kızımı çok özlüyorum

Z

zsnn

Nirvana
Kayıtlı Üye
25 Kasım 2009
4.007
3.235
723
kızım 1 yaşındayken iş hayatına döndüm.eşim istemedi biraz daha kendin bak dedi.ama ben hem maddi hemde manevi sebeplerden dolayı başlamak istedim. 7 ay oldu. kızımada annem bakıyor. gözüm arkada kalmıyor.mutlu olduğunu ve iyi bakıldığını biliyorum.

buraya kadar herşey normal.ama ben kızımı çok özlüyorum.ilk zamanlar böyle değildi.şu anda bile hep aklımda o. fotolarına bakıyorum.keşke yanında olsaydım diyorum.işe zorla geliyorum.çalışmak istemiyorum.herşeyi unutuyorum zaten kendimi işe veremiyorum.istifa etsem ilerde pişman olurum diyorum.ayrıca kredi borcumuz var.yakınlarıma şakayla karışık istifa etcem dediğimde salakmısın der gibi suratıma bakıyorlar.her ortamda benim işimin iyiliğinden bahsedilir.keşke o kadar okumasaydım.ama ben mutsuzum. bi yol gösterin özellikle çalışan anneler.çok kötüyüm.kızım benden ayrı die çok üzülüyorum.nasıl atlatırım bu durumu?
 
pcpca .!.:
kızım 1 yaşındayken iş hayatına döndüm.eşim istemedi biraz daha kendin bak dedi.ama ben hem maddi hemde manevi sebeplerden dolayı başlamak istedim. 7 ay oldu. kızımada annem bakıyor. gözüm arkada kalmıyor.mutlu olduğunu ve iyi bakıldığını biliyorum.

buraya kadar herşey normal.ama ben kızımı çok özlüyorum.ilk zamanlar böyle değildi.şu anda bile hep aklımda o. fotolarına bakıyorum.keşke yanında olsaydım diyorum.işe zorla geliyorum.çalışmak istemiyorum.herşeyi unutuyorum zaten kendimi işe veremiyorum.istifa etsem ilerde pişman olurum diyorum.ayrıca kredi borcumuz var.yakınlarıma şakayla karışık istifa etcem dediğimde salakmısın der gibi suratıma bakıyorlar.her ortamda benim işimin iyiliğinden bahsedilir.keşke o kadar okumasaydım.ama ben mutsuzum. bi yol gösterin özellikle çalışan anneler.çok kötüyüm.kızım benden ayrı die çok üzülüyorum.nasıl atlatırım bu durumu?
Genişletmek için tıkla...

Birçok insan sizinle aynı durumda. Evlatlarımız için çalışıyoruz.
Evde olduğıunuz vakitlerde çok ilgilenin kızınızla.
Ne işiniz varsa o uyuduktan sonra yapın.
 
pcpca .!.:
kızım 1 yaşındayken iş hayatına döndüm.eşim istemedi biraz daha kendin bak dedi.ama ben hem maddi hemde manevi sebeplerden dolayı başlamak istedim. 7 ay oldu. kızımada annem bakıyor. gözüm arkada kalmıyor.mutlu olduğunu ve iyi bakıldığını biliyorum.

buraya kadar herşey normal.ama ben kızımı çok özlüyorum.ilk zamanlar böyle değildi.şu anda bile hep aklımda o. fotolarına bakıyorum.keşke yanında olsaydım diyorum.işe zorla geliyorum.çalışmak istemiyorum.herşeyi unutuyorum zaten kendimi işe veremiyorum.istifa etsem ilerde pişman olurum diyorum.ayrıca kredi borcumuz var.yakınlarıma şakayla karışık istifa etcem dediğimde salakmısın der gibi suratıma bakıyorlar.her ortamda benim işimin iyiliğinden bahsedilir.keşke o kadar okumasaydım.ama ben mutsuzum. bi yol gösterin özellikle çalışan anneler.çok kötüyüm.kızım benden ayrı die çok üzülüyorum.nasıl atlatırım bu durumu?
Genişletmek için tıkla...


