merhaba kızlar. benim dört yıllık bir ilişkim vardı. ben 19 o 21 yasında.. lise sonrası ayrı illere gitmek zorunda kaldık ben ankaradayım o sivasta. Ben burada tek başıma evde yaşıyorum o da yurtta kalıyor. Arada bir tatillerde filan yanıma gelmeye calışıyor. Nerden baksanız buraya geldiğimizden beri ayda bir mutlaka gelmiştir. Özlüyoruz birbirimizi çünkü dayanamıyoruz. Ama bu gelip gitme olayları bana kendimi kötü hissettiriyordu şu yönden onun çok parası gidiyor çok fedakarlık ediyor diye. Sonuçta ikimizde öğrenciyiz kendi paramızı kazanmıyoruz ailemizin bize gönderdiğiyle geçinmeye çalışıyoruz. Dedim kaç kez parandan çok fedakarlık ediyorsun belki kendi ihtiyaclarından kısıyorsun benım yanıma gelmek için diye. Ben geleyim arada bir dedim ya da biletini ben halledeyim dedim. olsun bu günlerimizi bir daha mı yaşayacağız hem ben seni özlüyorum dedi sen gelmeye kalksan ben tedirgin olurum yolda başına bir iş gelse ailene karşı bu sorumluluğu alamam dedi. biletini alayım olayında da istemem diye tersledi beni. neyse zaman böyle geçti gitti ama son zamanlarda kredi kartına olan borcundan cok fazla söz etmeye başladı,sıkıntısını anlıyordum ama ne yapacağımı da bilemiyordum şimdi o açıkca birşey demeden birşeyler yapmaya kalksam ezilir daha cok kendini kötü hisseder diye korkuyordum. hatta bir keresinde bir tartısma sırasında senin yanına gelmekten param kalmadı bile dedi. meğer o benim paragöz bir insan oldugumu hayatımda parayı ön planda tuttuğumu düşünmeye başlamış. böyle düşünmesinin sebebi de biz bir keresinde mezun olduktan sonra işte nasıl bir işte çalışırız nasıl maaş alırız filan diye bir muhabbet dönmüştü. bende dedim işte heralde iyi bir maaşla başlarım -ben ekonomi okuyorum bu arada- bu kadar eziyet çekiyorum bunca ağır ders alıyorum filan demiştim ama şakayla da karışıktı öyle ciddi ciddi ben çok maaş istiyorum şeklinde bir konusma değildi yani. buymuş sebebi. kendi kendine benim için kafasında bir yargı oluşturmuş ve hep böyle yaşamış meğer. seninle para konusuna girmem seninle para konusunda birşey paylaşılmaz derdi hep ben ciddiye almıyordum üsteliyordum tabi ama bu kadar ciddi düşündüğünü bilmiyordum. En sonunda 3 gün önce patladı herşey sen paragöz bir insansın sen sadece kendini düşünürsün dedi bana seni çok seviyorum çokta sevdimama benim sadece ekendini düşünen hayatının birinci planında para olan bir insnala işim olmaz dedi sana kaç kez sıkıntımı anlatmaya calıstım bir kez de biletini ben alayım demedin bana dedi. halbuki dediğimde tersliyordu beni kafasına oluşturduğu odüşünce yüzünden. Bide benim internetten alışveriş olayıma takıktı halbuki o ben o alışverişleri babamın kredi kartıyla yapıyordum onun bana gönderdiği paradan haricti yani bu. Çoğu kez de burs alıyorum kredi kartıyla alısveris yapıyorum diye babamdan para istemezdim sadece cok sıkışık olursam isterdim. Bana sen babacıgının kredi kartıyla alısverisler yap rahat yaşa ben burada yanına gelecem diye sıkıntı yaşayayım senin umrunda olmasın dedi. Bana açıkca birşey söylemediği için birşey yapamadım dediğim gibi ondan habersiz yapsam ezik hissedeceğinden korktum bir erkek için bu zor bi durum elbet. Ama benimle herşeyi paylaşabilirdi halbuki. Böyle önyargılı düşünmeeseydi. biraz takıntılıdır aslında keşke o maaş muhabbetinde öyle konusmasaydm. günlerdir ağlıyorum kızlar çok üzüldüm açıklamalar yapmaya calıstım hiçbirşeyin anlamı yok ben göreceğimi gördüm anlamsız geliyor bana anlattıkların konusma artık acıklama yapma bitti dedi bana. Çok üzülüyorum kızlar. Ne yapayım ben şimdi? onca şey yaşadık bu evin duvarlarnda bile onun yazıları var. Yürüdüğüm sokaklarda bile o var. Ne yapacağımı bilemiyorum. Çok fazla alkol tüketmeye başladım uyuyabilmek için. Öyle kötüyüm ki anlatama bi de yalnız basıma yasıyorum burada. Geceleri hiç dayanamıyorum. Ağlıyorum süreli. Bu sabah alkolün de etkisiyle uyanamadım okula da gidemedim biraz geç uyandım ben uyanana kadar aramıs mesaj atmıs merak etmiş beni. Gün içinde de konusuyoruz ben cogu kez söylediklerinden dolayı ağlıyorum. Biliyorum bu durum onunda zoruna gitmiş bu kadar borca benim yüzünden girdiğinden kendini kullanılımış mı hissediyor anlamadım. Halbuki açıkca borç istediği zamanlarda ikiletmeden elimden geldiğince gönderdim para ve hiç arkasını aramadım. ben maddi yönden asla yük olmak istemedim ona. Buraya geldiğinde bir yemeği paylaştık,kahvaltılarımızı beraber ettik. Güzelce zaman geçirmesini istedim hep yanımdayken. Ve buradayken hiç para harcatmadım ona. Benim evime geliyor sonucta. Şimdi ne yapayım ben kızlar,hayatımdan cıkıp gitmesini istemiyorum onsuz kalmak istemiyorum biz tartıstıgımızda bile ağlardım hep gidecek diye onu çok seviyorum. Bugun uzunca bir mektup yazıp gönderdim ona belki daha iyi anlar beni diye. Yanımda değildin sen beni yarım bıraktın dedi bana ben hep yanında olmaya calıstım onun bu kadar uzaklığa rağmen onunla yatıp onunla kalktım. İlk sevgilim o benim ve tek olsun istedim hep. Her telefon konusmamız benim ağlayışlarımla sonuclanıyor. Lütfen bana bir fikir verin. Ağlamaktan gözlerim şiş günlerdir.