İyi akşamlar herkese. Arkadaşımın ağzından yazıyorum. Fikirleriniz bizim için çok önemli:
Merhabalar.
Henüz 2 aylık evliyim. Eşimin de benim de ikinci evliliğimiz. Eşimin işk evliliğinden 6 yaşında bir oğlu var. Babaannesinde kalıyor, haftasonları bize geliyor.Benimse çocuğum yok.
Eşimle çocuğunu kabullenerek evlendim. Çocuk için elimden gelen iyiliği yapmama rağmen hep eksik görüldüm. Çocuk konusunda benden yana çok beklentiye girdiler. Ona kendi öz annesi gibi davranmamı istiyorlar ama bu kadar kısa sürede bunu yapabilmem imkansız. Yanlıl anlaşılmasın, çocukları severim ve eşimin çocuğuyla da bir sıkıntım yok. Ama çocuk konusu aramızda sürekli problem oldu. Mesela eşim çocuğun aramızda yatmasını istiyor benden ve ben kabul etmeyince bana çok kolay bir şekilde yol gösterebiliyor: Çocuğumu istemeyeni ben de istemem!
Tabi başka problemler de var. Mesela dün sabah aramızda şöyle bir konu geçti:
Bana durduk yere sen hiç aynaya bakıyor musun? Yüzünün haline bak. Aynı g...tüme benziyor dedi!
Çirkin bir kız değilim fakat sürekli böyle şeyler söylüyor.
Daha da onur kırıcı cümleleri oluyor bana karşı. Açıkcası beni sevmediğini, bana değer vermediğini düşünüyorum.
Akşam bunları konuşmaya çalıştım ama hatasını asla kabul etmedi ve evden çıkıp gitti.
Ben de şu an bir arkadaşımdayım ve dünden beri beni hiç aramadı.
Çok büyük çıkmazdayım. Bu insanla devam etmeli miyim çekip gitmeli miyim bilemiyorum.
Yorumlarınız için şimdiden teşekkür ederim...
vuslata hasretim