Nasıl mı atlatacaksınız? Çok kolay! Ne için çalıştığınızı ve ne için emek verdiğinizi hatırlayın yeter...
 
nobody .!.:
Nasıl mı atlatacaksınız? Çok kolay! Ne için çalıştığınızı ve ne için emek verdiğinizi hatırlayın yeter... [/


garip bir psikoloji içindeyim.sanki evde onun yanında olsam daha mutlu ve daha güvende olacakmış gibi geliyor.şu anda pek bi masrafıda yok o yüzden sanki onun için değilde kendim için kendi zevkim için çalışıyormuşum gibi hissediyorum.
Genişletmek için tıkla...
 
EBRU 72 .!.:
Birçok insan sizinle aynı durumda. Evlatlarımız için çalışıyoruz.
Evde olduğıunuz vakitlerde çok ilgilenin kızınızla.
Ne işiniz varsa o uyuduktan sonra yapın.
Genişletmek için tıkla...

kendimi yalnız hissediyorum.çevremde hiç çalışan anne yok.iş arkadaşlarımda hep bekar. herkes nasıl bırakıyorsun bu tatlı kızı diyo.ben orda bitiyorum.
 
pcpca .!.:
nobody .!.:
Nasıl mı atlatacaksınız? Çok kolay! Ne için çalıştığınızı ve ne için emek verdiğinizi hatırlayın yeter... [/


garip bir psikoloji içindeyim.sanki evde onun yanında olsam daha mutlu ve daha güvende olacakmış gibi geliyor.şu anda pek bi masrafıda yok o yüzden sanki onun için değilde kendim için kendi zevkim için çalışıyormuşum gibi hissediyorum.
Genişletmek için tıkla...

Kızınızın nasıl olmasını istersiniz peki büyüdüğünde? Ona nasıl bir model olmak istersiniz? İyi bir eğitim almasını, ayaklarını yere sağlam basmasını, hiç bir zaman bir erkeğin maaşını beklemek zorunda olmamasını, iyi bir aile kurmasını ve çocuklarına da bunları öğretmesini mi? yoksa iyi bir anne olmasını mı?

Çalışırken de iyi bir anne olunabiliyor, annelik sorumluluktur sizde bilirsiniz sadece bakmak değil mesele, ihtiyaçlarını karşılayacaksınız, eğitimini karşılayacaksınız, oyuncakları alınacak, maaşınız olduğunda bunları daha rahat yapacaksınız ama öte taraftan aynanın yüzü böyle değil evde akşamları kızınızla geçirdiğiniz saatler dünyalara bedelken öte tarafta belki tüm gün evde olacak ama bir çok şeyden de eksik kalacaksınız...
Genişletmek için tıkla...
 
nobody e katılıyorum.kim için neden çalıştığınızı hatırlayıp işinize dört elle sarılın.üstelik iyi bir işiniz de varmış madem.
ben oğlum 3 aylıkken işe başladım.üstelik kolikti,gazlı bir bebekti günde toplasan 2-3 saat uykuyla işe geliyodum..o da kesinitili 2-3 saat:)annem de bakmıyordu,bakıcıya bırakıyordum.çok bakıcı değiştirdim üstelik. annem ve kv aralıklarla gelip bakıcıyı kontrol ederlerdi,tek avuntum buydu..çok şükür 3 yaşını doldurdu geçen ay.zaman su gibi akıp geçiyor,oğlum okula başladı bile..benim de işi bırakmayı düşündüğüm çok zaman oldu,ama hep ileriyi düşündüm..şimdi iyi ki bırakmamışım yok saşimdi ne yapcaktım.masraflar giderek büyüyor,üstelik okula başlayınca ben hemen iş bulabilecke miyidim??
size kendimi anlattım,avuntu belki de diyerek..özlemekse hepimiz özlüyoruz inanın ama çalışmak gibisi de yok..çocukllarımız için de kendimiz için de..
 
pcpca .!.:
kendimi yalnız hissediyorum.çevremde hiç çalışan anne yok.iş arkadaşlarımda hep bekar. herkes nasıl bırakıyorsun bu tatlı kızı diyo.ben orda bitiyorum.
Genişletmek için tıkla...

