Kızım ve kreş...

Lupetta

🍒🍒🍒
Kayıtlı Üye
9 Kasım 2015
6.052
10.839
Selam hanımlar.

Kızım 2.5 yaşında. Doğumundan itibaren maddi sıkıntı yaşıyoruz. (Tabi kızımıza bu yansımıyor. Ona her şeyin en iyisini sunmaya çabalıyoruz)

Ben doğum iznine çıktıktan sonra daha işe dönmedim çünkü kızıma bakacak kimsemiz yok.

Ben 1 yıl daha kızıma bakmak istiyordum. 3.5 yaş gibi kreş düşünüp iş bakacaktım. Bu arada da evden elimden geleni yapacaktım bir şeyler dikip satmak gibi.(Bugüne kadar o işe girişmedim çünkü kpss çalışıyordum)

Ben bu şekilde düşünürken çok mükemmel olmasa da iş teklifi geldi. Bizi ihya etmese de biraz nefes aldıracak bir teklif.

Kabul ettim işi ama o gün bugün hiç keyfim yok. Keşke eşime hiç söylemeden direkt reddetseydim diyorum şimdi de... Çünkü bu darboğaz onu da bunalttı ve iyi olacak diyor maddi anlamda... Kendisi de işinde ufak değişiklik yaptı ben işe gireceğim diye ve bu aylık 3 4 bin kayıp getirecek bize. Şimdi vazgeçtim de diyemiyorum.

Kafam çok karışık ve hiç mi hiç keyfim yok... Ben kızımı babasına bile sayılı emanet ettim bugüne kadar. Kimseye bırakmadım... Mesela parka götürürüm saniye gözümü ayırmam...

Eksik yazmış olabilirim. Kusura bakmayın lütfen..

Kızlar yorumlarınız her zamanki gibi çok çok iyi geldi. Kesinlikle çok daha iyiyim ve işe gireceğim ❤ İnanıyorum iyi olacak...
 
Son düzenleme:
Neden keyfiniz yok, işi mi sevmediniz, bebekten ayrılmak mı zor geldi? Biraz daha detay verebilir misiniz?
Kızımdan ayrılmak çok zor geliyor. Erken geliyor... Planım bu yönde olmadığı için çok huzursuzum. Kreşe emanet etmek, oraya güvenebilmek çok çok zor geliyor bana. İş ile ilgili bir sıkıntım yok
 
Kızımdan ayrılmak çok zor geliyor. Erken geliyor... Planım bu yönde olmadığı için çok huzursuzum. Kreşe emanet etmek, oraya güvenebilmek çok çok zor geliyor bana. İş ile ilgili bir sıkıntım yok
Çalışan birisi olarak sizi çok iyi anlıyorum. Ben kızım 3 aylıkken çalışmaya döndüm. Anneme bırakıyorum. Kreşe bırakmak çok çok daha zordur eminim. Ama diğer anneler de bana katılacaktır, şimdi ya da bir kaç sene sonra olması birşeyi değiştirmeyecekti.. Zamanla biraz kolaylaşsa da malesef hep zor olacak.. Çalışan anne olmak böyle birşey malesef. Kendinize ferahlık vermeye çalışın..
 
Lupetta'cim, bugun baska bir bolumde de konuna denk geldim.

Sunu sormak isterim, kres ne kadar alacagin maas ne kadar?

Anladigim kadariyla senin maasindan kres odenecek darbogazda oldugunuza gore?

Kresten arta kalan para ile ise gidip gelme, is sirasinda yeme icme masraflarin gibi seyler dusunce elinize hatırı sayilir bir para gececek mi?
 
Kreşteki diğer arkadaşlarının anneleri de benzer duygular içindedir, inanın.
Benim çocuğum da o yaşlardaydı kreşe başladığında.
Hepimizin gözü kulağı çocukların üstünde oluyor başlarda, diken üstünde hissediyor insan kendini.
Ben çevremdeki çocuklu ailelerden tavsiye alarak araştırmaya başlamıştım; kurucuyu, çalışanları araştırmıştım, binayı inclemiştim, ruhsatına varıncaya kadar görmek istemiştim.
Kreşler, minicik çocuklarını emanet eden velilerin bilgi-belge taleplerine alışık oluyorlar genellikle :)

Sadece iki buçuk yaşında ama bir kaç ay içinde kızınızdaki gelişmeye inanamayacaksınız.
Kardeşi olmayan çocuklar, kreşte paylaşma ve sorumluluk duygusu kazanıyorlar.
Pek çok çekingen çocuğun, kreşe gittikten sonra alıştığı ve sosyalleşmeye başladığı da bir gerçek.
Umarım herşey yolunda gider ikiniz için de.
 
