arkadaşlar düğünüme 2 ay kala nişanlımla ayrıldık.canım çok yanıyo.hiç bir sorunumuz yoktu bizim.annesinin olumsuz davranışlarından çok etkilendim.aileleler arasında hiç bir şey konuşulmamıştı bizde.yani beni isterlerken.her şey gönüllerince olsun demişti sadece babam.sonrasında annesinin bazı şeyleri azaltmaya çalıştığını hissettim ve de üzüldüm.sürekli kendinden bahsetmesi beni korkuttu.aileme bunu söyledim.onlarda konuşma gerği duydular.sonrasında nişanlım bir iki hafta problem yarattı.ben alttan aldım.ben sonra yaptığı haksızlığı içime öyle attım ki arkadaş ortamındaki konuşmalardan etkilenerek konuyu tekrar açtım telefonda.ve telefonda ben çok sinirlendim bitsin üzülüyorum ve üzülmek istemiyorum dedim.ve söylediğim her şey sinir ve stres halinde söylenmişti.aradan bir iki gün geçti ve ben onu aradım.yüzyüze görüşelim dedim.bu sefer o bana görüşmek istemediğini söyledi.telefonda çok ağladım resmen yalvardım yine de gelmedi.bir gün sonra buluştuk ve karşımdaki adam benim tanıdığım kişi değildi sanki.kararını değiştirmeyeceğini söyledi.sevdiğimi söyledim haklıydım ama fevri davrandığımı söyledim özür diledim.yapacak bir şeyim kalmadı.ne dediysem fayda etmedi.yine de olmadı.ve diğer gün bohçalarımızı verdik birbirimize.aradan iki buçuk hafta geçti ve ben çok acı çekiyorum.ona çok kızıyorum .böyle olmamalıydı.bu kadar kolay olmamalıydı.sizce seven bırakır mı?beni sevdiğini sanıyordum.ben yüzde seksen haklı görsem de kendimi haksız olduğum noktada ondan özür diledim ve içimde bağışladım onu.o ise beni bağışlamadı.bitirdi.sizce seven erkek bırakır mı?
ailesi ilgisiz kaldı olaylara.gelinlik bakacam soran yok kına yapacaz kızımın kaftanını giyermisin 35 yıllık tabaklarını vitrininden çıkartıp sizin ihtiyacınız olur kullanırsınız.bana nasıl olsa yenisi gelir türünden laflar.durumları yok değil.hem uzaktan izliyo hem de rahatsız oluyo annesi ve sıcak değil..bunu hissediyorum dolayısıyla ailemin konuşması gerek oldu.ilerde sorun yaşamak istemiyordum.ama öyle aleni değil.sohbet şeklinde.ailem içinize sinmeyen bir durum var mı diye dönüp dönüp sordu.onlar gayet memnun yok dediler.kısaca arkamda olduklarını hissettirdiler.bu problem oldu.neyse o güne gelelim bana şunu söyledi ailemin onuru sevgimden önce gelir dedi.şok oldum.çünkü onursuz bir durum olmadı.cümleleri değişti.sanki o o değil annesinin sözleri babasının sözleri vardı. bir de şunu söyledi babası 4 ay nişanlı kalmış nişanlsının bir sözi yüzünden ayrılmış bana bunu da söyledi.anlıcanız doldurulmuştu.ben alttan aldım birbirimizin ailesini tam tanımıyoruz yanlış şeyler düşünmüş olabiliriz.tanımaya fırsat bırakalım dedim.bu konuda ikimizde hatalı davranmış olabilirim dedim.ne dediysem diyim o değildi.benim tanıdığım adam değildi.karaını almış ve güçlü duruyordu.sanıyorum bu karar ailesiyle beraber almıştı.dolayısıyla bundan dönebilecek karaktere de sahip değildi.beni tanıyan oydu.çok iyi biliyor beni ama anlatamadım.ne dediysem vicdanımımı eziyorsun dedi.ve böyle bitti işte arkadaşlar.bu kadar kolay.tabiikşi de çok acı çekiyorum evlilik hazırlığıiçindeyken geldiğimiz nokta bu oldu.
olayınızı tam olarak bilmiyorum tabi ama bana biraz siz başlatmışsınız gibi geldi.
telefonda bitsin diye blöf yağınca nişanlınızda blöfünüzü görmüş.
ortada olan bişey yokken durup dururken sorun yapmışsınız.mobilya gelinlik bakmaya gelmeseler ne olur?kimileride gelince şikayet eder.gidin nişanlınızla bakın işte tek başınıza ne güzel
yada size 35 senelik tabakları vermişse ne olmuş?belkide düşünememiştir üzüleceğini.velevki dediğin gibi kötü niyetle vermiş olsun.alsan daha sonra atsan ne olurdu?ne kaybederdin?
bu kadar eften püften şeyleri sorun edip birde aileni karıştırmışsın işe.
değermiydi?
nişanlın annesini atacak değil.istesede atamaz.
bu küçücük şeyleri sorun yapıp aileleri işin içine karıştırdığını görünce ilerde daha büyük ve ciddi sorunlarınızda neler olabileceğini düşünüp ayrılmayı doğru bulmuş demekki..(ilk ayrılalım lafıda senden çıkmış bu arada...)
gelinlerin kaynana fobisi yüzünden oluyor bunlar.topiklerde kaynananın iyisi olmaz,en iyi kaynana ölü kaynana,kaynana değilmi vs... türünden yangına körükle giden tipta yazılar yazanlar umarım bu topikten ders çıkarırlar:1closedeyes:
artık ısrar etme bence.elinden geleni yapmışsın.ne yapalım nasip değilmiş demekki.bundan sonrası için hayatını önyargılarla doldurma.ufak şeyleri büyütme.ya olursa değil,belkide olmaz diye düşünmeye çalış.
hakkında hayırlısı neyse o olsun...