nerden başlasam bilemiyorum.ilkkez konu açıyorum.ama çok çaresizim.öyle kırıldıki kalbim.bebekliğinden beri hem anne hem abla olmak için elimden geleni yaptım.aramızda 4yaş kardeşimle..ama büyüdükçe onu tanıyamaz oldum.hergün tartışmak için bi neden buluyo..ve sürekli kavga halinde..bazen sırf kavga etmemek için konuşmuyorum bile..ama aynı evde böle olmaktan yoruldum..bugün bana benden nefret ettiğini ve sırf benden kurtulmak için dışarıda okumak istediğini söyledi..sürekli her sözüyle bi yılan gbi sokuyo bazen onun söylediklerine düşüncelerine şaşırıyorum..bukadarmı nefret dolu olur insan..hemde hiçbirşey yokken
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
kızkardeşimmi düşmanımmı anlayamıyorum yardım edin lütfen
- Konu Sahibi gew90
- Başlangıç Tarihi
bugün dolabını yerleştirirken benim ona verdiğim kıyafetleri ayırmış sana ait ne varsa ayırdım koydum oraya dedi.ben sormadım bile.önce buna bagırdı anlamadım bile ne oldugunu..sonra ygs kitaplarını napcaksın dedm bari ben benm olanları alıym bende giriym denemek için sınava dedim sen al hepsini ben kendime alırım diye bagırmaya başladı..senin yüzünü görmek istemiyorum daha neler ama çok sakin konuşmama ragmen yapıyo bunları..
bütün aile fertlerine aynı tavır içiersindemi yoksa sadece sana karşımı nefret duyuyor..
daha önce benden kaynaklanan tartışmamızı gerektirecek birşey yaşamadık ama herzamanki gbi o yine buldu tartışmak için birşey..öle farklı bi yapısı varki..konuşmaya korkar oldum..hep böyleydi ama dünki artık son damla oldu..yanında bi arkadaşı var yan komşunun kızı özellikle o olunca yanında daha da farklılaşıyo..herkese böle aslında ne yaptıgını ne dediğini bilmiyo..tuhaf olan da tanımadığı insanlara karşı çok sakin tabi onlar da tanıdık olana kadar..
- 3 Ekim 2010
- 11.530
- 3.932
- 448
Benim kız kardeşimle durumumuz da aynı, mesela sevgilimle konuşurum '' bıkmadın mı 7 yıldır, ne buluyor sunuz bu kadar konuşacak? '' dövecek sanki, görenler de saatlerce konuşuyorum sancak. Veya erkek kardeşime kızıyor kapat telefonu smuwiLa, emrivaki tavırlar, haraketler. Sevgilime karşı da böyle, her hareketine gıcık oluyor hep eleştiriyor.
Aramızda geçenlerin sebebi benim sessiz kişilğim ama, mesela kapat sende telefonu dediği zaman ne oluyor sana? ne bu tavırlar diyemem susarım. Kendimden bu kadar ödün vermeseydim bunlar olmazdı diye düşünüyorum. O ne anlatırsa anlatsın bana ben yargılamam, eleştirmem ama ben birşeyden bahsedince bahsettiğim şeyi küçümser, illa bir laf söyleyip lafı ağzıma tıkar. Aynısını ona yapsam, hah hemen benim yaptığımı söyle, başka birşey bilmezsin olur adı.
Ben bu konuya bir çözüm bulamadım maalesef.
Aramızda geçenlerin sebebi benim sessiz kişilğim ama, mesela kapat sende telefonu dediği zaman ne oluyor sana? ne bu tavırlar diyemem susarım. Kendimden bu kadar ödün vermeseydim bunlar olmazdı diye düşünüyorum. O ne anlatırsa anlatsın bana ben yargılamam, eleştirmem ama ben birşeyden bahsedince bahsettiğim şeyi küçümser, illa bir laf söyleyip lafı ağzıma tıkar. Aynısını ona yapsam, hah hemen benim yaptığımı söyle, başka birşey bilmezsin olur adı.
Ben bu konuya bir çözüm bulamadım maalesef.
Benim kız kardeşimle durumumuz da aynı, mesela sevgilimle konuşurum '' bıkmadın mı 7 yıldır, ne buluyor sunuz bu kadar konuşacak? '' dövecek sanki, görenler de saatlerce konuşuyorum sancak. Veya erkek kardeşime kızıyor kapat telefonu smuwiLa, emrivaki tavırlar, haraketler. Sevgilime karşı da böyle, her hareketine gıcık oluyor hep eleştiriyor.