Aman boşverin onları.
Kızınız sizin ona özeninizi bildikten sonra gerisi önemli değil.
Zaten hatırlamayacak ki.
Herkes ister çocuğunun yanında olmayı.
Gözlemlediğim bir durum var.
Benim çalışmayan arkadaşlarım sürekli birlikte olduklarından mıdır nedir bizim kadar dolu dolu yaşamıyorlar.
Parka sonra gedibiliriz diyorlar.
Ya da şimdi işim var diyebiliyorlar.
Bizle vicdan azabından olsa gerek daha da fazla ilgileniyoruz çocuklarımızla.
Saat olarak kısa belki ama geçirilen zamanlar daha değerli oluyor.
 
nobody .!.:
pcpca .!.:
Kızınızın nasıl olmasını istersiniz peki büyüdüğünde? Ona nasıl bir model olmak istersiniz? İyi bir eğitim almasını, ayaklarını yere sağlam basmasını, hiç bir zaman bir erkeğin maaşını beklemek zorunda olmamasını, iyi bir aile kurmasını ve çocuklarına da bunları öğretmesini mi? yoksa iyi bir anne olmasını mı?

Çalışırken de iyi bir anne olunabiliyor, annelik sorumluluktur sizde bilirsiniz sadece bakmak değil mesele, ihtiyaçlarını karşılayacaksınız, eğitimini karşılayacaksınız, oyuncakları alınacak, maaşınız olduğunda bunları daha rahat yapacaksınız ama öte taraftan aynanın yüzü böyle değil evde akşamları kızınızla geçirdiğiniz saatler dünyalara bedelken öte tarafta belki tüm gün evde olacak ama bir çok şeyden de eksik kalacaksınız...
Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim msjınızı 2kere okudum.çok iyi geldi.
Genişletmek için tıkla...
 
quarta .!.:
nobody e katılıyorum.kim için neden çalıştığınızı hatırlayıp işinize dört elle sarılın.üstelik iyi bir işiniz de varmış madem.
ben oğlum 3 aylıkken işe başladım.üstelik kolikti,gazlı bir bebekti günde toplasan 2-3 saat uykuyla işe geliyodum..o da kesinitili 2-3 saat:)annem de bakmıyordu,bakıcıya bırakıyordum.çok bakıcı değiştirdim üstelik. annem ve kv aralıklarla gelip bakıcıyı kontrol ederlerdi,tek avuntum buydu..çok şükür 3 yaşını doldurdu geçen ay.zaman su gibi akıp geçiyor,oğlum okula başladı bile..benim de işi bırakmayı düşündüğüm çok zaman oldu,ama hep ileriyi düşündüm..şimdi iyi ki bırakmamışım yok saşimdi ne yapcaktım.masraflar giderek büyüyor,üstelik okula başlayınca ben hemen iş bulabilecke miyidim??
size kendimi anlattım,avuntu belki de diyerek..özlemekse hepimiz özlüyoruz inanın ama çalışmak gibisi de yok..çocukllarımız için de kendimiz için de..
Genişletmek için tıkla...

ne kadar güçlüsünüz tebrik ederim.aslında olması gereken bu.sanırım kendimi toparlamalıyım.bir de memeden yeni kestim onunda etkisi var sanırım.
 
pcpca .!.:
nobody .!.:
çok teşekkür ederim msjınızı 2kere okudum.çok iyi geldi.
Genişletmek için tıkla...

