- 8 Mart 2019
- 129
- 287
- 18
- Konu Sahibi begonvillll
- #1
Sevgilimi gereğinden fazla kıskanıyorum. Bu kadar kıskandığımı kendisi de bilmiyor, farkettirmemeye çalışıyorum. Fakat elbet yüzümün düşmesinden anlıyordur. Anormal olan ters düşecek hiçbir hareketi yok. Diyelim arkadaşlarıyla alışverişe gitti, sonra bir yerde oturup kahve içecekler. Gelene kadar içim içimi yiyor. Rahatsız etmiyorum asla, aramam bile. Ama olan bana oluyor..
Birileriyle konuşacak diye değil, sadece güzel kızları görüp dikkatini çekecek bakacak diye içim içimi yiyor. Ya da beraber gezerken önümüzde çok güzel bir kız yürüyor diyelim, kulaklarım bile alev alıyor:) çok komik bi hale bürünüyorum. Aklımda tilkiler, yolu mu değiştirsem, dikkatini mi dağıtsam gibi.. aşşırı saçma şeyler...
Acaba kendimi güzel bulsam bu hisler yok olur muydu? Çünkü inanın güzel bir kız değilim.
Çok üzülüyorum. Hiç rahat değilim. Güvenimi zedeleyecek inanın ki tek bir davranışı olmadı. O halde neden böyle hissediyorum? Fikirleriniz benim için çok mühim. Nasıl atlatılır bu durum? Benim gibi olup düzelenler var mı? Bu özgüvende zınk diye gelmiyor ki, ayna da görüyorum gerçeği. :/ kendimi kandıramıyorum da.
Birileriyle konuşacak diye değil, sadece güzel kızları görüp dikkatini çekecek bakacak diye içim içimi yiyor. Ya da beraber gezerken önümüzde çok güzel bir kız yürüyor diyelim, kulaklarım bile alev alıyor:) çok komik bi hale bürünüyorum. Aklımda tilkiler, yolu mu değiştirsem, dikkatini mi dağıtsam gibi.. aşşırı saçma şeyler...
Acaba kendimi güzel bulsam bu hisler yok olur muydu? Çünkü inanın güzel bir kız değilim.
Çok üzülüyorum. Hiç rahat değilim. Güvenimi zedeleyecek inanın ki tek bir davranışı olmadı. O halde neden böyle hissediyorum? Fikirleriniz benim için çok mühim. Nasıl atlatılır bu durum? Benim gibi olup düzelenler var mı? Bu özgüvende zınk diye gelmiyor ki, ayna da görüyorum gerçeği. :/ kendimi kandıramıyorum da.