Kızacaksınız biliyorum, hata yaptım, canım acıyor

redvelvetcake

Ne mutlu Türk'üm diyene!
Kayıtlı Üye
3 Temmuz 2010
11.071
11.545
Kızlar biliyorsunuzdur belki benim bir bucuk senelik bir ilişkim vardı benden yasca buyuk bıriyle, annesi cok hastaydı bizim de aramız bayagı kötüydü o donemde neyse atlattık falan ama ben sonrasında da gercekten cok mutsuz ve stres altında oldugum icin ayrıldım.

Ayrılık sonrası zamana tekabül, benden hoşlanan biri vardı, okuldan tanıdığım bir cocuk- hem de bana daha uygun her bakımdan, en azından ıkımız de aynı yastayız... Iyi de bir insan, görüşmeye başladık. Cocuk gercekten cok kibar, ince ve beni benden daha cok düşünen bır ınsan. Aramız su an da cok iyi. Objektif olarak mutluyum, eski iliskim kafamda cok onceden bittiği icin zorlanmadım, ayrıldıktan hemen sonra da hıc ağlamadım üzülmedim, zaten ben ilişkinin son uc ayı ayrılacagımız cok barız oldugu ıcın o psikolojıyı fazlasıyla yasadım, sonrasında da ben teklif etmiştim ayrılalım arkadas kalalım dıye.

Gercekten arkadas kaldık. Ben mutluyum kötü ayrılmadık bırbırımızı kırmadık dıye (yani kırmaktan kasıt, kötu söz hakaret vs hıc olmadı yoksa tabii ki kırıldım kırılmasam Ayrılmazdım). Ben onun gibi bir insanı kaybetmek istemiyorum o benım ıcın hem sevgili, hem abi, hem baba, hem arkadas olmustu; biz onunla annemle babamın boşanma arefesinde tanışmıştık cunku, ardından da annem kanser olmustu ve ben okulu bitirmek uzereydim ama 7 dersin 5inden kalmıştım. O hep bana destek oldu, hep yanımda oldu elimden tuttu. Hayatımdaki birçok eksiği tamamladı. Buraya anlatsam sığmayacak kadar cok sey.

Sonuc olarak, zaman zaman konuşup bazı konularda uc bes kelam ettigimiz icin o iletisimimiz nadir de olsa devam etti. Uc gun önce beni aradı alakasız bır zamanda; ama yanlışlıkla olmus, (Whatsapp call degildi) Benim sesimi alınca şaşırdı kendisi de sustu. Neyse. Benimle konuşmak ıstese böyle dolambaçlı bir yola gerek duymaz, benim acacagımı bilir.

Ben de bugun ona bır mesaj attım. Onun bilecegi bir yerin yolunu sordum. Bana verdigi cevap kısa ve öz ve mesafeli ve sanki öylesine birine yazmıs gondermıs gibi. Bir muhabbet beklemesem de en azından hayırdır, ne oldu vs sormasını beklerdim. Oyle konuşma ıhtıyacı hıssettım sadece.

Biliyorum yanlıs yaptım, müstehak vs demeyin, kalbim acıyor. Diğer görüştüğüm cocuğa (yuzde yüz Sevgılı sayılmasak da) haksızlık ve saygısızlık bu yaptıgım belkı de; ama bazen çaresizce biriyle konuşmak istersiniz ya, cok ihtiyac duydum bugun ona. Bu aralar aklıma cok geliyor, uzun süredir ağlamadığım kadar ağladım bu birkac günde. Geçecek mi bu his? O benim icin bir sevgiliden cok daha fazlaydı, zamanla geçecek biliyorum, yıne de icim acıyor, canım yanıyor, derler ya bana her sey seni hatırlatıyor dıye, aynı o durumdayım. Cok uzuluyorum:KK43:
 
Son düzenleme:
Kızlar biliyorsunuzdur belki benim bir bucuk senelik bir ilişkim vardı benden yasca buyuk bır adamla, annesi ölüm döseğindeydi bizim de aramız bayagı kötüydü o donemde neyse atlattık falan ama ben sonrasında da gercekten cok mutsuz ve stres altında oldugum icin ayrıldım.

