Niye iyi değilsiniz çünkü olması gereken mecburen olacak, olması gerektiği için değil.
İyi değilsiniz çünkü genç bir kızken bugün bu durumda olacağınızı hayal etmemiştiniz. Mutlu bir aile ortamında, eşinizle ve çocuklarınızla huzurlu bir yuva hayal etmiştiniz. Üst kattaki, yan apartmandaki komşularınız gibi, lise arkadaşlarınızınki gibi, uzaktan akraba bilmemkimler gibi, iş arkadaşlarınızınki mutlu bir evliliğiniz olacak sanmıştınız, bunu ummuştunuz. Yazları çıkacağınız tatili, akşamları beraber paylaşacağınız zamanları taaaa bekarken hayal etmiştiniz.
Eşinizin bir yetişkin olduğunu, sorunlarınız çıksa bile 2 yetişkin olarak bunun üstesinden gelebileceğinizi düşünmüştünüz. Birbirini seven 2 insanın halledilemeyecek problemi olmaz diye inanmıştınız. Çocuğunuzun okula başlamasını, mezuniyetini, askerliğini tıpkı şu anda reklamlarda bize empoze edilen mutlu surat ifadeleriyle izleyeceğinizi sanmıştınız.
Bu yaşınızda boşanmış olmayı hayal etmemiştiniz ki. Çocuğunuzu aile ortamından uzak büyüteceğinizi planlamamıştınız ki.
Sizi çok iyi anlıyorum. Size daha önceki konularınızda imalı laflar ettim, biliyorum. Ama ben de sizin geçtiğiniz yollardan geçtiğim içindi bu laflar. Sizin durumunuz, benimki kangren olmuş kolu kesip atmak. Başka çaremiz yok. O kol bizim, istemiyoruz kesmeyi ama başka çare yok. Yoksa öleceğiz.
Ben ayrılalı 3 sene oldu, 1 gün bile pişmanlık duymadım. Evet zorlukları çok, bekar çalışan anneyim herşeyden önce. Bu şehirde kimsem yok. Boşanmış kadın toplumumuzda hala tabu. Ama tüm zorluklara rağmen iyi ki kendime bu iyiliği yapmışım diyorum. Çocuklarıma da artık çok daha iyi, çok daha anlayışlı, çok daha merhametli bir anneyim. İş yerinde daha mutluyum. Daha öncesinde resmen duygusal işkence çekmişim. İnanın şu anda çok mutluyum.
Sizin de biraz zamana ihtiyacınız var sadece. Ameliyatın erken dönemindeki sıkıntılar geçince iyi ki olmuşum diyeceksiniz.
