Evet, banada konu sahibin yazdigi pek gerçekçi gelmiyor. Yok, dogumdan önce agzina lokma felan veriyormusta,.. ya allasen, hangi romantik filmden onu görmüsse, kim esinin agzina lokma veriyor ya? Ve böyle bir insan nasil oluyorda sirf annesinden dolayi karisina dayak atiyor, üstelik bebegi kucagindayken?
Elbette bu adam her zaman agresiftir fakat konu sahibi gözlerini kapamayi tercih etti. Bu adam degisir umuduyla bebek yapmayi tercih etti fakat olmadi. Simdide tabi bunlari burda söyliyemiyecegini bildigi için "benim esim eskiden melekti" diyor. He he, sanki biz insan karakterinden hiç anlamiyoruz
Tabi bu dayak yine sineye çekilir, çok olmaz, bir iki hafta sonra tekrar "canim cicim kocacigim" olur, bir sonraki dayaga kadar. Eger hayatin boyunca sadece baskalardan birsey beklersen, koruma beklersen hiçbirsey degismez. Annesi kv'denin agzina etmis eh nolmus, koca simdi melek mi oluyor? Zaten büyük ihtimalle kv'dede hep esinden dayagi sineye çekmis ve o ortamda büyüyen kocasi dayagi artik normal görüyor. Negatif hislerini ancak dayak ile gidermeyi biliyor, baska birsey bilmiyor.
Ne gerek mi? İftiralara, ahlaksızlıklara, dengesizliklere, iğrençliklere katlandım diyor konu sahibesi, kocasından dayak yiyor. siz baba evine gitsen ne değişecek, düzelmesini bekle diyorsunuz. Şiddete sesi çıkmayan kadınlar öldürülüyor bu ülkede farkında mısınız? Yarın bir gün o bebek büyüdüğünde, babasının onu da dövmeyeceğinin garantisi var mı?
evet yedim hatta boşandım.uzun zaman sonra olgunlaştıkça araştırdıkça anladım ki suçlayarak acındırarak bir yere varılmıyor.önce sen kendini düzelteceksin hayattta dimdik duracaksın.sen saçını süpürge ettikçe süpürge olmayı hakediyorsun demektir.şimdi kişisel gelişimimi tamamladım.çok güzel bir yuva kurdum.sen kendini düzeltirsen kurban olmayı bırakır hayatının kontrolünü eline alırsan hayatın düzelir.kimse seni mutlu etmek için kendini paralamaz önce mutlu olmayı seçeceksin.önce sen mutlu olacaksın ki etrafına mutluluk veresin.sen kendini düzeltmedikçe tanrı seni eğitebilmek için benzer olay ve insanlar çıkarır karşına
düşüncenize saygı duyuyorum ama bence öyle değil. bana bir taş atana ben iki taş atarım ki bir daha ne bana, ne de bir başkasına aynı şeyi yapabilsin.. dikkatli okuduysanız, ailem beni bırakmaz ama babam katlanılacak bir insan değil demiş konu sahibesi. eşinden dayak yiyeceğine, babasının sitemlerine katlanmak daha kolay değil mi.. o çocuğu böyle şiddet dolu bir ortamda büyütmeye çalışmak, onun da psikolojisini yerlebir etmek doğru mu?