Ayrılık sonrası zamana tekabül, benden hoşlanan biri vardı, okuldan tanıdığım bir cocuk- hem de bana daha uygun her bakımdan, en azından ıkımız de aynı yastayız... Iyi de bir insan, görüşmeye başladık. Cocuk gercekten cok kibar, ince ve beni benden daha cok düşünen bır ınsan. Aramız su an da cok iyi. Objektif olarak mutluyum, eski iliskim kafamda cok onceden bittiği icin zorlanmadım, ayrıldıktan hemen sonra da hıc ağlamadım üzülmedim, zaten ben teklif etmiştim ayrılalım arkadas kalalım dıye.

Gercekten arkadas kaldık. Ben mutluyum kötü ayrılmadık bırbırımızı kırmadık dıye (yani kırmaktan kasıt, kötu söz hakaret vs hıc olmadı yoksa tabii ki kırıldım kırılmasam Ayrılmazdım). Ben onun gibi bir insanı kaybetmek istemiyorum o benım ıcın hem sevgili, hem abi, hem baba, hem arkadas olmustu; biz onunla annemle babamın boşanma arefesinde tanışmıştık cunku, ardından da annem kanser olmustu ve ben okulu bitirmek uzereydim ama 7 dersin 5inden kalmıştım. O hep bana destek oldu, hep yanımda oldu elimden tuttu. Hayatımdaki birçok eksiği tamamladı. Buraya anlatsam sığmayacak kadar cok sey.

Sonuc olarak, zaman zaman konuşup bazı konularda uc bes kelam ettigimiz icin o iletisimimiz nadir de olsa devam etti. Uc gun önce beni aradı alakasız bır zamanda; ama yanlışlıkla olmus, gercekten yanlışlıkla oldu cunku 1. Whatsapp call degildi 2. Benim sesimi alınca şaşırdı kendisi de sustu. Neyse. Benimle konuşmak ıstese böyle dolambaçlı bir yola gerek duymaz, benim acacagımı bilir.

Ben de bugun gözümü kararttım ona bır mesaj attım. Onun bilecegi bir yerin yolunu sordum. Bana verdigi cevap kısa ve öz ve mesafeli ve sanki öylesine birine yazmıs gondermıs gibi. Bir muhabbet başlangıcı beklemesem de en azından hayırdır, ne oldu vs sormasını beklerdim.

Biliyorum yanlıs yaptım, müstehak vs demeyin ne olur, kalbim cok acıyor. Diğer görüştüğüm cocuğa haksızlık ve saygısızlık bu yaptıgım; ama bazen çaresizce biriyle konuşmak istersiniz ya, cok ihtiyac duydum bugun ona. Bu aralar aklıma cok geliyor, uzun süredir ağlamadığım kadar ağladım bu birkac günde. Geçecek mi bu his? O benim icin bir sevgiliden cok daha fazlaydı, zamanla geçecek biliyorum, yıne de icim acıyor, canım yanıyor, derler ya bana her sey seni hatırlatıyor dıye, aynı o durumdayım. Cok uzuluyorum:KK43:


Adamın verdiği tepki normali seninki anormali

olur mu hiç hem karnım doysun hem pastam dursun

sen onu sevgiliden öte dost olarak görüyormuşsun ya peki o

sevgilisi olan kızla ne konuşacak bu saatten sonra?
 
Bu adamla kac yas var aranizda?
Bu adamla iletisimi, paylasimi ozlemis gibisin. Ancak su an hayatinda olan biri var. Niyet ne olursa olsun, o kisi icin hos degil. Ayrica biz seni niye ayiplayip kizalim, insansin hatalar olur ama tekrarlarsan hata olmaktan cikar. Ayrica sen zaten rahatsiz olmussun.
 
Sadece empati.. kendine yapilmasini istemedigin seyi karsindakine yapma hem de deger verdigin birine.
 