Benimde iki evladım var arkadaşım, gecem gündüzüm onların olsun yeter ki sağlam güçlü dursunlar hayata 1-0 önde başlasınlar diye uğraşıyorum, hayatın ne getireceği bilinmez hepimiz çalışmak zorundayız... Hayat bize altın tepsiyle sunulsaydı bizde bunu yaşamak zorunda kalmazdık dimi ama :) Boşver sen o arkadaşları da akşam eve gidince kızınla yapacaklarını planla, ben bir çok evdeyim diyen anneye kök sötürürüm bu konuda.. Tüm akşamlarımı, hafta sonlarımı kızlarımla yapacağım etkinliklerle, aktivitelerle planlarım bu hafta sonu seramiğe gideceğiz mesela birlikte artık neler yapacağımızı hayal bile edemiyorum... Maaşım olmasa bu kadar rahat planlar yapamazdım emin ol :)
Genişletmek için tıkla...
 
EBRU 72 .!.:
Aman boşverin onları.
Kızınız sizin ona özeninizi bildikten sonra gerisi önemli değil.
Zaten hatırlamayacak ki.
Herkes ister çocuğunun yanında olmayı.
Gözlemlediğim bir durum var.
Benim çalışmayan arkadaşlarım sürekli birlikte olduklarından mıdır nedir bizim kadar dolu dolu yaşamıyorlar.
Parka sonra gedibiliriz diyorlar.
Ya da şimdi işim var diyebiliyorlar.
Bizle vicdan azabından olsa gerek daha da fazla ilgileniyoruz çocuklarımızla.
Saat olarak kısa belki ama geçirilen zamanlar daha değerli oluyor.
Genişletmek için tıkla...

haklsıınız. iş dışındaki saatlerde mutlaka evde oluyorum.onu bırakıp hiç bir yere gitmiyorum.her işimi kızımla hallediyorum. iş yerindeki yemeklere dahi katılmıyorum.hep onunla olmalıymışım gibi geliyor.yoksa mutsuz oluyorum.

tanıdığım bir ev hanımı çocuğu huysuzlandı.bi tane patlattı yolun ortasında bıktım senden diyerek. o kadar üzüldümki.. tabi her ev hanımı aynı değildir.ama onlar sürekli birlikte olduklarından zamanın kıymetini bilmiyorlar.
 
pcpca .!.:
ne kadar güçlüsünüz tebrik ederim.aslında olması gereken bu.sanırım kendimi toparlamalıyım.bir de memeden yeni kestim onunda etkisi var sanırım.
Genişletmek için tıkla...

anlatırken kolay yaşarken zor oluyor tabii,bu süreçte zona bile geçirdim...
ama herşey geçiyor..nerdeyse 2 yaşına gelmiş kızınız,şurda 1 sene sonra kendi hayatının ilk adımlarını atacak.yarım gün okula gidiyor,kendi arkadaşları çevresi,okulu oluyor..size evde onu beklemek kalıyor:)
ve gerçekten çalışan anne gün planlamasını daha iyi yapıyor bence..evi ,eşi,çocuğuyla geçireceği vakti daha güzel planlayıp uyguluyor.eve gittiğinizde o özlemle kızınızla geçirdiğiniz vakti,evde olsanız aynı keyifle geçiremeyebilrsiniz...
maddi kısmı ayrı konu zaten.şimdiden kreş masraflarına inanamazsınız,ilerisini düşünemiyorum bile...

