konuşacak beni anlayacak kimsem yok herkes abarttığımı hatta delirdiğimi düşünüyor buna kendimde dahilim ama içimde bi his var onu yenemiyorum... eşimin her halinden her lafından her sözünden birşey çıkarıyorum..benim bu evlilikte önde olmam gerekirken kendimi küçültüyorum.mevzularım çok uzun çok derin...bugün bir karar aldım silkelendim kendime gelmeye çalıştım ben güçlü bir kadınım güçlü olmak zorundayım bu eşimde olsa kimse için üzülmemeliyim mutsuzluğa değil mutlu olmaya odaklanmalıyım lütfen benim için dua edin inşallah bu sefer başarabilirim ve kendi gözümde yeniden yücelebilirim...