oglum 2 bucuk yasındayken teshıs konuldu yüzde 80 otizm denilde.. ben inanamdım yada inanmak istemedim bilemiyorum hacettepede bi prof dedi otizmli oglun kabullenceksin bunu yoksa cocuguna hiçbir faydan olmaz dedi .. insan veladına yakıstıramıyo hala kabul edemedim mücadele ediyorum..
süphe nedenlerim; aslında 6 aylıkken fark ettim ama kımse inanmadı.. eşim ailem, puset e koyuyordum oyuncak sallayodum farketmıyodu gözleri görmüyo zannetım göz doktoruna götürdük b ısey yok dedıler etrafa bakmıyodu hiç.. bişey ılgısını cekmıyodu.. 1 yasında komsunun cocuklarına bakıyodum yapamıyodu hiç bişey.. baska cocuklarla kıyaslamıyorum ama yolunda gıtmeyen bıseyler vardı hissediyorum.. 1 bucuk yasına geldi ismine tepkı vermıyordu bakmıyordu hiç..
o ara görümcem bizde kalıyo ikrar kulagı duymuyo galiba dedı aldım.. beraber kulak burun bogaz doktoruna götürdük.. bişey yok dediler,, kendi etrafında dönme kafa sallama huyları basladı.. göz teması cok az dı (şimdi iyi cok sukur) arabaları bykten kucuge dizerdi.. sıra sıra.. bende oyanyıp sıra yı bozmayım kıyamet kopardı ( hala devam ediyo bu davranıslar) takıntılı davrasnıları vardı bir oyuncaga yada esyaya taksın günlerce alamayız elınden takıyo cunku aldıgında bıtmek bılmeyen öfke nöbetlerı

şimdilik aklıma gelenler kusura bakma
oglum yanımda bı yandan oynamaya calısıyoruz