- Konu Sahibi gulsahfener
- #1
Merhabalar
sizlerden bir konuda fikir almak istiyorum. 25 yaşındayım.6 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Şu an var mı yok mu belli olmayan bir durum söz konusu. Sorun şu ki hatalarını anlayıp tam istediğim olmasını hayal ettiğim insana dönüşmüşken ben ben değilim sanki. Birkaç yıl önce herşeyiyle severdim , can atardım yanına gitmek için. Şu an içi boş bir kutu gibi kalbim. Anlamlandıramıyorum. Fiziksel özellikleri içten içe sorun yaratmaya başladı. Parmakları ince değil, burnu büyük galiba gibi şeyler düşünmeye başladım istemsiz olarak. Herşeyi batıyor kısacası. Geçmişte yaşanan sorunlar sebebiyle tükendim galiba. Sabrım kalmadı artık.Soğudum, tahammülsüzleştim. Farklı arayışlar içine girdim sanki. Yeni bir hayat yeni bir insan yeni bir düzen ister oldum. Ben bırakmak isterken o bırakmıyor, bu kadar yıllık emek verildi ben sen kendini iyi hissedene kadar eskisi gibi olana kadar beklerim diyor. Ama ben bunu ona yapamam, yani sonu belli değil, eskisi gibi olabilir miyim bilemiyorum. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Bir yandan da acaba yeni bir insanı tanımaya , çözmeye, sevmeye sabrım ve gücüm var mı diye kendimi sorguluyorum. Ya kötü bir insan çıkarsa karşıma, ya pişman olursam , ya gelen gideni aratırsa diyorum bir yandan da . Hayatıma giren ilk insandı ve sanki ondan başkasıyla yapamam gibi geliyor, çok zor geliyor yeni birini tanıma ihtimali. Tecrübelerinizle bana bir çıkış yolu gösterir misiniz?
