Kızım aşık olmuş,darmadağınığım...

Bir öğretmen olarak yorum yapmadan geçemedim.Okullarda bu tarz olaylara rastlıyoruz.Artık çağımızda çocuklar erken ergenliğe giriyorlar özelliklede kız çocukları.Bence önce bir pedagogla görüşün ya da okulunuzda rehberlik öğretmeniniz varsa ondan yardım isteyin.Babadan saklamak çözüm değil çocuk bunu ilerde kullanabilir.Hatalarını örtbas ettiğinizi düşünebilir.
Eşinizle birlikte ortak bir dille ne çok yumuşak ne de çok sert olmadan ona güvendiğinizi belirterek dönem olarak vücudunda ve hormonlarında değişiklik olabileceği; bu değişikliklerin normal olduğu fakat bunlara kamçılamayı öğrenemezse ilerde yaşayacağı problemleri anlatmak yararlı olabilir.Ayrıca ilerde ciddi bir problem olursa-umarım olmaz-baba sizi suçlar ve içinden çıkılamaz bir durum alabilir.
Genelde velilerimde gördüğüm eksiklik anne ve babadaki çocuğa karşı tutum farklılığı mutlaka ortak bir diliniz olmalı.İnanın ortaokul döneminde iki erkek çocuğunu üst üste masturbasyon yaparken yakaladım.Yani veliler çoğu şeyi bilmiyor ama çocuklar ciddi hatalar yapabiliyor çoğu da bunu kabullenmiyor zaten.
Sizin kabullenip çözüm aramanız çok güzel.Çocuğunuzu baskıcı olmadan mutlaka takip edin,kimlerle görüştüğünü ve neler yaptığı bildiğinizi belli edin.Ve mutlaka profosyonel bir yardım alın

Öncelikle kolay gelsin gerçekten çocuk yetiştirmenin en zor anlarından birini yaşıyorsunuz sanırım.Tabi kızınız büyüdükçe daha zorlaşacak bu konular.

"benim kızım böyle şey yapmaz dedim deyin yani güven verin ona annem bana inanıyor yanlış yapamam diye düşünsün." diyen arkadaş bence çok doğru söylemiş.Böylelikle onu kendi vicdanıyla baş başa bırakmış olursunuz. Böyle bir şeye her yeltendiğinde bu sözünüz kulaklarında çınlayacaktır.

Bu yaşta böyle şeyleri nasıl düşünüyor nasıl biliyorlar diyenlere gerçekten şaşırıyorum. Çünkü çocuklar için en merak edilen konu cinselliktir.Bütün çocukluk ve gençlikleri bunu çözmeye çalışmakla geçer.Çünkü bu konu gizlenen ve yasaklanan konudur.Bizim zamanımızda bile her şeyi bir şekilde öğreniyorduk.Şimdi bilgisayar ve televizyon sayesinde her şey zaten gözlerinin önünde.

İstanbul'da devletin hastanelerine bağlı gençlik danışma merkezleri var.Randevu sistemiyle çalışıyorlar.Ergenlik döneminde iki-üç ayda bir gidiyorsun çocukla sizinle önce birlikte sonra ayrı ayrı görüşüyorlar.Siz sormak istediklerinizi soruyorsunuz onlar çocuklara rehberlik ediyorlar.Eğer sizin yaşadığınız yerde de böyle merkezler var ise oraya başvurup yardım alabilirsiniz.Kızınızı cinsellik konusunda aydınlatmalarını bu yaşta bu davranışların nelere sebep olabileceğini onların ağzından dinlemesini sağlayabilirsiniz. Konunun uzmanı olduklarından sizin veya başka birinin söylemesinden daha inandırıcı olacaktır.

Onunla sürekli dost olun her zaman arkasında olduğunuzu bilsin.Hayattaki en kötü şey bile başına gelse saklama bizimle paylaş şeklinde ona destek verin.Kendi başına kurtulmaya çalıştığın bir bela daha kötü sonuçlanabilir. Sen bizim kızımızsın canımızsın ne olursa olsun senin iyiliğin için elimizden geleni yaparız diye sürekli beynine işleyin.

