Kızkardeşim ben ve eşim

Her cevapta kendimin en azından ayrı yarıya da olsa haklı olduğu inancım sağlamlaşıyor ama gelin görün ki dalıp gidiyorum yine de.Annem olmadığı için ve en büyük çocuk olduğum için sorumluluk hissediyorum.Bazen öyle oluyor ki keşke evlenmeseydim,böyle olacağını bilseydim biraz daha bekler kardeşimi yanıma alır.Artık suratını,tavrını çeker oturudum diyorum.Ama biliyorum ki o zaman da ezilmekten,hırpalanmaktan genç yaşta hastalıklı olurdum.Mantığım,aklım kendime hak veriyor ama kalbim maalesef.Keşke babam şöyle sözünü dinletir bir adam olsaydı da üvey annemle kardeşimi karşısına alıp tavrını koysaydı.Dediğiniz doğru en baştan konuşmamakla hata yaptım.Ama kardeşim o kadar kötü durumdayken de en baştan birşey söylesem yine onu istemiyor olacaktım.Çok alıngandır.Offf galiba en güzeli evet bencilim diyerek rahatlamaya çalışmak.Kendime ne kadar hak versem de nedenlerim hep rahatımın kaçmasına bağlanıyor gibi.Tek umudum kendi ayaklarının üzerinde durması.1 hafta içinde gidecekmiş.Çokta kindardır,konuşmaz artık benimle de.Ne yapabilirim ama konuşulmuyor ki kardeşimle.Eşim konuşsa o da hiç üste çıkmasına katlanamaz kırıcı şeyler söyler biliyorum.Oysa aylardır gıkı çıkmadı Allah için.Hem bir yandan "bana sen hep bencildin" deyişini,ben zamanında üvey annemle tartışırken onu yanında yer alışını affedemiyorum diğer yandan da başına birşey gelse vicdanım sızlayacak biliyorum.Böyle ezik bir insan olmaktan nefret ediyorum.Galiba en çok kızdığım konu da bu(
 
27 yaşında kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmeli....
kardeştir tabi ister istemez olanlara üzülürsünüz...
siz elinizden geleni yapmışsınız...
 
bu yazdıklarından onun ruhsal sorunları olduğu ortada bence iyi bir piskolok bulun

tedavi görsün sanırım gizli depresyon var toplumda çok var ama bilinmiyor
 
Kardeşiniz 11 yaşındayken kaybetmişsiniz annenizi, sizin yaşınızı bilmiyorum ama ortada bir üvey anne ve ilgisiz bir baba varsa annelik siz yapmalıydınız kardeşinize.
Ben üzüldüm kardeşin haline, tutunacak bir dal bulamamış, yada ona koşulsuz destek olacak, onu her haliyle kabul edecek birini.. Evet bunlar annenin görevidir, koşulsuz sevilir korunuruz. O küçük yaşta annesiz kalmış ve anladığım kadarıyla şu an onun bir evi yok, her yerde yabancı, misafir.
Sizi kesinlikle suçlamıyorum, yeni evlisiniz tabii ki rahatınızı düşünmek hakkınız ama ben kardeş açısından baktım olaya, böyle yabancı gibi davranmak yerine onun en iyi arkadaşı olup herşeyi açık açık konuşabilmeliydiniz, kardeşinizle aynı yaştayız ve ben herşeye rağmen arkamda duracak bir anneye sahibim..
 



kardeşi kendini o kadar özgür hissetmese belki abla olarak o da elinden geleni yapar.ama hem yeni evli hem gecenin bi vaktine kadar nerede olduğu ne yaptığı belli değil evi otel gibi kullanıyor.idare etmesi çok çok zor arkadaşın.böyle bir kız kardeşi hiç birimiz idare edemeyiz.benim kardeşimde küçük yaşta yetim kaldı ama sorumluluklarının bilincinde.


