kuzum cok özür dilerim senden anlatmanı isteyip mesajını yanıtsız bıraktığım için.. uzun zamandır pek girmiyordum siteye..
anlattığın olay bana çok tanıdık geldi, bazı başlıklarda çok fazla anlattım ama sana da bi özet geceyim. benim de 3 küsür senelik ilişkimden sonra yasadım böyle bir sey. biz ayrıldık ve 2 sene boyunca hiç vazgeçmedi hayatına kimseyi sokmadı. hayatına biri girdiğinde vazgecerim ancak, o zaman aramayı bırakırım dedi.
hayatıma biri girdiğini öğrendi ve gercekten koptuk. sonra bir gün abisiyle bir konusmamızdan sonra cesaretlenip beni aradı. o sırada da ben internette sevgilisiyle fotograflarını görmüştüm sevinmiştim onun için beni unutmuş birini sevebilmiş diye. ama o bana öyle biri yok ayrıldık biz filan diyerek inkar etti. ama inan ilgilenmiyordum hiç.
sonra bizim ara ara konusmalarımız devam etti, özel günlerde aramalar, hal hatır sormalar.. esasında benim de tüm istediğim buydu. ben onu cok sevmştim cünkü, insanlığını kaybetmeyi hiç istememiştim. o adam bi sekilde benim hayatımda olmalıydı. biz cünkü cok zor zamanları birlikte atlatıp, birilkte büyümüştük..
bizim bu konusmalarımız uzun süre devam etti, o inkar etse de sonunda benim ilişki anlamındaki isteksiziliğimden emin olunca kabul etti hayatında biri olduğunu, benim hayatımda da biri vardı. ama biz hala konusmaya devam ediyorduk. boyle böyle 2 sene geçti. o nişanlandı. ben o nişanlanınca yumruk yemişe döndüm. bir anda hani ıssız adamda bi sahne var ya kızın tokasını görüyor ve bi anda içine attığı bitti sandığı duygu alevleniyor. öyle oldu işte..
pişmaan olduğunu istemediğini söylüyordu arada ama ona da alışmıştı tabi o istanbulda onun yanında ben bursadayım. ve bi sekilde kız ona beni unutturmaya başlamıştı..
aradan zaman geçti bizim görüşmelerimiz azaldı vs. en son beni arayıp benimle evlen dediğinde ciddiye almamıştım son konusmamız öyleydi. bi gün beni seytan dürttü ve ona mesaj attım. öyle yüreğimde hissettim ki anlatamam, o gün o da beni düşünüyormuş, o telefon konusmasında sesimizle birbirimize sımsıkı sarıldık sanki o nasıl bir özlemdi anlatamam..
istemediğini söyledi, beni sevdiğini söyledi ama artıık dönemediğini söyledi, kzıın ikinci evliliği olacakmış vs. ben de ondan dönmesini isteyemezdim zaten. arada daha cok detay var ama düğün gününe kadar beni aradı..
ama sonuç ne oldu, evlendi..
gerccekten dönemediği için mi dönmedi, yoksa dönebilecek kadar çok sevmediği için mi bilmiyorum. ama eğer ben hayatımın aşkı diyorsam nikah masasından kalkardım. erkekler için olay öyle değil malesef. senin hikayende de, yenisini bulunca kendini garantileyince vazgeçmek daha kolay olmuş onun için. benim hikayemde de o kız olmasaydı hala bana dönmem için yalvarıyor olacaktı.
bu iki hikayeden de ders cıkar, biz kadınlar elbette daha hassas yaratılmışız ama çok güçlü olmak zorundayız, demek ki çivi çiviyi söküyor, gidenle ölünmüyor.
adam sana demiş ya yazmazsan sevinirim, yazmazsan sen sevinirsin aslında, yazmaya devam edersen onu düşünmeye devam edersen önüne bakıp başka birini sevemeyeceksin.
çok uzattım bitiriyorum:) demem o ki başka insanlara şans ver. emin ol daha çok sevilmeyi, senin sevgini hakedecek bi adam var bi yerde..