Babasıyla paylaşma konusunda açıkçası bende pek katılmıyorum.Aslında her zaman diğer arkadaşlarında belirttiği gibi eşinizle ortak konuşup ne yapacağınıza karar vermelisiniz fikrini savunurum ama bizim Türk erkekleri bu konuda maalesef hemen aşırı tepki verip kız çocuklarını korkutup daha beter çocuğun anne babasından bir şeyler saklamaya itebiliyorlar.Bence bu seferlik babasıyla paylaşmayacağınızı bunu çocukça yapılmış bir hata olarak kabul ettiğinizi ama bunun gibi bir olay daha yaşandığında kesinlikle babasıyla da paylaşacağınız söyleyerek gözünü korkutun.

Allah yardımcınız olsun.

Gelişmelerden bizi de haberdar ederseniz sevinirim.

Şu anda 22 yaşındayım,evli ya da anne değilim.Ama size kendi yaşadıklarımdan bahsetmek istiyorum.

Daha küçükken ilkokul 1. sınıftayken hoşlandığım bir çocuk vardı,o da benden hoşlanırdı.O yüzden de biz sözde sevgiliydik !!! Ama bu masum bir şeydi uzaktan uzağa,daha çocuğuz neticede.Başka şehire taşınacağımız zaman ne göz yaşı dökmüştüm aşığım ya ayrılcaz diye.Sonra 3.sınıftan ortaokul 1 e kadar gittiğim şehirde,okulumda,sınıfımda bir erkek arkadaşım oldu,ama diyorum ya yine sözde.Çünkü çocuğuz ve yan yana bile oturmazdık,masumduk.Sınıftaki herkes de bilirdi,hatta öğretmenimizde farkındaydı.Benim annem de farkındaydı ama hiçbir zaman babama söylemedi,benle yüz göz olmamak için de bu konuyu annemle hiç konuşmadım ben.Neticede ilk okuldayım daha çocuğum.Orta sondayken gerçek anlamda ilk defa erkek arkadaşım oldu,ama o zamana gelene kadar annem hep arkadaşım olduğunu hissettirdiği için bana,ben bunu annemle utana sıkıla ama bilmesi gerektiği kadarıyla anlattım ona,ama o benim annemdi ben söylemeden çok çokkk önce biliyomuş meğer bunu.

Ortasona geldiğimde yetişkinlerin bildiğinden daha çok cinsel bilgim vardı,bu konular kızlar arasında konuşulduğunda ben anlatırdım arkadaşlarıma.Ama hiçbir zaman cinsellik yaşamadım,sadece merak ettim ansiklopedileri açtım okudum,benden büyük olan kuzenlerime sordum ki o zaman internet böyle yaygın değildi ve bizde de yoktu.Ben ortasondayken ansiklopedilerin birinde normal doğum fotolarını bile görmüştüm,normal doğumdan bebeğin gelişimine ve tüm cinsel bilgilere kadar her şeyi kendim merak ederek öğrendim.Liseye geldiğimde öpüşerek hamile kalındığı sanan arkadaşlarım vardı hala ve en yakın arkadaşım hiç unutmuyorum bana dedi ki:Senin sayende ben öğrendim bunları,bilmediğim utandığım için araştırmadığım ne çok şey varmış !!! ve teşekkür etmişti bana.Üniversiteye giden psikolojik rehberlik danışmanlık okuyan bir kuzenim var ve hala utandığı için cinsellikten konuşamaz ve ilk defa üniversitede öğrenmiş bu konuları o da cinsellik dersleri alıyorlar diye.Üstelik de en çok korktuğumuz şey onun bir vajinusmus hastası olması,sırf yıllardır cinsellik nasıl bir şey korkusu yüzünden ve araştırmadığı için !!!

22 yaşındayım ve 16 yaşından beri 6 senedir birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var ve okulum bitince evlecez inş.ama hiçbir zaman evlenmeden önce cinsel birliktelik yaşamayı düşünmedik.Kızınızın cinsellikle ilgili her konuyu öğrenmesine engel olmayın.Merak ettiği sürece her şeyi araştırmasına izin verin.Siz onu kontrol edin ama çoğu zaman o bunu bilmesin.Sadece çok önemli ciddi konularda müdahale edin ve asla ama asla babasına söylemeyin.Bir kız çocuğu için kendisiyle ilgili içinde erkek arkadaş ve cinsellik içeren bir konunun babası tarafından bilinmesi kadar utanç verici bir konu olamaz,kızınız babasının yüzüne bir daha bakamaz.Benim annem benim adet olduğumu babama söylediğinde ve ben bunu tesadüfen öğrendiğimde yaşadığım utancı,babamın yüzüne günlerce bakamadığım ve ağladığım günleri unutamam,baba çok farklıdır çünkü.Anneden en iyi arkadaş olur ama bir babadan daha zordur.

