Kızlar kendimi o kadar kötü ve eksik hissediyorum ki. Isim nedeniyle 1 yıldır gurbetteyim eşim yanımda ama annem bacılarım dostlarım kimse yok

Dahası bir türlü alışamıyorum buraya çok yalnızım zaten çok sosyal biri değilim o yüzden yeni arkadasliklarda edinemiyorum. Benden sonra atananlar bile hemen ortama adapte oldular bir ben sap gibi kaliyorum her ortamda. Niye boyle oluyor bilmiyorum. Dahasi 1 yıldır çocuk istiyoruz her ay bu ay olacak diyorum hep hüsran

yalnız kaldıkça daha fazla düşünüyorum kimseyle dertlesemiyorum . Arkadaş edinemiyorum hep güçlü durup içimde savaşmaktan yoruldum ne yapacagimi bilmiyorum