Bakın hiç bişeyi zorlamanın anlamı yok.Her konuda.Onu değiştirmeye çalıştırmak konusunda,kendinizi değiştirmek yada buna alıştırmak konusunda yada bu ilişkiye devam etmek konusunda. Bence olması gereken, önce oturup düşünüceksiniz kendi kendinize.Ve kıskançlık sorununuzun ne kadarını kaldırabiliceğinizi ne kadarını dinleyebiliceğinizi ama ne kadarınada artık tahammül edemiceğinizi netleştirin.Kendiniz adına sınırlarınızı çizin.Sonra ona konuşmak istediğinizi söyleyin ve diyinki sıra sıra konuşalım önce beni dinle sonra cevap ver.Ne düşündüysen kafanda bunları ona anlat.Neyi neden abartı gördüğünü,ve neye ne kadar onu sevdiğin için katlanabiliceğini anlat. Sonrada onun açıklamalarını dinle.Ve bi karara varın.Bu şekilde devam edebilir misiniz edemez misiniz diye.Bunun baska caresi yok.Zaten bu sekilde tartısmalar yasandı bu iliski mutlaka biter fakat çok çirkin biter. Tartışmalı problemli biter.Siz ikinizde sınırlarınızı belirleyip ortak bir noktada buluşabilirseniz ne ala, ortak bir noktada buluşamıyorsanız da ayrılma kararı almalısınız böyle iliski yürümez.Ben erkek arkadasımı gercekten cok sevdim, oturup düsündüm gecmisten buyana, ve aslında daha önceleri hic kimsenin benim icin onun kadar caba harcamadığını, onun kadar mutlu etmediğini ve onun kadar vicdanlı olmadığını farkettim.Ki vicdan benim için en önemli ölçüdür.Olmazsa olmaz.Bu yüzden onu kırmadım ve istediklerini yaptım. Sevmediği arkadaşlarım oldu görüşmekte konuşmakta ısrar etmedim, giymemi istemediği bir sürü şey oldu dinledim giymedim. yapmamı istemediği tavırlarım vardı onları değiştirdim.Muhtemelen bir tek sigarayı bırakamadım istediği halde,onu gizli gizli içiyorum :))))))))) Ama sonuç olarak ben kazandım.Şimdi bu tür problemlerimiz kalmadı. Tabiki o her anlamda düzelmedi.Ama biraz bu düzene ben alıştım,biraz o bunca yılın verdiği güvenle yakamdan düştü :))))) Hallettik.Şu an bu anlamda ikimiz içinde hiççç bir sorun kalmadı.Ama inatlaşmakla değiştirmeye çalışmakla kavga etmekle bu iş olmaz.Neyi isteyip neyi istemediğinize karar verip sonrada ona göre davranmanız gerekiyor.Ek olarak, bugün onu dinlemek zor geldiği için ayrılırsanız, yarın onun hayatına baska bir kızın girdiğini ve o yeni kızında erkek arkadaşınızı dinlediği için çok mutlu olduklarını görmek size nasıl hissettirir bunuda düşünün derim.Bunu neden söylüyorum, yurtta bir arkadaşım vardı erkek arkadaşının kıskançlıklarından bunalmıştı çok. 1 yılı aşkın ilişkileri vardı sizinki gibi ciddiye doğru ilerleyen.Sonuç olarak ''benim kadar efendisini zor bulur görsün bakalım'' dedi. Ama çocuk 1 ay sonra bir kızla tanışıp sevgili oldu, kız gerçekten çocuğun istediği gibi davrandı.Halada asla bu tavrından ödün vermedikleri için geçen hafta sözlendiler ve sürekli birlikteler. Sonuç olarak arkadaşım yorgan altlarında ağlıyor. Buda bir gerçek. Yani çok seviyorsanız çok ödün vermekten korkmanız bence anlamsız.Zaten zamanla aşılıyor bir ömür böyle gitmiyor.Ama yinede derseniz ki ben kaldıramıyorum ki normaldir herkes bir değil, o zaman bu bazı şeyleri göze alarak bunu onunla konuşmalısınız. Daha iyi bir tavsiye bu konuyla ilgili var olduğunu sanmıyorum açıkcası.