Ayrıca belirtmek isterim ki ortasondayken başka sınıftan bir kız vardı ve o kızın o yaşta okuldaki bir çocukla cinsel ilişkiye girdiği konuşulurdu,kızın adı afedersiniz kaşara çıkmıştı,ama aslında böyle bir olay uydurmadan ibaretti.Bu olayı öğretmenleriyle konuşurken kızınızın arkadaşlarının öğrenmesine engel olun,hatta kızınızın hoşlandığı çocukla falan da konuşmayın.O yaşta çocuklar daha acımasız çünkü ve kızınıza yersiz yakıştırmalar yapmasın kimse.Ayrıca kızınızın kimseyle ilişkiye girmediği de açık,ama ben şöyle düşünüyorum benim kızınızın yaşında olduğum zamanlarda bir kız çocuğunun o yaşta cinselliği araştırması tuhaf karşılanabilirdi,ayıptı,ne gerek vardı,erken büyümekti,ilerisi kız için kötü olurdu,hatta çoğuna bakılırsa böyle şeyleri araştıran sapıktı falan filan.Ama ben şimdi diyorum ki iyi ki öğrenmişim her şeyi,o yüzden hiçbir merakım yok şu anda ve evlilikle bunun çok güzel olacağının farkındayım.Bu yüzden de 6 yıldır beraber olduğum erkek arkadaşımla hiçbir zaman böyle bir şey yaşama merakı,isteği,hevesi duymadım içimde.O yüzden şimdi internetin daha da yaygınlaştığını düşünürsek bu konular artık bu yaşlarda daha rahat konuşuluyor demek ki.

Ben asla bu olay basit bir olaydır demiyorum !!! Kızınızın böyle bir konuda yalan söylemesi sizin tedbir almanız gereken durumlar olduğuna işarettir.Ama bunu facebook kapatarak yapamazsınız.Aksine kızınızın cinsellikle ilgili merak ettiklerini kontrolünüz altında öğrenmesine izin verin.Sizin belirleyeceğiniz kadarını,yavaş yavaş öğrenmesine izin verin.Ya siz alın konuşun,ya gençlere yönelik cinsellik kitapları alın okumasını sağlayın ya da seminerlere götürün,psikologlarla görüştürün ama yasaklar koydukça kızınız sizinle zamanla konuşamaz hale gelir.

Yazım baya uzun oldu farkındayım ama bu kadar olayı anlatmamın sebebi,ben ortaokuldayken her şeyi öğrenmiştim araştırarak ama meraklarım bittiğinde bunu evlenmeden yaşamayı hiç düşünmedim,hiç istemedim ve cinsellikten yana korkularım,evlilik fobim,çocuk doğurma fobim hiçbir zaman olmadı.O yüzden de kendimi arkadaşlarıma kanıtlamak için yalanlar söylemek zorunda kalmadım,cinselliğin bir hava atma unsuru olmadığını,ulu orta herkese anlatabileceğin bir şey olmadığını kendim öğrenerek kavradım.Benim aile yapım da geniş,serbest bir aile yapısı değil asla.Bu yüzden hep annemden ama en çok da babamdan çekinirim.Siz de bu dengeyi aile içinde kurduysanız zaten emin olun kızınızın başına bir şey gelmez Allah ın izniyle.Ama yeter ki kızınızın cinselliği arkadaşlar arasında bir hava atma unsuru olmayacağını,aksine hakkında yanlış düşünüleceğini anlatın,gerekirse de bu yazımı okutun ona.

Bence babasindan sakli halletmeye calismaniz cocugun kafasinda yanlis dusuncelere yol acar. Yaptigini iyice buyutur kafasinda, saklanmasi gereken birsey yaptigini dusunur ve o cesaretle devami da gelir. Attigi her adimin anne babasi tarafindan hemen farkedilecegini bilirse ona gore daha dikkatli olur bence. Bence anne ve baba olarak karsiniza alip konusmalisiniz, nasil konusacaginiz konusunda da bir pedagogtan yardim alin derim

