Beni bilenler bilir aylarca burada şafak saydım ve sevdiğim askerden geldi çoook şükür. Geldiği gibi hiç beklemeden işe girdi para biriktirip evlenebilmemiz için. Çünkü ailelerden yardım almıyoruz sadece ikimiz halletmeye çalışıyoruz. Maaşı çok iyi olan bir kuyumcuda işe başladı. Ama benim içimdeki huzursuzluk bitmiyor. Ona asla belli etmiyorum fakat kıskanıyorum. Burada kuyumcular çarşısı var, 30 tane kuyumcudan birisi.. hepsi yanyana dükkanların.. Yani çok insanla içli dışlı oluyor doğal olarak. Kadınlara bilezik, küpe vs denettiriyorlar kendileri bizzat. Askerden geldi bitti diye çok sevinmişken içimdeki bu saçma düşünce beni yedi bitirdi. Çok insanla temas halinde olması beni ruhen yıprattı daha yeni olmasına rağmen. Çok huzursuzum.. Güvenimi kıracak hiçbir şey yapmadı ki biz çocukluk aşkıyız.. Yani şu vakte kadar hiçbirsaygısızlığını görmedim.. Ama dediğim gibi bu duruma hiç alışamadım. Normal başka bir iş olsa böyle düşünmeyecekmişim gibi geliyor... Sizlerin yorumlarına çoook ihtiyacım var..
Bu minvalde çok konu açılıyor, sanırım madde madde yazıp kopyala yapıştır yapmak lazım :)
1) Sosyal hayatta kadın ırkını yok edemezsiniz.
Üzgünüm ama her yerdeyiz.
2) bu düşünceler genelde fazla boş kalmaktan kaynaklanıyor. Aklınıza geldikçe 20 sayfa kitap okuyun.
3) şimdi siz kuyumcuda diye sorun olduğunu düşünüyorsunuz. Ayakkabıcı da çalışsa yine sorun olacak, ayakkabı denetecek. Kuaför de çalışsa her gün kadınları süsleyecek, fotoğrafçıda çalışsa fotoğraf çekecek, yani madde 1, Kadın ırkı var ve heryerde.
4) ‘ben ona güveniyorum ama etrafa güvenmiyorum’ düşüncesi fazla klişe. Ya güveniyorum demeyin, yada güvenin.
5) adeta bir Türk filmi tadında ‘annen bile okşasa Benim bağrım taş olur’ kıskançlığı en çok sizi yıpratır. Her dakika adam ne yaptı, kime baktı, kimle konuştu diye düşünmek sağlıklı değil.
6) biraz empati. Bu şekilde hayat size dar edilse ne hissederdiniz? Güvenilmez olmak için hiç bir şey yapmamışsınız ama zan altındasınız.
İftiradan farksız bana göre. Ve de
‘madem her şekil zan altındayım, bari çaba göstermeyeyim’e kadar gider bu iş...
Hadi geçmiş olsun. Bunları bir kağıda yazın, suda bekletin, sonra o suyu için, bir şeyiniz kalmaz. Çatlaklarınız iyileşir :))