çok çalışmamız lazım ççooookkk.....:):)
 
nobody .!.:
pcpca .!.:
Benimde iki evladım var arkadaşım, gecem gündüzüm onların olsun yeter ki sağlam güçlü dursunlar hayata 1-0 önde başlasınlar diye uğraşıyorum, hayatın ne getireceği bilinmez hepimiz çalışmak zorundayız... Hayat bize altın tepsiyle sunulsaydı bizde bunu yaşamak zorunda kalmazdık dimi ama :) Boşver sen o arkadaşları da akşam eve gidince kızınla yapacaklarını planla, ben bir çok evdeyim diyen anneye kök sötürürüm bu konuda.. Tüm akşamlarımı, hafta sonlarımı kızlarımla yapacağım etkinliklerle, aktivitelerle planlarım bu hafta sonu seramiğe gideceğiz mesela birlikte artık neler yapacağımızı hayal bile edemiyorum... Maaşım olmasa bu kadar rahat planlar yapamazdım emin ol :)
Genişletmek için tıkla...

ne güzel maşallah size.iyiki konu açmışım. güç buldum burda.

kimseye anlatamıyorumki hissettiklerimi.yaşayan anlıyor işte. zengin dizilerindeki kadınlara bile özenmeye başlamıştım artık:)hayat altın tepsiyle sunulmadı.çok doğru. ama burda benim gibi bir çok annenin olduğunu bilmek rahatlattı beni.
Genişletmek için tıkla...
 
pcpca .!.:
haklsıınız. iş dışındaki saatlerde mutlaka evde oluyorum.onu bırakıp hiç bir yere gitmiyorum.her işimi kızımla hallediyorum. iş yerindeki yemeklere dahi katılmıyorum.hep onunla olmalıymışım gibi geliyor.yoksa mutsuz oluyorum.

tanıdığım bir ev hanımı çocuğu huysuzlandı.bi tane patlattı yolun ortasında bıktım senden diyerek. o kadar üzüldümki.. tabi her ev hanımı aynı değildir.ama onlar sürekli birlikte olduklarından zamanın kıymetini bilmiyorlar.
Genişletmek için tıkla...

Ev hanımı, çalışan fark etmiyor, etrafımda ne örnekler var tüm gün çalışıyorum diye eve gidince çocuk ayağının altında dolanıyor diye söylenen, yoruldum diyen, tüm gün ev işleri ile boğuşmaktan çocuğunu tv'ye hapseden, parka götürüpte bir kenara oturup diper kadınlarla dedikodu yapan anneler...

Çocuk bu ya! Çocuk dediğin ilgi ister, sevgi ister, zaman ister... İstediği zamanda öyle saatler değil ki kaliteli geçirdiğin 1 saat tüm gün geçirdiğin 10 saate bedel...
 
pcpca .!.:
haklsıınız. iş dışındaki saatlerde mutlaka evde oluyorum.onu bırakıp hiç bir yere gitmiyorum.her işimi kızımla hallediyorum. iş yerindeki yemeklere dahi katılmıyorum.hep onunla olmalıymışım gibi geliyor.yoksa mutsuz oluyorum.

tanıdığım bir ev hanımı çocuğu huysuzlandı.bi tane patlattı yolun ortasında bıktım senden diyerek. o kadar üzüldümki.. tabi her ev hanımı aynı değildir.ama onlar sürekli birlikte olduklarından zamanın kıymetini bilmiyorlar.
Genişletmek için tıkla...

Ben de aynen öyleyim.
Kuaföre bile giderken önce eve uğrayıp onları alıp öyle gidiyorum.
Benimkiler de küçücük.
Üstelik babalarından ayrıldığım çok oldu.
Bana da iyi geliyor onlarla vakit geçirmek, onlar da çok keyif alıyorlar.
Çok küçük kreşe başladılar.
Bana kızanlar da oluyor işyerinde. Kızım iki yaşında değildi mesela kreşe başladığında.
Küçücük çocuk diye.
Ama öyle başarılı kendine güvenen yetenekli ki kızım.
Oğlum da kreşte. Arkadaşları var.
İyi vakit geçiriyor. Vakti boşa gitmiyor.
Okul ve uyku dışındaki zamanları da eğlenerek geçiyor.
 
