Çok güzel yazmışsın ben isteyerek yaşamadım o beni ikna etti zorlamasa bile bişey olmaz kaç yaşında kızsın sürtünmeyle bişey olmuyor dedi ve o an dayanamayıp bastırdı . Şimdi ben zaten ilişki hiç yaşamadım tam anlamıyla bundan sonrada bu psikolojiyle yaşamam yaşamakta istemem evlenene dek ama kalkıp sevgililerime bu durumu anlatmakta istemiyorum yaşamicagım için zaten bakire olduğumu düşünürler muhtemelen sormazlar bile çünkü bu benim özelim duyulmasındada korkuyorum diyelimki ciddi bi sevgilim oldu artık evlilik düşünüyoruz söz nişan olucak bu raddede de söyleyemem o kişiye yazık ederim bazı insanlar buna önem veriyor ve nişanlılıkta nişanlılık öncesi söylenmeside kötü bi durum bence hatta ailene kadar gidebilir bu durum ben bi çare arıyorum kendime çünkü sevgilim umursamaz ve rahat davranmaya başladı ogünden sonra bu beni ondan soğuttu malesef mecbur hissediyorum oyuzden ayrılamıyorum ama eğerki çözüm bulursam ayrılırım bende güzel bi hayatım yuvam olsun istiyorum okadar pişmanımki zaman geri alınmıyo sonrasını düşünmek gerek dikim de en başta kendi psikolojimi düzeltmek için düşündüğüm birşey hiçbişey olmamış gibi hayatıma devam edebilicegim en garanti yol o ama onunda sıkıntıları varmış burda okudum kafam iyice karıştı hiçbişey olmamış gibi yok sayıp herşeyi hayatıma devam etsem nişanlıyken bile söylemesem ilk gece anlaşılırsa buda apayrı bi durum çok zor bi süreç bu gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum 3 aydır hergün ağlıyorum çok yoruldum
Kendine çok yazık etmişsin 3 aydır ne ağlaması? Hemen kendini toparla, burada bir mesele yok ki. Boş bir mesele. Tamam yaşadığın ağır bir travma, maalesef aileler erkek çocuklarını iyi eğitemiyor, buna göre çok üzülüyorum. Kızlara ne zararlar veriyorlar terbiyesizler.
Ama sen şimdiden gelecek senaryoları düşünmekle, beyninde canlandırmakla hiçbir yere varamazsın, inan. Ne zaman kimle tanışacağın, onunla nasıl bir yol ilerleyeceğin, hangi aşamada içini dökeceğin, uygun zamanın ne zaman olacağını bilemezsin ki... Belki ilk yakınlaşmalarda, hani dokunmalar, sarılmalarda söylersin. O da kötü insansa seni kullanmak ister, ya da yetişkin, olgun bir insansa "tamam canım geçti artık, korkma, sana benden zarar gelmez" der ve böylece güven oluşur aranızda. O sana, sen de ona güvenirsin. Zaten sağlıklı yürüyen ilişkiler güven üzerinde kurulur.
Benim de geçmişimde sevgililerim oldu, yakınlaşmalarım oldu - isteyerek ve ya mecbur bırakılarak. Ha, bunu söylemek zorunda da değildim hani, zaten yani ikinci evliliğimdi, bakire değildim ama ben yine de söylemeyi tercih ettim. Çünkü karşılıklı olarak geçmişimizi konuşuyorduk. Herşeyi anlattım olduğu gibi. Ve o beni tanıdı, sevdi, kimliğimi sevdi diye yanımda kaldı. Şuan çok mutlu bir hayatımız var. Bir-birimize çok değer veriyoruz.
Sevişmek doğaldır. İnsan sevişir. Bunu anlamayacak erkekle zateeen evlenme.
Ha bir de, sır saklamak bir yüktür. Herşeyi geçtim, eşinden, hayat arkadaşından, gelecek çocuğunun babasından böyle birşeyi saklamak sence sana hayatın boyu bir yük olmayacakmı zaten? Bir düşün derim.
Bana kesin yük olurdu. İstemezdim. Gizli saklım olmasın hiçbir zaman isterdim. Öyle de oldu.
Kaygılanma. Sağlıklı ilişkide bu saydıklarının hiçbirisi problem değil, inan bana. Göreceksin.