Aramızda geçenlerin sebebi benim sessiz kişilğim ama, mesela kapat sende telefonu dediği zaman ne oluyor sana? ne bu tavırlar diyemem susarım. Kendimden bu kadar ödün vermeseydim bunlar olmazdı diye düşünüyorum. O ne anlatırsa anlatsın bana ben yargılamam, eleştirmem ama ben birşeyden bahsedince bahsettiğim şeyi küçümser, illa bir laf söyleyip lafı ağzıma tıkar. Aynısını ona yapsam, hah hemen benim yaptığımı söyle, başka birşey bilmezsin olur adı.
Ben bu konuya bir çözüm bulamadım maalesef.
aynı şeyi bende yaşıyorum.hep kıyamadm üzülmesn dedm..anlayışlı olmaya çalıştım..ama keşke bukadarla kalsa..öyle sözler duydumki ona ragmen hep affettim..aslında belkide hatayı burda yaptım..onun gibi olsaydım da herşeydaha kötü olurdu sanki..ama insan çok üzülüyo kardeşim bunu yapan diyorum..ben onca emek verdim aslında onun için değerim bi hiçmiş..yada karakter meselesi..onları değiştiremeyz ama belki kendimiz için birşeyler yapabiliriz..kafam çok çok karışık..
Kardeşiniz kaç yaşında? Biraz ergenlik tripleri olabilir mi bunlar? "Hepinizden nefret ediyorum" klasik bir cümledir mesela... Kimseyi beğenmez, ona göre herşey avamdır, kimse onu anlamaz vs.
Ben de ergenlik dönemimde biraz öyleydim. Ablamın da baskıcı bir yapısı vardır. Çok patlardım ona, neler demedim ki o akılla... Şimdi aramız gayet iyi, tartışmamız derdimiz yok, birbirimize anlayışlıyız, hep birbirimizle dertleşiriz.
Ben de ergenlik dönemimde biraz öyleydim. Ablamın da baskıcı bir yapısı vardır. Çok patlardım ona, neler demedim ki o akılla... Şimdi aramız gayet iyi, tartışmamız derdimiz yok, birbirimize anlayışlıyız, hep birbirimizle dertleşiriz.
20 yaşında canım.bugün ek yerleştirme sonucu belli oldu ama onun için okadar uğraştm tercih dönemnde..o yok sayıp aramadı bile..ama sadece bana bu tavrı
adı kardeş işte..ben naparsam yapıyım değiştiremicem onu anladım..bizimkide böle..onun için onca şey yaptım herşeye ragmen ama ne teşekkür etti ne de kıymet bildi..bi küsüp bi barıştığı arkadaşı kadar olamamışım onun için
- 25 Şubat 2011
- 10.393
- 25.119
- 598
inşallah canım..çok yanlış bi yolda çünkü..umarım gec olmadan anlar
Yaa sanki beni anlatmışsınız.. Yalnız benim kardeşim değil ablam öyledir. Evin sessizi benim..
Mesela ikimiz de çalıştığımız dönemde - ki benim işim çok çok daha yorucuydu - akşam gelirdik.
Ben de salak gibi bir an önce evime gidip dinleneyim derdim ama nerden tahmin eder ki insan.. Bilsem 1-2 saat bir cafede filan dinlenir öyle eve giderdim.
Neyse gelirim eve bu benden önce gelmiş, 7'de yatağa girmiş yatalak hasta gibi.. yemeğini, çayını ayağına götürürdüm. Bazen aşırı yorgun veya hasta gibi olur götüremezdim, yatağından bağırırdı 'bir çay veren yok bu evde' diye.. Zavallı annecim de yıllardır az çekmedi ondan, kadına demediği kalmadı.
Sonra ben 1 yıldır filan çalışmıyorum, annemler de ben evdeyim diye birkaç aydır akrabaların yanında..
Evin temizliği, yemeği, bilmem nesi hep bende.. Başka kardeşim de var, yetişemiyorum bazen hepsine..
Bir de akşam gelirler; önlerine yemeklerini, çaylarını koy, yıka..vs. Son 3-4 aydır da çıktı işinden..
Ben de yine salak gibi 'çalışmadığına göre artık yardım eder' diye ablama güveniyorum hala..