Kızlar biliyorsunuzdur belki benim bir bucuk senelik bir ilişkim vardı benden yasca buyuk bır adamla, annesi ölüm döseğindeydi bizim de aramız bayagı kötüydü o donemde neyse atlattık falan ama ben sonrasında da gercekten cok mutsuz ve stres altında oldugum icin ayrıldım.

Ayrılık sonrası zamana tekabül, benden hoşlanan biri vardı, okuldan tanıdığım bir cocuk- hem de bana daha uygun her bakımdan, en azından ıkımız de aynı yastayız... Iyi de bir insan, görüşmeye başladık. Cocuk gercekten cok kibar, ince ve beni benden daha cok düşünen bır ınsan. Aramız su an da cok iyi. Objektif olarak mutluyum, eski iliskim kafamda cok onceden bittiği icin zorlanmadım, ayrıldıktan hemen sonra da hıc ağlamadım üzülmedim, zaten ben teklif etmiştim ayrılalım arkadas kalalım dıye.

Gercekten arkadas kaldık. Ben mutluyum kötü ayrılmadık bırbırımızı kırmadık dıye (yani kırmaktan kasıt, kötu söz hakaret vs hıc olmadı yoksa tabii ki kırıldım kırılmasam Ayrılmazdım). Ben onun gibi bir insanı kaybetmek istemiyorum o benım ıcın hem sevgili, hem abi, hem baba, hem arkadas olmustu; biz onunla annemle babamın boşanma arefesinde tanışmıştık cunku, ardından da annem kanser olmustu ve ben okulu bitirmek uzereydim ama 7 dersin 5inden kalmıştım. O hep bana destek oldu, hep yanımda oldu elimden tuttu. Hayatımdaki birçok eksiği tamamladı. Buraya anlatsam sığmayacak kadar cok sey.

Sonuc olarak, zaman zaman konuşup bazı konularda uc bes kelam ettigimiz icin o iletisimimiz nadir de olsa devam etti. Uc gun önce beni aradı alakasız bır zamanda; ama yanlışlıkla olmus, gercekten yanlışlıkla oldu cunku 1. Whatsapp call degildi 2. Benim sesimi alınca şaşırdı kendisi de sustu. Neyse. Benimle konuşmak ıstese böyle dolambaçlı bir yola gerek duymaz, benim acacagımı bilir.

Ben de bugun gözümü kararttım ona bır mesaj attım. Onun bilecegi bir yerin yolunu sordum. Bana verdigi cevap kısa ve öz ve mesafeli ve sanki öylesine birine yazmıs gondermıs gibi. Bir muhabbet başlangıcı beklemesem de en azından hayırdır, ne oldu vs sormasını beklerdim.

Biliyorum yanlıs yaptım, müstehak vs demeyin ne olur, kalbim cok acıyor. Diğer görüştüğüm cocuğa haksızlık ve saygısızlık bu yaptıgım; ama bazen çaresizce biriyle konuşmak istersiniz ya, cok ihtiyac duydum bugun ona. Bu aralar aklıma cok geliyor, uzun süredir ağlamadığım kadar ağladım bu birkac günde. Geçecek mi bu his? O benim icin bir sevgiliden cok daha fazlaydı, zamanla geçecek biliyorum, yıne de icim acıyor, canım yanıyor, derler ya bana her sey seni hatırlatıyor dıye, aynı o durumdayım. Cok uzuluyorum:KK43:
Eğer sen çok üzülseydin sıcağı sıcağına acı çekerdin canım kadınlar sevdiklerinden ayrılmayı kolay kolay da göze alamaz hem senin hayatında bayağı zor onunki de zor gibi duruyor anlattıklarından bence sen ilişkine sahip çık eğer böyle yanlış bir hareket daha yaparsan kafan daha karışacak ve elindeki mutluluğu kaçıracaksın..
Bir de herkes senin kadar da şanslı değil benim nice arkadaşım var hem iyi hem güzel ama ne garip değer vereni ilgiliyi bulamıyorlar evlilik de istiyorlar olmuyor bence bunları da düşün kesinlikle sen şuan kendini üzmeye sebep arıyorsun bence elini yüzünü yıka önüne şapkanı koy ne yapıyorum ben de
 