Selam hanımlar.

Kızım 2.5 yaşında. Doğumundan itibaren maddi sıkıntı yaşıyoruz. (Tabi kızımıza bu yansımıyor. Ona her şeyin en iyisini sunmaya çabalıyoruz)

Ben doğum iznine çıktıktan sonra daha işe dönmedim çünkü kızıma bakacak kimsemiz yok.

Ben 1 yıl daha kızıma bakmak istiyordum. 3.5 yaş gibi kreş düşünüp iş bakacaktım. Bu arada da evden elimden geleni yapacaktım bir şeyler dikip satmak gibi.(Bugüne kadar o işe girişmedim çünkü kpss çalışıyordum)

Ben bu şekilde düşünürken çok mükemmel olmasa da iş teklifi geldi. Bizi ihya etmese de biraz nefes aldıracak bir teklif.

Kabul ettim işi ama o gün bugün hiç keyfim yok. Keşke eşime hiç söylemeden direkt reddetseydim diyorum şimdi de... Çünkü bu darboğaz onu da bunalttı ve iyi olacak diyor maddi anlamda... Kendisi de işinde ufak değişiklik yaptı ben işe gireceğim diye ve bu aylık 3 4 bin kayıp getirecek bize. Şimdi vazgeçtim de diyemiyorum.

Kafam çok karışık ve hiç mi hiç keyfim yok... Ben kızımı babasına bile sayılı emanet ettim bugüne kadar. Kimseye bırakmadım... Mesela parka götürürüm saniye gözümü ayırmam...

Eksik yazmış olabilirim. Kusura bakmayın lütfen..
Kreş masrafını hesap ettiniz mi ? 2.5 yaş alan kreşler de az buz para istemiyor. Sizin alacağınız maaş kreş ve masraflardan sonra da nefes aldıracak mi ?
 
Kreşteki diğer arkadaşlarının anneleri de benzer duygular içindedir, inanın.
Benim çocuğum da o yaşlardaydı kreşe başladığında.
Hepimizin gözü kulağı çocukların üstünde oluyor başlarda, diken üstünde hissediyor insan kendini.
Ben çevremdeki çocuklu ailelerden tavsiye alarak araştırmaya başlamıştım; kurucuyu, çalışanları araştırmıştım, binayı inclemiştim, ruhsatına varıncaya kadar görmek istemiştim.
Kreşler, minicik çocuklarını emanet eden velilerin bilgi-belge taleplerine alışık oluyorlar genellikle :)

Sadece iki buçuk yaşında ama bir kaç ay içinde kızınızdaki gelişmeye inanamayacaksınız.
Kardeşi olmayan çocuklar, kreşte paylaşma ve sorumluluk duygusu kazanıyorlar.
Pek çok çekingen çocuğun, kreşe gittikten sonra alıştığı ve sosyalleşmeye başladığı da bir gerçek.
Umarım herşey yolunda gider ikiniz için de.

Çok teşekkür ederim. Umarım. Gazlı zamanları filan meğer ne kadar kolay, ne kadar güzelmiş...
 
Bence erken değil kreş için. Maddi kaygılar içinde büyümek, kreşte büyümekten daha zor bence çocuk için. Ben 2 yaşını 3 ay geçmişti kreşe verdiğimde. Daha bebekken de anneanneye bırakıp işe başladım. Kızım 9 yaşında. Aramızda çok güzel bir bağ var. Siz de hep çalışıp hem de akşamları kızınızla güzel vakit geçirip aradaki dengeyi kurabilirsiniz
 
Artık 3 yaş bütün çocuklar için kreşe baslama yaşı gibi oldu. Çalışmayanlar da o yaşlarda bırakıyor aksi takdirde çocuk hep evde kalıyor. Arkadaşlarıyla birlikte olup konuşmasını geliştirmesi için ve sosyalleşmesi için bu gerekli gibi görünüyor. Tabi ki endişelenmeniz normal ama çok da ufak değil.