bence al kızını karşına, anlat ona, bazı şeyleri öğretmeye çalış
yani o yaştaki bi çocugun sevgilim var demesi nedir ki? bi kere elini falan tutmuştur muhtemelen, bence kızına anlatman gereken şeyler, hiçbi erkeğe yanaşma falan değil. ben 21 yaşındayım evliyim ama cocugum yok, muhtemelen aramzdaki yaş farkından dolayı ben daha iyi anlıyorum kızını, benim zamanımda da bu böyleydi, kimseye baskı yapıp sana şunu ayarlicam falan demezdik ama sözde sevgilimiz vardı ilkokulda =)
kızına ulu orta konuşulmayacak şeyler oldugunu anlat, sevgi gibi şeylerin kendiliğinden gelişicegini öyle zorlamayla olmayacagını anlat. 2 kişinin arasında bişey varsa o orda kalır canım herkese anlatılmaz de.
kızının o çocuktan zarar görüceğini düşünüyosan bu ayrı durum. o zaman da kızını başka şeylere yönelt mesela bütün hafta sonu kızın meşgul olsun bişeyle değişik yerlere götür, tele nete hiç bakmasın o yaşta zaten bu büyük bi sorundur iki gündr beni önemsemiyo hadi bitsin diyebilirler. o kadar basit ki herşey onlar için
ama kızını sakın utandırma, senden çekinirse gidip sığınıcak başka yer arar

bu konuya ilgi gösterip,kendi fikirleriyle yardımcı olmaya çalışan bütün arkadaşlara yürekten teşekkür ediyorum.dün o kadar çaresiz ve üzgündüm ki...kimseyle paylaşamadığım şeyleri buraya yazarak rahatladım.bir de ilgilenip yol gösterip,destek olduğunuzu görünce inanılmaz yardımı oldu...tekrar tekrar teşekkür ediyorum hepinize...

gelişmeleri merak ettiğinizi biliyorum...dün kızımı aldım karşıma,konuştum.ne çok sert ne de çok yumuşak.şunu belirteyim,her mesajı en az 2 kere okudum.hepinizden bir şeyler katarak bir konuşma yaptımevet bir çocuğu beğeniyormuş ama çocuğun kızımdan haberi bile yokmuş.yatak olayına gelince,mahallemizde çok yakın bir arkadaşım var,onun da bir oğlu.çocuklar okula başlamadan önce,anaokulundan önce,çok sık bir arada oynarlardı.o zamanlarda böyle bir şeyler yapmışlar.neden dedim,filmde öyle yapmışlardı bizde yaptık dedi.bunu sene başında kız arkadaşlarıyla konuşurken paylaşmış.bu da sınıfta kulaktan kulağa kızın erkek arkadaşı var ve eve bile gelmiş şeklinde yayılmış.

ortada ciddi manada bir suç olmayınca babaya duyurmama kararı aldık.ama yine de bir süre okulun rehber öğretmeniyle bu konuda irtibat halinde olmak istiuorum.en zoru da beni arayan anneyi arayıp olayın doğrusunu anlatmak oldu.ne kadar inandı bilmiyorum ama ben yine de kendimi kötü hissettim.

bu olayla şunu bir kez daha anladım ki:anne olmak,yalnızca doyurup,tertemiz giydirip,saçlarını taramak değil.annem hep der şimdi bişey yok,bir görünürsün oturur yanına.daha daha büyüyünce zor anne olmak...

çok üzüldüm konuyu okuyunca. çok mantıklı yaklaşımlar , yorumlar var.

en iyisini yapmışsınız. umarım bir an önce atlatırsınız bu dönemi.

apranxx .!.:

bu konuya ilgi gösterip,kendi fikirleriyle yardımcı olmaya çalışan bütün arkadaşlara yürekten teşekkür ediyorum.dün o kadar çaresiz ve üzgündüm ki...kimseyle paylaşamadığım şeyleri buraya yazarak rahatladım.bir de ilgilenip yol gösterip,destek olduğunuzu görünce inanılmaz yardımı oldu...tekrar tekrar teşekkür ediyorum hepinize...

gelişmeleri merak ettiğinizi biliyorum...dün kızımı aldım karşıma,konuştum.ne çok sert ne de çok yumuşak.şunu belirteyim,her mesajı en az 2 kere okudum.hepinizden bir şeyler katarak bir konuşma yaptımevet bir çocuğu beğeniyormuş ama çocuğun kızımdan haberi bile yokmuş.yatak olayına gelince,mahallemizde çok yakın bir arkadaşım var,onun da bir oğlu.çocuklar okula başlamadan önce,anaokulundan önce,çok sık bir arada oynarlardı.o zamanlarda böyle bir şeyler yapmışlar.neden dedim,filmde öyle yapmışlardı bizde yaptık dedi.bunu sene başında kız arkadaşlarıyla konuşurken paylaşmış.bu da sınıfta kulaktan kulağa kızın erkek arkadaşı var ve eve bile gelmiş şeklinde yayılmış.