Kızlar biliyorsunuzdur belki benim bir bucuk senelik bir ilişkim vardı benden yasca buyuk bır adamla, annesi ölüm döseğindeydi bizim de aramız bayagı kötüydü o donemde neyse atlattık falan ama ben sonrasında da gercekten cok mutsuz ve stres altında oldugum icin ayrıldım.

Ayrılık sonrası zamana tekabül, benden hoşlanan biri vardı, okuldan tanıdığım bir cocuk- hem de bana daha uygun her bakımdan, en azından ıkımız de aynı yastayız... Iyi de bir insan, görüşmeye başladık. Cocuk gercekten cok kibar, ince ve beni benden daha cok düşünen bır ınsan. Aramız su an da cok iyi. Objektif olarak mutluyum, eski iliskim kafamda cok onceden bittiği icin zorlanmadım, ayrıldıktan hemen sonra da hıc ağlamadım üzülmedim, zaten ben teklif etmiştim ayrılalım arkadas kalalım dıye.

Gercekten arkadas kaldık. Ben mutluyum kötü ayrılmadık bırbırımızı kırmadık dıye (yani kırmaktan kasıt, kötu söz hakaret vs hıc olmadı yoksa tabii ki kırıldım kırılmasam Ayrılmazdım). Ben onun gibi bir insanı kaybetmek istemiyorum o benım ıcın hem sevgili, hem abi, hem baba, hem arkadas olmustu; biz onunla annemle babamın boşanma arefesinde tanışmıştık cunku, ardından da annem kanser olmustu ve ben okulu bitirmek uzereydim ama 7 dersin 5inden kalmıştım. O hep bana destek oldu, hep yanımda oldu elimden tuttu. Hayatımdaki birçok eksiği tamamladı. Buraya anlatsam sığmayacak kadar cok sey.

Sonuc olarak, zaman zaman konuşup bazı konularda uc bes kelam ettigimiz icin o iletisimimiz nadir de olsa devam etti. Uc gun önce beni aradı alakasız bır zamanda; ama yanlışlıkla olmus, gercekten yanlışlıkla oldu cunku 1. Whatsapp call degildi 2. Benim sesimi alınca şaşırdı kendisi de sustu. Neyse. Benimle konuşmak ıstese böyle dolambaçlı bir yola gerek duymaz, benim acacagımı bilir.

Ben de bugun gözümü kararttım ona bır mesaj attım. Onun bilecegi bir yerin yolunu sordum. Bana verdigi cevap kısa ve öz ve mesafeli ve sanki öylesine birine yazmıs gondermıs gibi. Bir muhabbet başlangıcı beklemesem de en azından hayırdır, ne oldu vs sormasını beklerdim.

Biliyorum yanlıs yaptım, müstehak vs demeyin ne olur, kalbim cok acıyor. Diğer görüştüğüm cocuğa haksızlık ve saygısızlık bu yaptıgım; ama bazen çaresizce biriyle konuşmak istersiniz ya, cok ihtiyac duydum bugun ona. Bu aralar aklıma cok geliyor, uzun süredir ağlamadığım kadar ağladım bu birkac günde. Geçecek mi bu his? O benim icin bir sevgiliden cok daha fazlaydı, zamanla geçecek biliyorum, yıne de icim acıyor, canım yanıyor, derler ya bana her sey seni hatırlatıyor dıye, aynı o durumdayım. Cok uzuluyorum:KK43:

Zor zamanlarında o yanında olduğu için ve bir de alışkanlık olmuş o kişi. Eğer hiç olmayacak bişeyse başka şeyler yazma ve unutmaya çalış. Ondan ayrıldıktan sonra zaman geçmeden başkasıyla görüştüğün için bu durumu yaşıyorsundur. Yaşı büyük olan olmayacak biriyse unut.
 