EBRU 72 .!.:
Ben de aynen öyleyim.
Kuaföre bile giderken önce eve uğrayıp onları alıp öyle gidiyorum.
Benimkiler de küçücük.
Üstelik babalarından ayrıldığım çok oldu.
Bana da iyi geliyor onlarla vakit geçirmek, onlar da çok keyif alıyorlar.
Çok küçük kreşe başladılar.
Bana kızanlar da oluyor işyerinde. Kızım iki yaşında değildi mesela kreşe başladığında.
Küçücük çocuk diye.
Ama öyle başarılı kendine güvenen yetenekli ki kızım.
Oğlum da kreşte. Arkadaşları var.
İyi vakit geçiriyor. Vakti boşa gitmiyor.
Okul ve uyku dışındaki zamanları da eğlenerek geçiyor.
Genişletmek için tıkla...

ben şimdiden düşünmeye başladım bi çocuğum daha olursa yetemeyecekmişim geliyor.şimdi bile vicdan azabı çekiyorum.
siz zoru başarmışsınız.bravo size.
 
pcpca .!.:
ben şimdiden düşünmeye başladım bi çocuğum daha olursa yetemeyecekmişim geliyor.şimdi bile vicdan azabı çekiyorum.
siz zoru başarmışsınız.bravo size.
Genişletmek için tıkla...

Ben mutlulukla yapıyorum.
Endişelerim vardı benim de ama.
Örneğin hasta olduklarında zombi gibi geziyorum ortalıklarda uykusuzluktan.
Ama çok keyifli.
Çok gurur verici anne olmak.
 
senı cok ıyı anlıyorum
bende oglum 6 aylıkken ıs hayatına gerı dondum basta bıraz ıyı gıbıydı sonra koymaya basladı bır 6 ay sonra uzak bır yerde ıse basladım oncekı 6 ay oglenlerı oglumu goruyordum neyse ılk 2-3 gun baygınlık gecırecek kadar agladım
sonra zaman gectı sımdı subatta 4 yasında olacak calısmamı hıc ıstemıyor hala uyansın sabah aglıyor gıtme dıye arkamdan baglıyor o arkada ben onde hızlı hızlı aglayarak sokagı bıtırmeye calısıyorum cok kotu bısey
o yuzden sabahları ben anneme goturuyordum sımdı annem gelıyor uyandırmıyor uyanana kadar
neyse bende bazen senın gıbı oluyorum calısmasam evde dursam bunu esımledepaylasıyorum
ben lıse mezunuyum ama ısım ve maasım ıyı
esım unı terk yanı şuanda pek delı paralar kazancak gıbı degıl tek basıan o sebebten calısıyorum hepımız ıcın
gectıgımız donemde tam 1.5 ay evdeydım ama hastaydım
oglum o sırada benı oyle gordu ıse baslamadan bır gun once benyarın ıse gıdıcem bak calısmıyorum gezmeyede gıdemıyoruz bır yere goturemedım para kazanayım ben dedım tamam dedı

henuz sabah yakalamadı benı ama daha ıyıy onun acısından
bende su ara ıs yerındekı masama slayt gosterı yapan cercevelerden alıcam oglumun resımlerını yuklucem
o daha ıyı durumda fakat bende ogluma hasret kalıyorum

kendımı en cok hissettiğim konu hafta içi gündüzleri onunla vakit gecirememem
o yuzden cuma aksamdan pazartesı sabahına mumkun olunan maxımum duzeyde sarmas dolas gecırıyoruz

kuafor alısverıs ne olursa olsun beraber gıdıyoruz ee hafta sonu evdeyım fakat kadınız calısanız evın her turlu yuku uzerımızde zor yanı herseyı hızlı hızlı yurutmek
 
buarada bendede aynı durum var ıs dısındakı vakıtlerde mecburıyetten ayrı oluyorsam bır kac saat cok uzuluyorum kendımı oldugum ortama veremıyorum fıılen yasıyorum bogazımdan asagı ne yedıgım ne ıctıgım gıtmıyor :50:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X