konu sahibi arkadaşım.bence durumu babanıza bildirin.tartıştığınızı evden ayrılacağını bildirin.belki babanız yine onu yanına alır veya uzaktanda olsa sahip çıkar.kendiniz bu kadar üzmeyin siz evinizi açmışsınız ama kardeşiniz nankör davranmış
 
Doğru keşke konuşabilseydik.Aslında benim amacım da bu sabah buydu maalesef bağırış çağrışa döndü olay.O da ben de kendimize pek hakim olamıyoruz.Çocukluktan beri annem üzerine düşerdi.Onu kaybetmek daha zor geldi ona.Bir de bu nedenle kardeşimin bir huyu vardır hiç acımaz ,lafını da esirgemez.Benim yaşımda ufaktı,aramızda 2 yaş var.Ancak kendimi kurtarabildim açıkçası.Her zaman için ona babamın kendine başka bir hayat kurduğunu,onun da çabalaması gerektiğini söyledim ama olmadı.3 kere okula yazdırdık liseyi bitirmedi.Hiç bir işyerinde duramadı.Hanım hanımcık evde de oturmadı.Yaşı geldi çevremizden bir uygun kişi bulsak,çevremizdeki kimse ile de geçinemiyor.Onun arkasında herşeye rağmen durmak demek şu anda benim için her yaptığına ses çıkarmamak,eşime yansıtmamak,içime atmak demek.Bu arada tabi eşimin rahatsız olduğu konularda da dikkatli olma gerekecek.Kardeşimi uyardım ama o hep sanki onu istemediğimiz için böyle yapıyormuşuz gibi algılıyor.Ben de evden ilk ayrıldığımda 2,5 ay arkadaşımın yanında kaldım ailesi ile ama her gün iş görüşmesine gittim,yemek yaptım,evi temizledim,yeri geldi lafımı yuttum,duymamazlıktan geldim.Ne zamanki iş buldum,ertesi gün taşındım.Ama yine de dediğinizde de haklılık payı var.Keşke ben de biraz daha sakin kalabilsem.Yapım sakindir aslında ama kardeşim tarafından sürekli haksız çıkarıldığım için sinmEk zoruma gidiyor.
 
Son düzenleme:
bence cok haklısınız tepkı vermekte...vıcdan azabı cekmenızı gerektırecek bır neden goremıyorum...kardesınızın kendını degıstırmek ıcın caba sarfetmesı bı hayat kurmaya calısması lazım.
 
O ne yaaaaaaa. sen az bile yapmışsın. gecenin 2 sinde bişr kızın sokakta işi ne. yok artık yaa. o evde yaşıyorsa sorumluluklarınıo da bilecek. bilmiyorsa bildirmen gerekli çünkü şu an ondan sen sorumlusun. allah korusun ya bişey olsa ona.
 

canim kusura bakma ama senin babanda hayir yok !

bir baba buna nasil izin verir yahu sap saglam yasiyorsa !

arkadasinin babasida erkek , ki neler duyuyoruz su hayatta

kardesini suclama canim onun bu hale gelmesinde tek sebeb ve suclu baban !

bir baba ,kizi evi terketcegi an tutup kolundan, sen nereye gidiyorsun deyip oturtmali

onun gidisine göz yummamali,kizlariyla daha bir arkadas olmali ,hal ve hareketlerini gözlemlemeli

bu acikliklardan dolayi, kardesininde yapisi geregi, böyle sorumsuz bir insan cikmis ortaya ! ona asla kizmayin

onun böyle olmasina sebeb olanlara kizin bence :umursamaz:
 
kardeşiniz çok kompleksli biri anladığım kadarıyla.27 yaşındaki koskoca kızı da değiştiremezsiniz ki;
 
kardeşiniz biraz fazla rahat bence. 27 yaşında ve işi olan bir insan. ben onun yerinde olsam, iş arkadaşı vs. bir arkadaş bulur bir eve çıkardım (yani tek başına maddi açıdan sorun yaşamamak için) ama sizin kardeşiniz ne de olsa bir şekilde olur diyerek çok rahat davranıyor. sizin de huzurunuz kaçabilir. babanızla konuşsanız?
 