Şimdi ki ilişkine çok erken başlamışsın. Yeni yeni ayrılığı idrak etmen gereken zamandan önce birini dahil etmişsin hayatına.
Ne yapmak istediğine karar vermen lazım. İkisi de benim için çok değerli diye bir şey kabul edilemez. Biriyle birlikteyken öteki bir yabancıdır.
Bunu bir erkek yapsa neler düşünürsün bir aklına getir bence.
 
Bu adamla kac yas var aranizda?
Bu adamla iletisimi, paylasimi ozlemis gibisin. Ancak su an hayatinda olan biri var. Niyet ne olursa olsun, o kisi icin hos degil. Ayrica biz seni niye ayiplayip kizalim, insansin hatalar olur ama tekrarlarsan hata olmaktan cikar. Ayrica sen zaten rahatsiz olmussun.
Gercekten kendimi o kadar yalnız ve mutsuz hissettim ki, ondan gelecek bir mesaj bile beni mutlu edecek diye dusundum ama öyle olmadı. Duygularım karmakarışık, gercekten cok özlediğimi hissediyorum onu. Su an ona sarılıp oturmaktan baska bir sey istemezdim galiba, ama iliskimizin yanlıs oldugunu ve geleceginin olmadıgını da biliyorum. 15 yas fark vardı zaten. Ben onun icin butun dunyayı karşıma almaya hazırdım ama onun benden baska düşünmesi gereken sorumlulukları da vardı. Insan belli bir yastan sonra daha gerçekçi yaklaşıyor olaylara. Öyle iste..
 
Şimdi ki ilişkine çok erken başlamışsın. Yeni yeni ayrılığı idrak etmen gereken zamandan önce birini dahil etmişsin hayatına.
Ne yapmak istediğine karar vermen lazım. İkisi de benim için çok değerli diye bir şey kabul edilemez. Biriyle birlikteyken öteki bir yabancıdır.
Bunu bir erkek yapsa neler düşünürsün bir aklına getir bence.
Evet aslında herkes cok erken dedi, ama zaten eskisiyle Mart'tan beri ayrı gibiydik yani o ayrılık halini sindirmiştim, Nisan'da da tamamen bitirdik ama tamamen bitmedi gibi oldu ikimiz de bir sure böyle vurkac yaptık. Beni vakti zamanında cok üzdü ve kırdı, ben o yuzden kendimi düşünmek zorundayım, ayrılma kararımın hala sonuna kadar arkasındayım. Ben yenisiyle devam etmek istediğimden eminim ama iste bazen öyle oluyor ki son noktaya geliyorum ağlama krizine giriyorum...
 
Zor zamanlarında o yanında olduğu için ve bir de alışkanlık olmuş o kişi. Eğer hiç olmayacak bişeyse başka şeyler yazma ve unutmaya çalış. Ondan ayrıldıktan sonra zaman geçmeden başkasıyla görüştüğün için bu durumu yaşıyorsundur. Yaşı büyük olan olmayacak biriyse unut.
Evet dogru. Zaten daha fazla iletişim kurmam ben. Gecen gun o beni arayınca o kadar garip hissettim ki kendimi. Sesini duymayı nasıl özlemisim. Dayanamıyorum ona ama olmayacak bir iliski icin de artık kendimi yormak istemiyorum. 15 yas fark vardı aramızda, onceki evliliğinden cocugu falan bir de. Unutmak zorundayım her turlu ama iste ozluyorum ve alıskanlık.. Hala hayatımın her yerınde o var sankı
 
Gercekten kendimi o kadar yalnız ve mutsuz hissettim ki, ondan gelecek bir mesaj bile beni mutlu edecek diye dusundum ama öyle olmadı. Duygularım karmakarışık, gercekten cok özlediğimi hissediyorum onu. Su an ona sarılıp oturmaktan baska bir sey istemezdim galiba, ama iliskimizin yanlıs oldugunu ve geleceginin olmadıgını da biliyorum. 15 yas fark vardı zaten. Ben onun icin butun dunyayı karşıma almaya hazırdım ama onun benden baska düşünmesi gereken sorumlulukları da vardı. Insan belli bir yastan sonra daha gerçekçi yaklaşıyor olaylara. Öyle iste..

