Merhaba kızlar,
Arkadaşımın hesabından sizden bir konu hakkında fikir almak istiyorum.Ben nişanlıyım.Düğünümüze 2 ay kaldı. Çalıştığımdan dolayı nişanlımla düzgün görüşemiyorum.Oda bindebir ayak üstü iş çıkışı alıp eve bırakmak vs. ( Onda da hızlı sürüyor diye konuşup dikkatini dağıtmak istemiyorum) Onunla konuşmaya o kadar çok ihtiyacım var ki. Duygusal boyutunu geçtim.Biz düğün yapacağız sonuçta birbirimizin fikirlerine ihtiyacımız var.Neyse bu hafta gececiydi. Ben işten çıkmadan 1 saat önce işe gidip sabaha doğru eve gidiyordu. Ayrıca bu hafta cumartesi pazar izni yoktu. Zaten olsada bana yaramıyor pek. Her neyse işte ondan dolayı çarşamba günü izinliydi. Arabayı iş yerime yakın servise getirmiş ondan 5 dk uğradı gitti. Akşamda arkadaşlarını mangala götüreceğini söyledi. Bende mutlu mutlu izinli olsunda görüşelim diye beklerken bana bunu söyledi. Bi de dalga geçer gibi çıkışta geleyimde alıp ev bırakayım ordanda oraya geçerim dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Bozuntuya vermedim. Gerek yok hayatım ben otobüse biner giderim boşuna zaman kaybı yapma dedim. Ama yinede umutlu umutlu bekliyorum belki şaka yapmıştır vs eminim gelecek dedim.Bide ona erken çıkacağımı söyleyerek İK dan izin almıştım.Görüşeceğiz diye erkende çıtkım. Neyse işten çıktım sağa bakıyorum sola bakıyorum. Gelen geçen arabaya bakıyorum. Yok... İzinli gününde bana sadece 5 dakika ayırıp, tüm gününü her gün gördüğü iş arkadaşlarıyla eğlenceye ayırdı.Otobüse bindim başımı cama yaşladım . O kadar dolmuşum ki ağlaya ağlaya gittim. Sonra mahallenin parkında kimse ağladığımı anlamasın diye bekledim.Buna benzer bir çok şey yaşadım. Konuştum olmadı. Ayrılmayı da kesinlikle istemiyor.Dün polise oturduğum mahalleyi soracak kadar beynim yorulmuş... Kendimi çok yorgun hissediyorum. Seven sevdiğine ihtiyaç duymaz mı... Eğer birşey varda böyle yapıyor sa Allaha havale ediyorum...
Arkadaşımın hesabından sizden bir konu hakkında fikir almak istiyorum.Ben nişanlıyım.Düğünümüze 2 ay kaldı. Çalıştığımdan dolayı nişanlımla düzgün görüşemiyorum.Oda bindebir ayak üstü iş çıkışı alıp eve bırakmak vs. ( Onda da hızlı sürüyor diye konuşup dikkatini dağıtmak istemiyorum) Onunla konuşmaya o kadar çok ihtiyacım var ki. Duygusal boyutunu geçtim.Biz düğün yapacağız sonuçta birbirimizin fikirlerine ihtiyacımız var.Neyse bu hafta gececiydi. Ben işten çıkmadan 1 saat önce işe gidip sabaha doğru eve gidiyordu. Ayrıca bu hafta cumartesi pazar izni yoktu. Zaten olsada bana yaramıyor pek. Her neyse işte ondan dolayı çarşamba günü izinliydi. Arabayı iş yerime yakın servise getirmiş ondan 5 dk uğradı gitti. Akşamda arkadaşlarını mangala götüreceğini söyledi. Bende mutlu mutlu izinli olsunda görüşelim diye beklerken bana bunu söyledi. Bi de dalga geçer gibi çıkışta geleyimde alıp ev bırakayım ordanda oraya geçerim dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Bozuntuya vermedim. Gerek yok hayatım ben otobüse biner giderim boşuna zaman kaybı yapma dedim. Ama yinede umutlu umutlu bekliyorum belki şaka yapmıştır vs eminim gelecek dedim.Bide ona erken çıkacağımı söyleyerek İK dan izin almıştım.Görüşeceğiz diye erkende çıtkım. Neyse işten çıktım sağa bakıyorum sola bakıyorum. Gelen geçen arabaya bakıyorum. Yok... İzinli gününde bana sadece 5 dakika ayırıp, tüm gününü her gün gördüğü iş arkadaşlarıyla eğlenceye ayırdı.Otobüse bindim başımı cama yaşladım . O kadar dolmuşum ki ağlaya ağlaya gittim. Sonra mahallenin parkında kimse ağladığımı anlamasın diye bekledim.Buna benzer bir çok şey yaşadım. Konuştum olmadı. Ayrılmayı da kesinlikle istemiyor.Dün polise oturduğum mahalleyi soracak kadar beynim yorulmuş... Kendimi çok yorgun hissediyorum. Seven sevdiğine ihtiyaç duymaz mı... Eğer birşey varda böyle yapıyor sa Allaha havale ediyorum...
