• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızlar Cesarete İhtiyacım Var..Bırakıp Gidemiyorum..

chicek

bebişim ve ben
Kayıtlı Üye
21 Kasım 2008
300
1
96
- Yurtdışı
Bu akşam etraflıca düşündüm yaşadıklarımı evliliğimde..sonra düşünemediğimi farkettim..ben mantıklı düşünemiyorum eskiden her olay karşısında bi bütün olarak düşünür öncesini ve sonrasını sonra en doğru karar nese verirdim ama şimdi toparlayamıyorum bile düşüncelerimi..aklıma yer etmiş sadece bir kaç düşünce onun dışına çıkamıyorum acaba şu anda ne yapıo eşim yine beni aldatıyor mu?? bana bugünlerde ii davranıor yine bunun altında bişeymi var suçlululğunu mu örtmeye çalışıyo? yoksa gerçekten düzeldi mi?? ama aşadıklarım o denli ağır ki şu iki yılda başka bi konu açmıştım okuyanlar bilirler aldatılışım hem de bi kaç kez ve eşimin anlayışsızlıkları hiçbir konuda bana destek olmayışı ama neden bilmem valizi toplayıp çıkamıyorum..çocuğum var 1 buçuk yaşında aslında bir süre uzaklaşmak toparlamak istiyorum kafamı ama gitmeme izin vermiyo..yaa madem beni aldattın istemiyosun niye hala benim yanımdasın değil mi? ondan izin almak da değil sorun galiba benim cesaretim yok:çok üzgünüm:

hayata karşı çok savunmasız hissediyorum kendimi okul bitti buraya geldim ve tam bi bunalıma girdim eşimin yaptıkları da tuz biber oldu bazen düşünüyorum nasıl katlanmışım çocuğumu düşünüyorum neler olur ayrılınca bilmiyorum önümü göremiyorum kafam çok karışık bişeyler söyleyin bana biraz cesaret verin..
 
anladım canım seni .. işte senin yaşadığın ve evliliğini bırakamamanın sebebi önce eşini hala seviyorsun yada ona çok alıştın birde çocuğun var.bi bırakmak istiyorsun ama sanki bişi seni tutuyo bir türlü çekip gidemiyorsun vs.canım bak bu senin hayatın eğer yuvamı yıkamam çocuğumu babasız büyütemem ve onsuz yapamam diyorsan ve yaptıklarını sineye çekmesemde dile getirmem yeni sayfa açarım eşime güvenerek içimi kurt gibi şüpeler olmadan onla yaşarım gibi... canım bak sana nedim ben eğer evliliğin devam ederse öncelikle eşin ve sen sağlıklı ilişki yaşamaya çaba gösterir ve bu sağlıklı ortamda huzurla çocuğumu büyütürüm dersen ..ancak yokya ben şüpemden kurtulmam ona güvenemem ve bu güvensizlik içindeki şüpe yüzünden ve eşinin yaptığı bu aldatmayı hazmedem dersen zaten evde huzurun olmaz ve huzursuzluk ve kavga içinde asla sağlıklı bir evlat yetişmez ....r canım biraz karışık anlattım kusura bakma ben olsam ne düşünürüm başıma gelse gözüyle yazdım ..ama senin hayatın ve yuva senin sen mantıklı ve kalbinin sesini dinle yada biraz ayrı kalki eşinde kafanı topla ve karararını ver derim biraz ayrı kalmak ikinizede iyi gelir..
 
Kaybolan, giden "güven" olmuş evliliğinizde.....

Ben hep söylüyorum "güven görüp görebileceğimiz en ürkek kuştur, bir kaçarsa bir daha yakalayamayız"....

Gerçekten zor bir durum, burdan ahkam kesemiyorum ben olsam çeker giderim diyemiyorum, kalın da diyemiyorum.... Evliliğinizi etkilememek için....

Sadece hakkınızda hayırlısı olsun diyebiliyorum, yaşayan sizsiniz, eşinizide tanıyan sizsiniz, en mantıklı kararı da yine siz vereceksiniz....