Dunyayi karsina alacak kadar seviyorsan bu adam da bunu biliyordur. O zaman yeniden gorusmek istese cekinmezdi herhalde tabi sen daha iyi bilirsin , sen taniyorsun sonucta.
Ama su an hayatinda olan kisi acisindan dusunmelisin durumu. Bir karara varip ona gore hareket etmelisin. O kisiye haksizlik etmemek icin bir yol secmelisin.
 
Eğer sen çok üzülseydin sıcağı sıcağına acı çekerdin canım kadınlar sevdiklerinden ayrılmayı kolay kolay da göze alamaz hem senin hayatında bayağı zor onunki de zor gibi duruyor anlattıklarından bence sen ilişkine sahip çık eğer böyle yanlış bir hareket daha yaparsan kafan daha karışacak ve elindeki mutluluğu kaçıracaksın..
Bir de herkes senin kadar da şanslı değil benim nice arkadaşım var hem iyi hem güzel ama ne garip değer vereni ilgiliyi bulamıyorlar evlilik de istiyorlar olmuyor bence bunları da düşün kesinlikle sen şuan kendini üzmeye sebep arıyorsun bence elini yüzünü yıka önüne şapkanı koy ne yapıyorum ben de
Canım ben zamanında cok uzuldum ağladım, o kadar kötüydüm kı o yuzden bu kararı aldım. Sımdı bıle onun yuzunden saatlerdir ruh gibiyim. Onun yuzunden derken onun yaptıgı bir sey yok da ıste sebebı o duye. Bızım ılıskımız olmayacak bır ılıskıydı ben ayrılarak cok dogru bır karar verdım ama cok ozluyorum onu. Ne olursa olsun bır daha bır araya gelmem ama... Dedıgın dogru, sahıp olduğuma sahıp çıkmam lazım. Yoksa daha cok üzülürüm:KK43:
 
Dunyayi karsina alacak kadar seviyorsan bu adam da bunu biliyordur. O zaman yeniden gorusmek istese cekinmezdi herhalde tabi sen daha iyi bilirsin , sen taniyorsun sonucta.
Ama su an hayatinda olan kisi acisindan dusunmelisin durumu. Bir karara varip ona gore hareket etmelisin. O kisiye haksizlik etmemek icin bir yol secmelisin.
Evet evet dogru, aynen öyle... Görüşmek ıstese onun ıcın cok kolay, ben uçacak giderdim. Ama artık bır sure sonra kendımı düşünmem lazım. Gercekten olmayacak bır ılıskıydı, cok uzuldum cok yıprandım tam sımdı mutluyum derken... Hep aklımda:KK43:
 
Sadece empati.. kendine yapilmasini istemedigin seyi karsindakine yapma hem de deger verdigin birine.
Evet o bana yapsa nasıl sınırlenırım, cunku erkeklere o kadar güvenim sıfırlandı kı karsımdakı nın bır yanlıs hareketınde tornado çıkartabilecek durumdayken ben aynısını ona yaparsam hıc dogru olmaz....
 
alışkanlıktan dolayı şuan boşluk hissediyorsun.Ama eğer diğer çocuğu sevmiyorsan oyalama bence çünkü çok çabuk başlamışsın diğer ilişkiye
Yok oyalama gıbı bır durum yok. Basta cok kale almıyordum da arkadaslarım dedı kı bu cocuk senı bayagı cıddıye alıyor umut verme bır sey hıssetmıyorsan ama ben hoşlandım devam etmek ıstedım. Insallah hayırlısı olur. Ara sıra böyle kendımı kötu hıssedınce hel aklıma eskısı gelıyor cok uzuluyorum...
 
X