Ki ben rahatsızım, uyurken bile koluma kramp girer. Ona rağmen her gün temizlik yapardım.
Bu haftada 1 gün yerleri çekse, iş yapmıyorsun diye bana söylenir. 2 tabak yıkasa söylenir.
3-4 günde bir, bir tencere pilav yapar.. 'hep ben yemek yapıyorum' der.
Bir de aynen dediğiniz gibi 'hepinizden nefret ediyorum, bıktım bu aileden'.. hiç normal konuşmamız olmamıştır.
merhaba desen, sanane der.. sürekli bir nefret halinde.. ama bu benim çocukluğumdan beri aynı..
Daha ben ilk okuldayken bile, arkadaşlarının yanında benimle alay edip gülerdi. Yani sadece ev içinde değil, dışarıda da aynı davranır.
Bir mağazaya ya da markete gideriz.. bir reyona, bir şeye bakarsın.. 'gelsene salak mısın neye bakıyorsun' filan der..
üstelik sadece bana değil anneme de 'salak salak neye bakıyorsun' gibi laflar.. millet bize bakar..
kendi saatlerce telefonda konuşur, ayda yılda bir arkadaşım arasa 5dk. git başka yerde konuş, seni mi dinleyeceğim der.
Bunlar çok basit gelebilir ama şu an yazamadığım milyonlarca şey var..
Başlarda "herhalde ilk çocuk olduğu için kardeşi olmasını hala kabullenemedi, ondan bana öfkeli" diye düşünürdüm.
ama baktım ki sadece bana değil, sürekli annem babam kardeşim.. hepimize karşı öfkeli.. hatta bazen yakın arkadaşlarıyla bile aynı konuşuyor. Annem de "bunlar hala bununla nasıl arkadaşlık ediyor, şaşıyorum" der.
Birbirini kollayan, arkadaş gibi çok iyi anlaşan abla-kardeşleri görünce ne de çok özenirdim.. hala da bazen özeniyorum.
Ama herşeye rağmen, annemlerim hala onu savunması benim de tüm bağlarımı kopardı. Artık sadece gittiği yere kadar idare edeceğim. Sonra ya evlenip ya da yurt dışına bir yere gidip herkesten uzaklaşmak, huzurlu bir hayat yaşamak istiyorum.
Daha ne ararım ne sorarım hiçbirini.. İnsanın ailesinden vazgeçmesi kadar kötü bir duygu yok ama bunu kendileri istedi.
Artık dönüşü yok benim için..!
Mesela ikimiz de çalıştığımız dönemde - ki benim işim çok çok daha yorucuydu - akşam gelirdik.
Ben de salak gibi bir an önce evime gidip dinleneyim derdim ama nerden tahmin eder ki insan.. Bilsem 1-2 saat bir cafede filan dinlenir öyle eve giderdim.
Neyse gelirim eve bu benden önce gelmiş, 7'de yatağa girmiş yatalak hasta gibi.. yemeğini, çayını ayağına götürürdüm. Bazen aşırı yorgun veya hasta gibi olur götüremezdim, yatağından bağırırdı 'bir çay veren yok bu evde' diye.. Zavallı annecim de yıllardır az çekmedi ondan, kadına demediği kalmadı.
Sonra ben 1 yıldır filan çalışmıyorum, annemler de ben evdeyim diye birkaç aydır akrabaların yanında..
Evin temizliği, yemeği, bilmem nesi hep bende.. Başka kardeşim de var, yetişemiyorum bazen hepsine..
Bir de akşam gelirler; önlerine yemeklerini, çaylarını koy, yıka..vs. Son 3-4 aydır da çıktı işinden..
Ben de yine salak gibi 'çalışmadığına göre artık yardım eder' diye ablama güveniyorum hala..
Ki ben rahatsızım, uyurken bile koluma kramp girer. Ona rağmen her gün temizlik yapardım.
Bu haftada 1 gün yerleri çekse, iş yapmıyorsun diye bana söylenir. 2 tabak yıkasa söylenir.
3-4 günde bir, bir tencere pilav yapar.. 'hep ben yemek yapıyorum' der.
Bir de aynen dediğiniz gibi 'hepinizden nefret ediyorum, bıktım bu aileden'.. hiç normal konuşmamız olmamıştır.
merhaba desen, sanane der.. sürekli bir nefret halinde.. ama bu benim çocukluğumdan beri aynı..