İnşallah kararınız size mutluluk getirir....
 
bence içinden geldiği gibi haraket et ve bizden bu konuda yol gösterici olmamızı bekleme....her şeyi yaşayan sensin.biz iki paragraf ile sağlıklı bir yorum yapamayız ki....
 
aşk varsa içinizde hala,
bu mantıklı düşünmeye en büyük engel..
aşık olan insan hep karşı tarafın olumsuzluklarına mantıklı gerekçeler üretir,
sonra ürettiğine kendisi inanır..
bence yeterince emin değilsiniz,
canınız yanmış ama son nokta olmamış sizin için.
umutsuz vaka değil hala sizin gözünüzde bu evlilik.
ama sanki cesaret de var içinizde bi yerlerde..
sonuçta cesaret etmeye cesaret ediyorsunuz..
bir karar başlangıcı var en azından..
zaman tanıyın kendinize derim,
sağlıklı ve serin düşünmek için,acele karar vermemek için zor da olsa dışarıdan
bakmaya çalışın yaşadıklarınıza,eşinize..
sonrası ayrılıksa,detaylı düşünerek alınmış bir kararsa
yolunuz açık olsun..
hiçkimse vazgeçilmez değildir..
2009 un ilk mesajını size yazdım..
dilerim bu yeni yıl size uğurlu gelir..
 
ağızla söylemek o kadar kolay kii ama insan kalbine söz geçiremedikten sonra ne çare..
kimi zaman gelir gitmek istersin ardında herşeyi herkesi bırakıp ama sonra
yaa sonrasında pişmanlık olursa ya özlem olursa ve dönmek istersen
sonra nasıl olur geri dönüş

insan aslında düşünemiyor değil düşünüyor ama düşünememek işine geliyor..
aslında için o kadar doludur kii bi konuşmaya bi anlatmaya başlasan sanki saatler sürer anlatırken dayanamaz o kadar çok ağlarsın kii ağlamaktan bile bitap düşersin
ara sıra içindeki düşünceler kendini hatırlatır hemen üstünü örtersin mutsuzluğunu gizlersin
ben mutluyum ben çok mutluyum dersin defalarca o sesi bastırmak için sonra amacına ulaşırsın
o ses ortaya her çıkışında yer bitirir seni
dersin kii söylücem ona herşeyi açık açık söylücem içimde hiç ukte kalmadan
ama nasıl??
sen kendi içinde bile o sesi duymaya tahammül edemezken nasıl onu yüksek sesle söylemeye cesaret edersin??
söylesen bile yaa sonra
söylücek herşeyi söylemiş olunca artık söylencek söz bırakmadığında ne olucak
sadece birbirinin yüzüne bakıp sessiz bi veda mı olucak
düşünürsün acaba bende o kadar güç var mıdır diye
öyle ki yıllarca kendi gücünün varlığını unutmuşsundur
ama kendini avutmak adına bi yandan dersin kii ben bunca şeye göğüs gerebildiğime göre demek oluyor ki çok güçlüyüm ben öldürmeyen acı beni daha da güçlendiriyor her seferinde dersin
yine o ses çıkar hemen ortaya bunun böyle olmadığını biliyosun aslında ne kadar korktuğunu nasılda cesaretsiz olduğunu sende biliyorsun der
sen yine bastırırsın o sesi
ve bi bakmışsın ki bu bir kısır döngü halini almış
ne sen gitmişin ne de o
soranlara geçinip gidiyoruz ve ya yuvarlanıp gidiyoruz işte demeye başlamışsındır zaten bundan sonra..
iyi mi kötü mü olduğunu sende bilmessin çünkü bilmeye cesaret edemessin..
 
Son düzenleme:
Snokie arkadasima hak veriyorum, sanirim o güven gitmis..ki zaten kalmasida bu saatten sonra zor..

Esinin o güveni tekrar saglayabilmesi icin biraz zaman ver bakalim.
Bunu kendisinede söyle, bilsin.
Ondan sonra bir karara varirsin, su an ne yapsam, hangisi iyi olur, kalmak mi gitmek mi gibi sorular kafanin icindedir sürekli..
Senin bu sorulara cevap bulmaya ihtiyacin var. Buda zamanla olur.
Son bir sans daha ver, ve bu son hakki oldugunuda bilsin.

