- 26 Şubat 2010
- 5.613
- 5.658
- 198
söze nasıl başlasam bilemiyorum.o kadar üzgünüm ki...
kızım 11 yaşında.bugün bir telefon aldım.arayan kızımın arkadaşının annesi...o anlattı ben ağladım,şaşırdım,üzüldüm dedim ya darmadağınığım....
kızımın bir erkek arkadaşı varmış.12 yaşında ve bir üst sınıfta.bununla kalmayıp sınıfındaki kız arkadaşlarına erkek arkadaş ayarlamaya çalışıyormuş.kız ısrarlarından o kadar bunalmış ki annesine söylemiş.o da bana.arkadaşına anlatıyormuş"annemler evde yokken eve geliyor,yatağa yatıyoruz,çamaşırlarımızı çıkarıyoruz"diyormuş.yazarken bile mahvoluyorum....
ama şunu söylemeliyim,son söylediği,yani çocuğun eve geldiği falan uydurma çünkü bensiz 1 dk bile bırakmıyorum evde.ona eminim markete bile yanımda götürüyorum.ama beni asıl endişelendiren daha 11 yaşında bir çocuğun nasıl böyle şeyler düşündüğü ve söylediği.çok üzgünüm çooookk....
dersleri çok başarılı,her dönem takdir alıyor,okulda sevilen birisi.ama niye diye dönüp bakıyorum.gördüğüm büyük bir hata,herkesin facebookta hesabı var ben de istiyorum anne dedi kıyamadım.kontrolüm altında ve sınırlıydı.sadece cumartesi günleri girebiliyordu,şimdi ilk iş onu kapattım.aslında sert bir anne olmak istemiyorum.arkadaşlarından geri kalsın istemiyorum benim gördüğüm orda yanlış birşey yapmamış,şifresini bile biliyorum.ama yine de kapattım.
duyar duymaz hemen okula gittim,öğretmeniyle konuştum.bu arada babasının haberi yok.çok iyi biliyorum ki sert tepki verir.aramızda halletmeye çalışalım dedi öğretmen,bugün konuşacaklar.kimseye anlatamıyorum.eş dost akraba ayıplamaya yer arıyorlar zaten...umarım bana yardım edip akıl verirsiniz,çok ihtiyacım var birileriyle dertleşmeye..............
kızım 11 yaşında.bugün bir telefon aldım.arayan kızımın arkadaşının annesi...o anlattı ben ağladım,şaşırdım,üzüldüm dedim ya darmadağınığım....
kızımın bir erkek arkadaşı varmış.12 yaşında ve bir üst sınıfta.bununla kalmayıp sınıfındaki kız arkadaşlarına erkek arkadaş ayarlamaya çalışıyormuş.kız ısrarlarından o kadar bunalmış ki annesine söylemiş.o da bana.arkadaşına anlatıyormuş"annemler evde yokken eve geliyor,yatağa yatıyoruz,çamaşırlarımızı çıkarıyoruz"diyormuş.yazarken bile mahvoluyorum....
ama şunu söylemeliyim,son söylediği,yani çocuğun eve geldiği falan uydurma çünkü bensiz 1 dk bile bırakmıyorum evde.ona eminim markete bile yanımda götürüyorum.ama beni asıl endişelendiren daha 11 yaşında bir çocuğun nasıl böyle şeyler düşündüğü ve söylediği.çok üzgünüm çooookk....
dersleri çok başarılı,her dönem takdir alıyor,okulda sevilen birisi.ama niye diye dönüp bakıyorum.gördüğüm büyük bir hata,herkesin facebookta hesabı var ben de istiyorum anne dedi kıyamadım.kontrolüm altında ve sınırlıydı.sadece cumartesi günleri girebiliyordu,şimdi ilk iş onu kapattım.aslında sert bir anne olmak istemiyorum.arkadaşlarından geri kalsın istemiyorum benim gördüğüm orda yanlış birşey yapmamış,şifresini bile biliyorum.ama yine de kapattım.
duyar duymaz hemen okula gittim,öğretmeniyle konuştum.bu arada babasının haberi yok.çok iyi biliyorum ki sert tepki verir.aramızda halletmeye çalışalım dedi öğretmen,bugün konuşacaklar.kimseye anlatamıyorum.eş dost akraba ayıplamaya yer arıyorlar zaten...umarım bana yardım edip akıl verirsiniz,çok ihtiyacım var birileriyle dertleşmeye..............
