime gelir olay susarım.. Oraya ne zaman gitsem elimkolum dolu giderim ama o bi takım küçük şeyler için benden para ister. Tavukları var torunum yumurta yesin der onun parasını alır,süt için yem parası alır üstelik ben çalışmıyorum ve eşimden alıp veriyorum ve annemin durumu çok cok iyi..o da çok bozuluyor yaa arkadaşımın tavuğu var adam bize bedava veriyor der. Eşimin ailesi maddi olarak çok destek,yemez yedirirler o kadar rahat ederim ki orda kendi evimde olmadığım kadar. Kendi evimde biraz otursam göze batar yorulur yorulur ğelirim,anne evi konforu nedir ben bilmiyorum.. bilmiyorum tam anlatabildim si ama çok değişik şeyler her olayı da yazamadım.
Eşime gelince hiiiiç umrunda değilim,sadece kızımız için konuşur benle,benim üzüldüğüm zamanlar konuşmaya olayları çözmeye çalışırım konuşmanın ortasında çeker ğider.. tavırla filan değil yani”bitmemiş miydi konŞman fark etmemişim filan gibi”
Ne eşimin ne ailemin umrundayım. Annem kardeşlerim işleri olmadan asla aramaszlar nasılsın demezler,sıkıntım var desem amaaan der kapatırlar konUyu
O kadar yalnız hissediyorum ki kendimi yokmuşum yaşamıyormuşum gibi sadece kızım ve ben..
Kendimi hep ayağa kaldırmak istedim ama yapamıyorum,vermem gereken 13 kilo var bunya ilğili konu açtım ama yiyeceklerden başka bana kendimi iyi hissettiren hiç bişe yok gibi
Ne eşimi ne ailemi ğörmek istemiyorum kırgınlığımı anlasınlar istiyorum..
Okuyan ve yorum yazacak herkese şimdiden teşekkürler
4 yıllık evliyim güzel prestijli bir mesleğim var ama kızım için ara verdim,şuan çalışmıyorum.
Annem,ne zaman ihtiyaç duysam bir iki ğünlüğüne gelebilir misin desem yalvarsam yakarsam gelmez. Kızım şimdi 2,5 yaşında çok zorlandığım zamanlar oldu,gelmedi bir gün bile hep ordaki düzenini bahane etti,gitmem gereken yerler oldu sıkışık halimle bakıcı buldum bir iki günlüğüne o ğene de ğelmedi ama işleri olduğunda geldi,başkalarını görmek için geldi,kardeşim için geldi benim için hiç gelmedi.. kardeşim var bekar çalışmıyor bazen ondan yardım istedim geldi kırk bin nazla ama nasıl rahat ettireceğimizi şaşırdık aman bunalmasın aman sıkılmasın neler yapmadık ki.. 2. Gün kaytardı zaten yok arkadaşımla görüşcem şöyle böyle kaçtı gitti hep anladım hep hak verdim hep destekledim ama şimdi ablamın 2 yaramaz çocuğuna bakıyor hem de kendi isteğiyle,gönüllü. Zaten ne zaman yanlarında olsam bi şekilde kendimi yabancı hissederim,birbirileriyle konuşurlar ben yokmuşum gibi üstelik 1 günlüğüne gelmişim ne çocuğum ne ben ilgi görmeyiz. Ben hep çabalarım birbirimize bağlı olalım destek olalım diye ama ben hep yalnız kalırım. Annem benim için yapamadıklarını benim onlar için yapmamı ister. Kırgınım demeye korkarım hemen kavga çıkarır.çocuğun yanında sigara içme lütfen derim ona koyameti koparır küser birası benim evime gelir olay susarım.. Oraya ne zaman gitsem elimkolum dolu giderim ama o bi takım küçük şeyler için benden para ister. Tavukları var torunum yumurta yesin der onun parasını alır,süt için yem parası alır üstelik ben çalışmıyorum ve eşimden alıp veriyorum ve annemin durumu çok cok iyi..o da çok bozuluyor yaa arkadaşımın tavuğu var adam bize bedava veriyor der. Eşimin ailesi maddi olarak çok destek,yemez yedirirler o kadar rahat ederim ki orda kendi evimde olmadığım kadar. Kendi evimde biraz otursam göze batar yorulur yorulur ğelirim,anne evi konforu nedir ben bilmiyorum.. bilmiyorum tam anlatabildim si ama çok değişik şeyler her olayı da yazamadım.
Eşime gelince hiiiiç umrunda değilim,sadece kızımız için konuşur benle,benim üzüldüğüm zamanlar konuşmaya olayları çözmeye çalışırım konuşmanın ortasında çeker ğider.. tavırla filan değil yani”bitmemiş miydi konŞman fark etmemişim filan gibi”
Ne eşimin ne ailemin umrundayım. Annem kardeşlerim işleri olmadan asla aramaszlar nasılsın demezler,sıkıntım var desem amaaan der kapatırlar konUyu
O kadar yalnız hissediyorum ki kendimi yokmuşum yaşamıyormuşum gibi sadece kızım ve ben..
Kendimi hep ayağa kaldırmak istedim ama yapamıyorum,vermem gereken 13 kilo var bunya ilğili konu açtım ama yiyeceklerden başka bana kendimi iyi hissettiren hiç bişe yok gibi
Ne eşimi ne ailemi ğörmek istemiyorum kırgınlığımı anlasınlar istiyorum..
Okuyan ve yorum yazacak herkese şimdiden teşekkürler
Son düzenleyen: Moderatör: