- 25 Ekim 2008
- 52.629
- 114.829
- 1.223
Oğlum 4 aylık oldu ama ben de paylaşmak istedim.
Uzun ve zorlu geçen hamileliğimin sonuna nihayet gelmiştim. her geçen gün heyecanım artıyor ve daha fazla sabırsızlanıyordum. Kasık ağrılarımdan ve idrar yolu enfeksiyorum yüzünden sürekli erken doğum ihtimalimin olduğunu söylüyolardı ve biz her an tetikteydik. Nitekim hiç de öyle olmadı. Hamileliğimin 40. haftasına girdim bebeğim hala gelmiyor, 41 e girdim hala yok. Beyefendinin keyfi yerinde olacakki hiç gelesi yoktu. Daha fazla dayanamayıp doktora gittim. Doktor bana bebeğimin iri olduğunu ve normal doğumun zor olacağını söyledi. Ama ben denemek istiyordum. Saat 11:00 di ve bana suni sancı verilmeye başladılar. saat 12:00 oldu herhangi bir sancı hissetmiyordum hala. Sonra hemşireler geldi ve suni sancının damlasını çoğalttılar. Dakikada 14 damla veriyorlardı ve ben yavaş yavaş sancıları hissetmeye başladım. geldiler açılmamı kontrol ettiler 5 cm olmuştu. Gittikçe sancım çoğalıyordu. Saat 13:00 gibi geldiler açılmam hala 5 cm di. ama bi aksilik vardı sanki. Bize NST de bi ışık sarı olursa haber verin dediler ve gittiler yeniden. sonra doktorum geldi. Suni sancıma baktı ve hemşirelere kızdı. kafayı yedirteceksiniz 14 damla verilirmi 8 damla yeter diye. Gerçekten dayanılamayacak sancılarım gelmeye başlamıştı. Sonra doktorum açılmama baktı 8 cm olmuştu. Benim serumumu 8 damlaya indirdiler. Ama benim sancılarım 3 dk ya inmişti. Doktor doğumhaneyi hazırlayın doğuma çok az kalmış dedi.
Biraz süre geçtikten sonra hemşirelerin sarı olunca haber verin dedikleri ışık kırmızı oluverdi ve NST den inanılmaz derece yüksek sesler geliyordu. Annem kapıya koşarken hemşireler koşarak içeri girdiler. Acil doktoru çağırdılar ve beni apar topar doğumhaneye aldılar. NST hala bağlıydı ve bana hiçbirşey söylemiyorlardı. açılmama baktılar 8 cm. fakat NSTden gelen sesler daha fazla yükselmeye başladı. bebeği kaybediyoruz sezeryana alıyoruz ekibi toplayın dediler. herkes koşuşturmaya başladı. artık sancılarımı hissetmemeye başlamıştım. doktorum sancıya başlamadan önce sezeryan olabilir ekip hazır olsun demesine rağmen hemşireler kimseye haber vermemişti... Ne anestezi uzmanı vardı ne çocuk doktoru. telefon açtılar tahminen 10 dk içinde geldi herkez. Ama hepsi çok telaşlıydı ve NST den gelen sesler dayanılacak gibş değildi. Çabuk olun diye bağırıyordum ben ve o sırada uyumuşum. 45 dk sonra kendime geldim şükürler olsun ki bebeğim sapasağlamdı. Kerata kordonu boğazına dolamış o yüzden inememiş bi türlü aşağıya.
kendime geldiğimde bebeğimi kucağıma verdiler o an herşeye bedeldi. O kadar büyük mutluluğu hayatta hiç bir şey veremez insana. Şükürler olsun şimdi sapasağlam oğlum. Rabbim herkese tattırsın inşallah. Çok güzel bi duyguymuş.
Uzun ve zorlu geçen hamileliğimin sonuna nihayet gelmiştim. her geçen gün heyecanım artıyor ve daha fazla sabırsızlanıyordum. Kasık ağrılarımdan ve idrar yolu enfeksiyorum yüzünden sürekli erken doğum ihtimalimin olduğunu söylüyolardı ve biz her an tetikteydik. Nitekim hiç de öyle olmadı. Hamileliğimin 40. haftasına girdim bebeğim hala gelmiyor, 41 e girdim hala yok. Beyefendinin keyfi yerinde olacakki hiç gelesi yoktu. Daha fazla dayanamayıp doktora gittim. Doktor bana bebeğimin iri olduğunu ve normal doğumun zor olacağını söyledi. Ama ben denemek istiyordum. Saat 11:00 di ve bana suni sancı verilmeye başladılar. saat 12:00 oldu herhangi bir sancı hissetmiyordum hala. Sonra hemşireler geldi ve suni sancının damlasını çoğalttılar. Dakikada 14 damla veriyorlardı ve ben yavaş yavaş sancıları hissetmeye başladım. geldiler açılmamı kontrol ettiler 5 cm olmuştu. Gittikçe sancım çoğalıyordu. Saat 13:00 gibi geldiler açılmam hala 5 cm di. ama bi aksilik vardı sanki. Bize NST de bi ışık sarı olursa haber verin dediler ve gittiler yeniden. sonra doktorum geldi. Suni sancıma baktı ve hemşirelere kızdı. kafayı yedirteceksiniz 14 damla verilirmi 8 damla yeter diye. Gerçekten dayanılamayacak sancılarım gelmeye başlamıştı. Sonra doktorum açılmama baktı 8 cm olmuştu. Benim serumumu 8 damlaya indirdiler. Ama benim sancılarım 3 dk ya inmişti. Doktor doğumhaneyi hazırlayın doğuma çok az kalmış dedi.
Biraz süre geçtikten sonra hemşirelerin sarı olunca haber verin dedikleri ışık kırmızı oluverdi ve NST den inanılmaz derece yüksek sesler geliyordu. Annem kapıya koşarken hemşireler koşarak içeri girdiler. Acil doktoru çağırdılar ve beni apar topar doğumhaneye aldılar. NST hala bağlıydı ve bana hiçbirşey söylemiyorlardı. açılmama baktılar 8 cm. fakat NSTden gelen sesler daha fazla yükselmeye başladı. bebeği kaybediyoruz sezeryana alıyoruz ekibi toplayın dediler. herkes koşuşturmaya başladı. artık sancılarımı hissetmemeye başlamıştım. doktorum sancıya başlamadan önce sezeryan olabilir ekip hazır olsun demesine rağmen hemşireler kimseye haber vermemişti... Ne anestezi uzmanı vardı ne çocuk doktoru. telefon açtılar tahminen 10 dk içinde geldi herkez. Ama hepsi çok telaşlıydı ve NST den gelen sesler dayanılacak gibş değildi. Çabuk olun diye bağırıyordum ben ve o sırada uyumuşum. 45 dk sonra kendime geldim şükürler olsun ki bebeğim sapasağlamdı. Kerata kordonu boğazına dolamış o yüzden inememiş bi türlü aşağıya.
kendime geldiğimde bebeğimi kucağıma verdiler o an herşeye bedeldi. O kadar büyük mutluluğu hayatta hiç bir şey veremez insana. Şükürler olsun şimdi sapasağlam oğlum. Rabbim herkese tattırsın inşallah. Çok güzel bi duyguymuş.
Allah kimseye yaşatmasın seni çok iyi anlıyorum.neyseki sizde mutlu sonla kavuşmuşsunuz birbirinize Allah bir daha korkusunu yaşatmasın. sağlıklı sıhhatli eylesin canım.