kardeşiniz işin kolayını bulmuş bağrınıp hırçın davranınca zeytin yağı gibi üste çıkıyor karşı taraf yine alttan alıyor.

yeni evlisiniz ve kardeşinizde olsa onun bu halini çekmek zorunda değilsiniz. onun size yardımcı olması gerekir. eşinizle aranızda sorun olmaasın diye ama b,raz fazla dik kafalı sanırım.

onun iyi bir hayat kurması için yardımcı olun.inşallah iyi bir maaş alır ve iyi bir eş bulup yuvasını kurar.
 
bence siz ve babanız biraz maddi yardımla ona bir ev tutun kendi de calışsın tek yasasın ev üstünde ev olmaz..eşinize de aferin sizi cok sevmese katlanmazdı adam..
 
27 yasindaki bir insanla ne konussaniz bos
degismek istememis bu yastan sonrada degismez
bence siz esnizle iyi olmaya bakin
bi taraf evet kardesiniz
ama yeri geliyor insanin kardesinden cok esi imdadina yetisiyor
 
kardeşin fazla raahat bence de, her ne kadar ablasının evinde kalıyorsada, o evin kendi evi olmadığı veo evde misafir olduğu hatırlatılmalı bence, ben olsam üstüme ağırlık alırım o evde yaşadığım sürece ablama elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım.
Siz işinizi bulunca baba evinden ayrılmışsınız,o da işini bulduğuna göre kendine küçük bir ev baksın,olmadı ev arkadaşı alsın.
sonuçta sende yeni evlisin ve eşinle yalnız yaşamak istiyosun,buda senin en doğal hakkın.
kendini suçlama.
 
canım kendini şuçlu hissetme çünkü sen haklısın..madem sizin yanınızda yaşıyor evin kurallarına uymalı..ben olsam bende çok rahatsız olurdum böyle bi durumdan..inşallah kardeşin akıllanır..
 
Kardeşiniz ilgisiz nebileyim sevgisizmi büyüdü acaba:uhm:
Belki bilemdiğiniz kendi içinde yaşadığı bunalımlar vardır , bilemiyorsunuzdur farklı biçimlerde dışa yansıtıyor ollabilir. Geçimsiz, kavgacı, küsen yapısı da bana böyle bir çağrışım yaptı. Her insanın yapısı güçlü olamıyor malesef acı bir olay yaşamışsınız annenizi kaybetmişsiniz ayrıca baba yeniden evlenmiş o evde neler yaşandığını bilemeyiz. Bence konuşmayı deneyin daha yapıcı olmayı, onun içinde çok zor kendi evi yabancı olmuş ona nereye gitse zor sizde haklısınız tabi ama orta yolu bulmayı deneyin. Sizle yaşamasını istemiyorsanız size yakın bir ev tutabilir ve en azından sizde onu görüp yakın olabilirsiniz Allah yardımcınız olsun zor şeyler bunlar..:çok üzgünüm:
 
yazınızı okudum,sonra yanlış okuduğumu düşünerek baştan aldım,doğru görmüşüm.
bu kişi ergenliğe girmiş bir erkek çocuğu değil,27 yaşında koskoca bir bayan.kimin ne yaşadığını bilemem tabi ama bu yaşta bu tavırların mazur görülecek bir tarafı yok.27 yaşında,3-4 çocuk sahibi oluyor herkes,bu nasıl çocukça tavırlar böyle?bence hiç kendinizi üzmeyin,siz ve eşiniz üzerinize düşenden çok daha fazlasını yapmışsınız,biraz burnu sürtsün ve dünyanın kendi etrafında dönmediğini anlasın bence(ben bu lafları 15 yaşındaki kardeşime söylüyorum,bi tuhaf oldu buraya da yazmak)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…