Bundan 3 yıl önceydi annemin kuzeninin oğluyla çıkmaya başladığımızda benim onu sevdiğim gibi sevmedi beni ayrıldık. 2 yıl boyunca her gün ağladım. Hergün yalvardım Allah'a o olsun diye. Bütün çabalarıma rağmen olmadı olmayınca olmuyor deyip unutmak istedim ailesi her bi geçen yeni gün de ümit verdi bana seni alıcaz gelinimizsin dedi o olmadığı zamanlarda ailesinin ne işleri varsa gördüm evlerine gidip yaşlı ananesine bile bakıyordum akraba olduğumuz için herkes biliyordu ve herkes çok istiyordu. Ama olmadı Allah istemedi belkide böylesi hayırlıydı bilmiyorum. Daha sonra çalıştığım yerden biriyle tanıştım gülüşü konuşmaları çok hoşuma gidiyordu bişeyler hissettmeye başlıyor gibiydim bir yıl sonra çıkmaya başladık 6 aydır çıkıyoruz mevki olarak benden çok yüksekte olduğu için kendimi küçük hissediyorum yanında tek sorun buda değil evlilik gibi bir düşüncesi de yok. Bir yanım diyo ki neyin ne olacağı belli olmaz bi bakmışız evlenmişiz bir yanımda zamanını boşuna harcama diyor. Benim Yaşım daha 20 onunkisi ise 27 sizce ne yapmalıyım. Beklemeliyim ? Bana sevdiğim kişiyi unutturdu çokta mutluyum seviyorum da...