Umarim hakkinda hayirlisi olur canim.
 
erkekler kadınlarını kaybediceklerini anladkları zaman doal olarak okadar şey yaparsanız kim durur dimi yani erkekler işte cok kurnazlar ya,kadının evden dsarı cıkmasına izin vermemeye baslıo,fazla kişilerle görüşmesini istemıo hareketlerini takip edio faln filan..bi uzmadan yardım alabilirsiniz önce kendiizile barısmayai deneyin cesaret elbet gelir ve siz okumus kültürlü bi baynasınız kendiniz yasayabilirsiniz..en azından
 
Eğer aldatmadan sonra çekip gitmemişseniz eşim acaba nerde,nasıl düşüncelerini kafanızdan atmanız lazım en azından uzaklaştırın o düşüncelerden kurtulmaya çalışın.Eşinize güvenmiyorsunuz artık tabiki ama bu tarz düşünceler hem size hem ilişkinize daha çok zarar verecek.Zamana bırakın bakalım zaman içinde devamlı bu tarz düşünceler içindeyseniz olmuyorsa olmuyordur......
 

güven bikere sarsıldımı arada delice sevgide olsaa,
o sevgi bilee o güveni tekrar yerine getiremez,
belki eşiniz size tekrar kendini affettirmeye çelşıyor,
ama siz bunu göremezssiniz çünkü uçtu gitti o güven,
düşünceler beyninizi kemirir durur,
ya kendinizi aşıp tekrar güvenecek eskiyi yaşanmamış sayacaksınız,
o kanayan kolu kesip atıcaksınız,
yaa o kanayan kolla yaşamayı öğreneceksiniz,
yadaa herşeyi bırakıp gideceksiniz:delphin:
 
arkadaşlar hepinize teşekkürler cevaplarınız için..doğru benim biraz zamana ihtiacım var ve bu evlilik beni ben olmaktan çıkardı eskiden güçlü kendine güvenen mantıklı kendi ayakları üzerinde duran bir insandım..ama şimdi kendimi tanıyamıyorum eski günlerimi çok özlüyorum
 
Bu akşam etraflıca düşündüm yaşadıklarımı evliliğimde..sonra düşünemediğimi farkettim..ben mantıklı düşünemiyorum eskiden her olay karşısında bi bütün olarak düşünür öncesini ve sonrasını sonra en doğru karar nese verirdim ama şimdi toparlayamıyorum bile düşüncelerimi..aklıma yer etmiş sadece bir kaç düşünce onun dışına çıkamıyorum acaba şu anda ne yapıo eşim yine beni aldatıyor mu?? bana bugünlerde ii davranıor yine bunun altında bişeymi var suçlululğunu mu örtmeye çalışıyo? yoksa gerçekten düzeldi mi?? ama aşadıklarım o denli ağır ki şu iki yılda başka bi konu açmıştım okuyanlar bilirler aldatılışım hem de bi kaç kez ve eşimin anlayışsızlıkları hiçbir konuda bana destek olmayışı ama neden bilmem valizi toplayıp çıkamıyorum..çocuğum var 1 buçuk yaşında aslında bir süre uzaklaşmak toparlamak istiyorum kafamı ama gitmeme izin vermiyo..yaa madem beni aldattın istemiyosun niye hala benim yanımdasın değil mi? ondan izin almak da değil sorun galiba benim cesaretim yok:çok üzgünüm:

hayata karşı çok savunmasız hissediyorum kendimi okul bitti buraya geldim ve tam bi bunalıma girdim eşimin yaptıkları da tuz biber oldu bazen düşünüyorum nasıl katlanmışım çocuğumu düşünüyorum neler olur ayrılınca bilmiyorum önümü göremiyorum kafam çok karışık bişeyler söyleyin bana biraz cesaret verin..

ilişkiler de güven çok önemli ..ve bunu yitirmişsiniz....
arkadaşım bunu yaşayan sensin,ve kararıda senin vermen gerekir...
burdan şöyle hareket et dememiz uygun olmaz....
düşün taşın ona göre kararını ver...
allah yardımcın olsun...:teselli:
 
cnm yaşadığın onca şeyden sonra aşktan sevgiden evliliğini sürdürdüğünü düşünmüyorum.bir evladının olması,üstelik daha çok küçük bu yüzden sağlıklı karar verememekten korkuyorsun.bence kendinle savaşmayı bırak.birsüre aynı ortamı paylaşsanız bile.paniğe kapılmada.yaşadıklarını ölç biç.çünkü bugün verdiğin kararla.altı ay sonra verebileceğin karar değişebilir.yada eşinden biraz izin iste yalnız kalmak istediğini.biraz mesafe koyma ihtiyacınızdan bahsedin.böylece daha rahat karar verebilirsiniz.ancak hiçbirşey artık eskisi gibi olmayacak.buna hazırlıklı olup mantıklı bir ilişki sürdürebilirsiniz.güzel duygular aşk sevgi.uzun bir süre yakınınıza uğramayacak.güçlü olup kendinizi fazla yıpratmayın.:1hug:
 
