- 17 Nisan 2012
- 1.896
- 2.559
- 358
- Konu Sahibi Kirpapatyam46
- #41
Ya ne kadar abartmışsınız. Bağımlılık filan. Tamam siz mükemmel bir anne olabilirsiniz sizi tebrik ederim. Benim de iki çocuğum var ikisi birbirinden çok farklı. Ebeveyn olarak muhakkak hatalarımız vardır emek verip çok iyi yaptığımız şeyler de vardır ama çocukların karakterleri veya özel durumları olabilir. Bugün kızımı psikiyatriste götürünce anladım siz nasıl ebeveynlik yaparsanız yapın bazı şeyler sizin elinizde değil. İlgisiz olmayalım yeter.Cips kola sağlıksızda sakız sağlıklı mı?
6 yaşında bir çocuğun bağımlılığı var farkında mısınız?
Bu yaşta bir çocuk kendi iradesini yönetmeyi bilmez, bunu kontrol altında tutacak ebeveyndir
Dişleri için aşırı zararlı olduğunu tamamen yapay olduğunu şeker ve türlü katkı maddeleri içerdiğini geçin psikolojik boyutu da oldukça kötü
30 yaşındaki bir insanın sigara alkol vb bağımlılığıyla 6 yaşındaki bir çocuğun sakız vb bağımlılığı aynı derecede zararlı
Konu sahibi önce evi başıma yıkıyor yoksunlukta diyor sonra tepki alınca kızım çok naiftir diye ağız değiştiriyor, her ne olursa siz durumun vehametini anlayamıyor musunuz?
Durumun sorumlusu tabiki anne-baba, çocuk para kazanıp kendi gidip almadığına göre bu alışkanlığı birilerinin verdiği ana-babanında göz yumduğu bir durum var
Anne şapırdatma sesinden önce çocuğunun sağlığı için rahatsız olmalı değil mi?
Çocuk bu laf anlamıyor filan diye birşey yok ben de anneyim benim çocuğum neden laftan anlıyor benim çocuğum neden sağlığına zararlı şeyleri yiyip içmiyor çiğnemiyor neden olmaması gereken birşeye bağımlı değil?
Ağzı kapalı çiğneyip annesini rahatsız etmediğinde çocuğun faydasına olacak ne var?
Birbirimize tecrübelerimiz doğrultusunda ebeveynlikle ilgili tavsiye verirken daha yapıcı olmamız gerektiğini düşünüyorum. Uzun zamandır bu forumda annelik yarıştırılmasından ve sert eleştirilerden çok rahatsız oluyorum. Tepkim bu konuya denk geldi. Mesajınızın içeriğini de hatırlamıyorum kişisel almayın ancak kusura bakmayın doğru yapmıyoruz. Çocuklarımızla ilgili hepimizin hataları var ve çocuklarımızın düzgün davranışlarının tek sebebi de biz değiliz onların karakteri ile de ilgili.
Dediğim gibi iki çocuğum çok farklı birine 10 yıldır öğretmeye çalıştığım şeyi diğeri 4 yaşında olmasına rağmen kendiliğinden yapıyor (davranış olarak).
Çoğumuz anneyiz beni anlarsınız. Bu çağ o kadar tuhaf ki sürekli anneliğimizi sorgulatıyor bize. Bunun bir de adlı adınca yapılmasına benim itirazım.
O kadar etki altında kalıyoruz ki kendi çocukluğumuzdaki ihmal ya da travmaları yaşatmamak için çocuklarımıza yeni travmalar yaşatıyoruz.
Neyse konuyu çok dağıttım alındıysanız kusura bakmayın ama ben de böyle düşünüyorum. Konudan bağımsız zor çocukların, özel çocukların, engelli çocukların da annelerine anlayış göstermemiz gerekiyor. Dediğim gibi çocuklarımızın iyi ve kötü davranışlarının tek mimarı biz değiliz.
Düzeltilebilecek huylar daha yapıcı bir dille söylenebilir. Kaç kere sokakta markette çocuğuna travmatik şeyler söyleyen davranan ebeveynlerle karşılaştım. Son derece yumuşak, yapıcı konuştum. Anlayış gösterseler de bozulduklarını görebildim. Döne döne açıklama yapıp sohbeti hep güzel bitirdim. Tavsiyenin mahiyeti kadar yöntemi de önemli.