Daha ben ilk okuldayken bile, arkadaşlarının yanında benimle alay edip gülerdi. Yani sadece ev içinde değil, dışarıda da aynı davranır.
Bir mağazaya ya da markete gideriz.. bir reyona, bir şeye bakarsın.. 'gelsene salak mısın neye bakıyorsun' filan der..
üstelik sadece bana değil anneme de 'salak salak neye bakıyorsun' gibi laflar.. millet bize bakar..
kendi saatlerce telefonda konuşur, ayda yılda bir arkadaşım arasa 5dk. git başka yerde konuş, seni mi dinleyeceğim der.
Bunlar çok basit gelebilir ama şu an yazamadığım milyonlarca şey var..
Başlarda "herhalde ilk çocuk olduğu için kardeşi olmasını hala kabullenemedi, ondan bana öfkeli" diye düşünürdüm.
ama baktım ki sadece bana değil, sürekli annem babam kardeşim.. hepimize karşı öfkeli.. hatta bazen yakın arkadaşlarıyla bile aynı konuşuyor. Annem de "bunlar hala bununla nasıl arkadaşlık ediyor, şaşıyorum" der.
Birbirini kollayan, arkadaş gibi çok iyi anlaşan abla-kardeşleri görünce ne de çok özenirdim.. hala da bazen özeniyorum.
Ama herşeye rağmen, annemlerim hala onu savunması benim de tüm bağlarımı kopardı. Artık sadece gittiği yere kadar idare edeceğim. Sonra ya evlenip ya da yurt dışına bir yere gidip herkesten uzaklaşmak, huzurlu bir hayat yaşamak istiyorum.
Daha ne ararım ne sorarım hiçbirini.. İnsanın ailesinden vazgeçmesi kadar kötü bir duygu yok ama bunu kendileri istedi.
Artık dönüşü yok benim için..!
Son düzenleme:
babannemin bir lafi var "kardes kardesi bicaklarmis donup arkadan kucaklarmis" diye.
bir zamanlar adamin biri kardesiyle kanli bicakli kavga etmis.yillarca konusmamis.bu adaminda cok yakin can ciger bir dostu varmis.bir gun adam dostunu denemeye karar vermis.kosmus yanina gitmis.demis ki gel arkadasim ben birini oldurdum evde yatiyor kimse gormeden.gomelim.arkadasi korkmus dostluk baska bu baska demis gitmemis.sonra abisinin kapisinin onunden gecmis.onunda kapisini calmis ayni seyleri ona soylemis.abisi paltosunu kaptigi gibi cikmis hemen kardesiyle gitmis.eve geldiklerinde abisi bakmis ceset yok.o zaman kucuk kardes "kardes kardesi bicaklamis donup arkadan kucaklamis " demis..
yaniii ne olursa olsun kardes o.. donup dolasip kurkcu dukkanina doner.
bir zamanlar adamin biri kardesiyle kanli bicakli kavga etmis.yillarca konusmamis.bu adaminda cok yakin can ciger bir dostu varmis.bir gun adam dostunu denemeye karar vermis.kosmus yanina gitmis.demis ki gel arkadasim ben birini oldurdum evde yatiyor kimse gormeden.gomelim.arkadasi korkmus dostluk baska bu baska demis gitmemis.sonra abisinin kapisinin onunden gecmis.onunda kapisini calmis ayni seyleri ona soylemis.abisi paltosunu kaptigi gibi cikmis hemen kardesiyle gitmis.eve geldiklerinde abisi bakmis ceset yok.o zaman kucuk kardes "kardes kardesi bicaklamis donup arkadan kucaklamis " demis..
yaniii ne olursa olsun kardes o.. donup dolasip kurkcu dukkanina doner.
Yok canım, bizde öyle bir şey olsa "bana mı sordun öldürürken, kendi başının çaresine bak" der, %100 eminim..
Zaten ben alıştım artık, duymamazlıktan geliyorum.. bir yer bulup, gidene kadar sabredeceğim..
Ben artık ona değil, onun yüzünden 5 aydır anne-babamı göremediğime üzülüyorum.
Geçen annemlerin odasına girdim ve resimlerine bakıp ağladım saatlerce..
Sonra dedim " sanki anne-babam ölmüş gibi resimlerine bakıp ağlıyorum"
Daha onları kaybetmeden bana bu acıyı yaşattığı için onu hiç affetmeyeceğim.! Allah onu nasıl biliyorsa öyle yapsın.!
Benzer Konular
- Kilitli