ortada ciddi manada bir suç olmayınca babaya duyurmama kararı aldık.ama yine de bir süre okulun rehber öğretmeniyle bu konuda irtibat halinde olmak istiuorum.en zoru da beni arayan anneyi arayıp olayın doğrusunu anlatmak oldu.ne kadar inandı bilmiyorum ama ben yine de kendimi kötü hissettim.

bu olayla şunu bir kez daha anladım ki:anne olmak,yalnızca doyurup,tertemiz giydirip,saçlarını taramak değil.annem hep der şimdi bişey yok,bir görünürsün oturur yanına.daha daha büyüyünce zor anne olmak...

Genişletmek için tıkla...

ne güzel olayın acıklıga cıkması,sizin adınıza çok mutlu oldum inan ki.O yaştaki çocuklar biraz daha acımasız oldukları için bu konu abartılarak kulaktan kulağa yayılmış demek ki,ama kızınız da artık böyle konuların herkese anlatılmayacagını az cok anlamıstır sanırım.Allah mutluluğunuzu bozmasın

canım belki kızının arkadaşı annesine yalan söylemiştir..
belki iftiradır,yalandır..yani belli olmaz o yaştaki çocuklar birbirlerini kıskanıp yalan söyleyebilirler..
yine de tedbirli olmakta fayda var tabii ki..kızınla arkadaş gibi ol, ağzını ara, yakşıklı birileri var mı sınıfta de ? hiç erkek arkadaşın var mı de ? bence bu olayı direk kızına açma..eğer bu bir yalansa ve kızına inanmak yerine önce başkasına inanıp kızını yargılarsan bu durum kızını çok üzebilir..

Bende cinsellik kısmının kesinlikle uydurmasyon olduğunu düşünüyorum söylemiş de olabilir söylememiş de... söylemişse ;arkadaşlarına ergenliğe girdinğinden biraz daha büyüdüğünü ispatlamış olabilceği aklıma geldi ama siz gene de bir uzmanla ve öğretmenleriyle irtibat içinde olun Allah yardımcınız olsun

darmadaginim derken biraz abarttiginizi dusunuyorum. siz kabul etseniz de etmeseniz de kiziniz karsi cinsten haberdar ve bu tarz 'hoslanmalari' olacaktir. birakin olsun da. benim ergenligim boyunca hic erkek arkadasim olmadi ve bunu cok sorun yaptim depresyona girdim kendime guven sorunum cikti. o yuzden sakin olun bence...

Sorunun bu şekilde şekilde hallolmasına çok sevindim.Eminim sizde çok rahatlamışsınızdır.Ama her şeyde bir hayır vardır, bu bahaneyle kızınızla bu gibi konularda ilk defa böyle bir konuşma yapmış olduğunuz ve eminim kızınız sizi kendine yakın bulmuştur ve bundan sonra herhangi bir olayda sizinle bu konuları da paylaşabileceğini ilk işaretlerini almıştır.Bence çocuk büyütmenin en zor zamanı ergenlik dönemi bir davranış veya sözle aranızdaki iletişim ömür boyu koparabilirsiniz veya tam tersi iki yakın arkadaş gibi olabilirsiniz.

apranxx .!.:

bu konuya ilgi gösterip,kendi fikirleriyle yardımcı olmaya çalışan bütün arkadaşlara yürekten teşekkür ediyorum.dün o kadar çaresiz ve üzgündüm ki...kimseyle paylaşamadığım şeyleri buraya yazarak rahatladım.bir de ilgilenip yol gösterip,destek olduğunuzu görünce inanılmaz yardımı oldu...tekrar tekrar teşekkür ediyorum hepinize...

gelişmeleri merak ettiğinizi biliyorum...dün kızımı aldım karşıma,konuştum.ne çok sert ne de çok yumuşak.şunu belirteyim,her mesajı en az 2 kere okudum.hepinizden bir şeyler katarak bir konuşma yaptımevet bir çocuğu beğeniyormuş ama çocuğun kızımdan haberi bile yokmuş.yatak olayına gelince,mahallemizde çok yakın bir arkadaşım var,onun da bir oğlu.çocuklar okula başlamadan önce,anaokulundan önce,çok sık bir arada oynarlardı.o zamanlarda böyle bir şeyler yapmışlar.neden dedim,filmde öyle yapmışlardı bizde yaptık dedi.bunu sene başında kız arkadaşlarıyla konuşurken paylaşmış.bu da sınıfta kulaktan kulağa kızın erkek arkadaşı var ve eve bile gelmiş şeklinde yayılmış.