biz yetişkinler olgun insanlarız ama ya o çocuklar işte hayatımıza onlar girdimi herşeyi hayatımızda onlara göre ayarlıyoruz bizim hayatımız bitiyor onların hayatları başlıyor bizim için.
tabiki burda bi karı kocanın arasındaki sorunlar ne olursa olsun bunun yükünü çocuğun çekmemesi gerekiyor.
sende bunu düşünüyorsun ayrılırsam çocuğum nasıl etkilenir diye düşünüyorsun.
bide şunu düşün eğer aranızdaki sorunlar çocuğu şimdi veya ilerde etkilerse. ayrılırsam diye düşündüğün şey bir arada kalırsam çocuğumun iyiliği için diye düşündüğün şey tam tersinede dönebilir aranızdaki sorunlardan etkilendiğinde bir evin içinde ayrı olmanızdan belki daha az etkilenicekte olabilir.
 
insanın kendine olan güveni aslında hiç bitmez sadece insan öyle zanneder zaman zaman..ama başkasına olan güveninde ufacık bir sallantı yaşasa dahi bu güven tekrar olmuyor.yerine gelmiyor.allahım sana sabır versin biraz zamana bırak ve mantıklı düşünmeye çalış.allah yardımcın olsun.sen ayakta durmak zorundasın,güçlü olmak zorundasın :)
 
her şeyi bırakıp gitmek gerek,başka bir güne uyanmak,
unutmak tüm yalanların ve bir daha hiç sevmemek
kalbim git burdan ve bir daha hiç ağlama
AŞK BU DEĞİL...
 
bu hissettkileriniz çok normal zaten siz hamilelik -doğum- evlilik derken birde eşinizin hatasıyla sarsılmışsınız ...doğumdan ancak 2 yıl sonra bayanların hormanalrı normalleşiyormuş ...kendinize hasızlık etmeyin bence, yıpratmayın bir uzmana danışın ben çok faydalanacağınıza inandım okuyunca hislerinizi...çünkü ne istediğinizi ve hissettiğinizi biliyorsunuz....profesyonel bir yarımla bence kendiinzi çin en doğru kararı cesaretle gerçekleştirirsiniz...Allah gönlünüze göre versin...
 
kadının sömürülmesinin bir örneğidir ülkemizde.kadının muhtemelen yapacak birşeyi,dayanacak gücü yoktur,katlanmak zorundadır.cocukları için,kendi için.ama bi yerde patlar muhtemelen.işte bu yüzden sürekli kavgalar eksik olmaz her an patlamaya hazır volkanda sen(tabi bu çok normal) yıpranan harap olanda sen kalıp gitmekte senin elinde değil allah yardımcın olsun canım
 
canım benim eşim benide aldattı ben çekip gitmek istedim fakat o beni bırakmadı benimde 2 tane bebeğim var birisi 1 yaşında diğeri ise 3 yaşında bende kendimi çok aciz hissediyorum çekip gitmedim ne kadar beceriksiz bir insanın diyorum hep kendi kendime zannediyorumki bizi bağlayan çocuklar canım onların aileden yoksun büyümesini istemediğimiz için çocuk olunca malesefki herşeyi onlara göre ayarlamak zorunda kalıyoruz
 
bu hissettkileriniz çok normal zaten siz hamilelik -doğum- evlilik derken birde eşinizin hatasıyla sarsılmışsınız ...doğumdan ancak 2 yıl sonra bayanların hormanalrı normalleşiyormuş ...kendinize hasızlık etmeyin bence, yıpratmayın bir uzmana danışın ben çok faydalanacağınıza inandım okuyunca hislerinizi...çünkü ne istediğinizi ve hissettiğinizi biliyorsunuz....profesyonel bir yarımla bence kendiinzi çin en doğru kararı cesaretle gerçekleştirirsiniz...Allah gönlünüze göre versin...


evet canım farkındayım hepsi üstüste geldi güzel tespit etmişsin evllik ve çocuk zaten insan hayatını tamamen değiştiren şeyler bir de üstüne farklı bir ülkeye geldim hepsini aynı anda yaşadım ve yapayalnızdım..hormonların normale dönmediği de kesin..çok hassasım ama atlatacağım bu site çok faydalı oldu artık çok yalnız hissetmiyorum kendimi:enbuyukkk:
 
Back
X