Bir de geçim sıkıntısı da cok zor bir şey. Eşiniz de çok bunalmış sanırım. İyi ki reddetmemişsiniz. Para sıkıntısı insanın psikolojisini ciddi anlamda bozuyor.
 
Bence kreş yaşı geliyor zaten bir kaç ay sonra sosyalleşme ihtiyacı iyice artacak. Kreşe gidip zaman geçirdikten sonra kızınızda ki değişim ile çok mutlu olacaksınız çünkü kendini geliştirecek akranları ile zaman geçirdiği için becerileri artacak özgüveni oluşacak. Sadece bu kaygılarınız ile çocuğun kreşe başlamasını zorlaştırmayın eğer kreşe bırakırken vs bunu çocuğunuz hissedecek ise ilk etapta kreşe babası bıraksın çünkü ebeveyn huzursuz olunca cocuk da içeri girmek istemiyor
 
3 yaş aslında erken değil tam zamanı. Sizin de sadece 6 ay erken oluyor.
İş fırsatını altı ay sonra yine yakalayabilecek misiniz? Maddi sıkıntı da zor çünkü.
 
ben küçük kızımı 15 aylık başlattım kreşe öyle de güzel oldu ki... minimnacik birseydi kurban olduğum. büyük kızım da tam 2 yasindaydi başladığında. bizim kesiminde 9 aylık bebek vs de vardı. sanıyorum ki çalışmak zorundasınız olayı bu kadar dram haline getirmeyin emin olun çok daha iyi olacak çalışmanız. bakın görün ruhunuza da kızınıza da nasıl iyi gelecek.
 
Ah ah bazen planlarımıza göre davranamıyoruz işte. Hele ki işin içinde çocuk varsa. Bazen hiç aklımızda olmayan yollara girmek zorunda kalabiliyoruz. Bu bir geçiş dönemi ve siz daha yokun başındasınız. Hiç üzülmeyin,bir deneyin başlayın görün. Ondan sonra karar verirsiniz. Bence size çalışmak çok iyi gelecek.
 
Kızımdan ayrılmak çok zor geliyor. Erken geliyor... Planım bu yönde olmadığı için çok huzursuzum. Kreşe emanet etmek, oraya güvenebilmek çok çok zor geliyor bana. İş ile ilgili bir sıkıntım yok

İnsanlar 3 aylık bebeklerini bırakıp işe gidiyor ya sizinki artık 2.5 olmuş eninde sonunda çalışacaksanız bağınızı koparma zamanı gelmiş bence ☺️
 
Benim bebeklerim 1.5 yasindalar ve 1 yasindan itibaren krese gidiyorlar. Ben de bu sure zarfinda ise dondum. Krese baslamadan once 3-4 ay babannne ve annaneler geldiler ve baktilar ben calisirken. Emin olun ki krese daha icim rahat goturdum teslim ettim. En azindan ne yaptigini bilen ogretmenleri var. 4 aydir krese gidiyorlar. Bardaktan su iciyorlar kendiler. Kendi yemeklerini kendi yiyorlar catal ve kasik kullanarak. Daha cok dertlerini anlatmaya cabaliyorlar cunku evde ben her hareketlerinden ne istediklerini bildigim icin konusma geregi bile duymuyorlardi. Arkadaslari var. Oyun oynuyorlar, parka gidiyorlar.
O kadar rahat uyumaya basladilar ki inanamazsiniz. Babaanneleri sallayarak uyutmaya calisiyordu, o donemler ne kavgalar etmistim yapmasin diye ama Allah ogretmeninden razi olsun, sadece battaniye veriyorum ellerine ve yataklarina gidip yatiyorlar. Hic bir kavga gurultu olmadan.
Simdi ben sizi de anliyorum ama cocugunuzun sizden ayrilmasi ve sosyallesmeyi de ogrenmesi lazim. Bir seyleri kendi basina cozmeyi ogrenmesi lazim. Ise baslamasaniz bile cocugunuzun bu yasta krese gitmesi gerekiyor bence.
Biraz is yukunuz artacak ise basladiktan sonra ama bunu da cok fazla kimseden de duyacaginizi zannetmem ama ise basladiktan sonra bir gun izin alin ve herkesi okula ise gonderdikten sonra evinizde bir sessizce oturun. Hic bir is yapmadan.
 
X