ortada ciddi manada bir suç olmayınca babaya duyurmama kararı aldık.ama yine de bir süre okulun rehber öğretmeniyle bu konuda irtibat halinde olmak istiuorum.en zoru da beni arayan anneyi arayıp olayın doğrusunu anlatmak oldu.ne kadar inandı bilmiyorum ama ben yine de kendimi kötü hissettim.

bu olayla şunu bir kez daha anladım ki:anne olmak,yalnızca doyurup,tertemiz giydirip,saçlarını taramak değil.annem hep der şimdi bişey yok,bir görünürsün oturur yanına.daha daha büyüyünce zor anne olmak...

Genişletmek için tıkla...

kızım henüz beş yaşında,sanırım 25 yaşına gelse de ben onu hep 5 yaşındaymış gibi göreceğim...geçen yıl ingiltere prensi william'a aşık olduğunu onunla evleneceğini anlatırdı.gazete de resmini görmüş fena etkilenmişti....hallerimizi görseniz şaşar kalırdınız,netten buckingham sarayının resimlerini bulur birlikte yeniden dekore ederdik.kırmızı halı yerine pembe puf bi halı istiyordu,saraya gelin gidecek ya oranın hanımı olarak söz sahibi olarak görüyordu kendisini.prens william'ın nişanlı olduğunu hiç bilemedi...düşünüyorum da,keşke hep böyle kalsalar...hiç büyümeseler en büyük dertleriyle bizi hep gülümsetseler.zaman değişiyor ama,hızla büyüyorlar.sıkıntınızı okuyunca derinden bir acı hissettim doğrusu ve dehşet.aşkı sevgiyi nasıl da birbirlerine kattıklarını,bunu nelerle ilişkilendirdiklerini...bebeklerimiz büyüyor avuçlarımızdan adım adım kayıp hayatın ta içine düşüyorlar.onları sıkıca tutmak beyhude bir çaba gibi sanki,kabullenip duyguları tek tek onlara geç olmadan anlatmak öğretmek ve onlarla konuşmak gerek sanırım.doğruları ve yanlışları paylaşmak aşık olmanın kötü bir şey olmadığını ama belli bir sınırdan sonra aşkın zıvanadan çıkıp saçma bir boyuta vardığını ve bu boyutun tam da sınırını öğretmek gerek herhalde.öyle olmalı ki çocuklarımız sevginin ne olduğu hakkında kafalarında net bir tablo oluşturabilmeli ve ileride her 'seni seviyorum' diyene kanmamalı...kızınızla dialoğunuzun daima sağlam olmasını temenni ediyorum.

Kızınızı karşınıza alıp konuşmanıza sevindim.Ben de anneyle çocuk arasında herşeyin konuşulmasından yanayım.Çocuk anneyi tartar,anlattıklarına tepki alırsa,neleri saklayıp neleri anlatabileceğine ona göre karar verir.Böyle konu açıldığında,anne "erkek arkadaş ta neymiş,duymamış olayım" derse,çocuk bir daha bundan sözetmez,gizli yaşar.Ama ona bu duyguların normal olduğunu,sadece erken bulduğunuzu ve hem onun hem arkadaşının derslerini etkileyebileceğini anlatabilirsiniz.Örneğin bir arkadaşım kızına,"sevgili olup ayrılırsanız arkadaşlığınız bozulur" diyerek çözmüştü.
Sizi arayan diğer anne kendince haklı olabilir.Ama kendi kızı,üzerine gelinince suçu sizin kızınıza yüklemiş olabilir.Veya böyle şeylerin konuşulmasını bile hoşgörmeyen bir aile yapıları vardır.Abartıp aşırı tepki göstermiş olabilirler.
O yaşlarda rekabet ve kıyas çok yapılır.Mesela sen hiç kertenkele gördün mü,uçağa bindin mi,ruj sürdün mü,öpüştün mü...Bunlar bazen çocukların altta kalmamak için abartıp uydurmasına yolaçar.Kertenkele birşey mi ben yılan gördüm,uçağa binmekle kalmadım paraşütle atladım gibi...
Yaşla ilgili geçici bir dönemdir,endişelenmeyin.Yine de gözlemek ve diyaloğu sağlam tutmakta fayda var.