Koca her zaman bulunur ama anne bir tanedir

misscakmak

Üye
Kayıtlı Üye
12 Eylül 2024
282
338
31
Evlenene kadar tek mottom buydu kızlar. Nerden başlasam bilemiyorum sadece çok üzgünüm bunu belirtmek istiyorum.

Burası dert anlatma topiği yani sizden herhangi bir tavsiye beklemiyorum. Sadece içimdekileri buraya dökmek istiyorum belki dinleyip yorum yapmak isteyen olur. Detaylı bir şekilde anlatmadan özet geçebilirim.

Öncelikle bekar hayatımdan başlayayım kızlar annem bize asla iş yaptırmadı kendisi küçük yaşta başlamış bu yüzden kızlarıma yaptrmayacağım diye kendisine söz vermiş. Hatırlıyorum da küçük yaştayken annemin elinden Elektrikli süpürgeyi almaya çalıştığımda zorla elimden çekip bana hiçbir şekilde vermemişti O kadar heves ettiği halde vermemişti o süpürgeyi bana orada bir hevesim kırılmıştı zaten. Hiç bir iş yaptırmaması kardeşlerim doğup büyüyene kadardı. Onların yaptığı dağınıklığı bana zorla toplatıyordu kardeşlerim çokta küçük değildi ama onların dağınıklığını ben toplamak zorundaydım. Ben bakkala 6 yaşımda gitmeye başladım kardeşlerim 10 yaşına kadar gönderilmedi gitsin dediğimde dayak yerdim. Yaranmak için yemek yapardım tatlı yapardım onu niye oraya koydun niye bu kadar bulaşık çıkardın diye azar işitirdim. Gel zaman git zaman bu tavırlar yüzünden ne yapsam yaranamadığım için iş yapmamaya başladım. Anneme işte çıkartmıyordum. Aynı evin içinde oda kiralamışım gibiydim.

Bundan annem yakınır dururdu kalk iş yap gibisinden benim dağınıklığım değil diyip yapmazdım. Sonra 12 saatlik mesaimin olduğu bir işe girdim eve zaten uyumadan uyumaya gidiyordum. Maaşım iyiydi evin faturasına kirasına yardımcı oluyordum.

İş yerinde biriyle tanıştım ve bir yıl sonra evlenmeye karar verdik. İsteme olacaktı nişan olacaktı benim mesaim 12 saatti 1 gün iznim vardı o da sadece dinlenmeme yarıyordu bu yüzden son maaşımı aldıktan sonra işten çıkmak zorunda kaldım. Ben evlilik düşünmediğim için çeyiz falan yapmamıştım bu yüzden 1 aylık maaşımla çeyiz yapmaya çalışıyordum. Annem işten çıkmama bayağı bi bozuldu. Faturaları ödedim fakat kiraya yardımcı olamadım çünkü çeyiz dizmem gerekiyordu. O sırada da eşim bekar evini bozdu bizde kalmaya başladı ben evlenip başka şehire gidecektim çünkü. Eşim çalışmaya devam ederken ben çeyiz yapıyordum alınacakları alıyordum vs.

Bu süre zarfında annem beni eşime kötü göstermeye çalıştı. Çalışmıyorum diye evdeyim diye kahvaltı hazırlanırken eşim peynir sevmiyor mesela bana hadi eşine peynir doğra demeler, akşam eşim türk kahvesi sevmediği halde onu kullanarak kendisine kahve yapmamı sağlamaya çalışmalar (önceki yaşadıklarımdan dolayı içimden yapmak gelmiyordu) yapmayınca da eşime yandan bak görüyor musun bakışı atıyormuş. Bunu sonradan öğrendim eşim bir gün sinirlenip bana bu konuyu açınca anlatmak zorunda kaldım ve bana hak verdi. Eve her gün çalışmadığım halde her dışarı çıkışımda yumurta ekmek Makarna vs temel gıdaları alıyordum. Annemin 3 tane maaşı var ve bana eşimden gizli wpden para yolla yazıp duruyordu. Market yapcam para yolla sigara alcam para yolla. Parası yok zannedip gönderiyordum ve her seferinde her Allahın günü eve kargo geliyordu. Sabunluk almış isteme olacağı gün için elbise almış karar verememiş 2 tane elbise almış salona biblo almış. Ben evleniyorum 1 aylık maaşla çeyiz dizmeye çalışıyorum sen benden para isteyip kendin bunlara harcama mı yapıyorsun dediğimde fuzuli bir şey yok hepsi lazım olan şeyler diyip kapatıyordu konuyu.

İsteme yapıldı gelinlik vs herşey hazırlandı nikah günü alındı nikahıma 3 gün var odalardan birini çeyiz odası yaptm gidecek olan tüm eşyalar orada. Eşimle benim yağmurluklarımız vardı koltuğun üstünde duruyordu. Motosiklet ile gidiyoruz her yere olur da yağmur yağarsa diye elimizin altında olsun diye oraya koydum. Gideceğim gün de hurca koyacaktım bunu anneme söyledim. Kapının arkasına as dedi. Dedim oraya asarsam giderken göremem unuturum dedim. Allem etti kallem etti kalktı gitti odaya etrafı toplamaya çalışıyor. Kaskları pat diye yere düşürdü kasklar özel yapım olur kızlar yere düşünce içinde bir sıvı harekete geçer kaza anı gibi suratın şeklini almasını sağlar ve bir daha hiç bir özelliği kalmaz. Annem bunu bildiği halde paldır küldür kaskları düşürdü yere ben de sinirlenip yanına gittim bağırıp çağırdım sana demedim mi elleme vs diye tam o sırada bana güzel bi tokat attı kes sesini diyerek. Sinirlendim evi terk ettim eşim geldi zorla beni geri götürdü o günden nikaha kadar 1 kelime muhatap olmadım annemle o da haklıymış gibi benimle muhatap olmadı. Nikah günümde beni yalnız bıraktı evi terk etti gelin almaya geldiler ben tek başımaydım. Başlıktaki gibi anne bir tanedir kocayı elli tane bulursun mottosu ile yaşardım ama annemin kötü biri olduğunu düşünüyorum ona aşırı kırgınım ve asla bir daha eskisi gibi olamayacağız. Geçen babam aradı ben annemin kart taksidini ödüyordum babamla konuşmuş babam ben öderim demiş. Bana da öyle söyleyince ben de ödemeyi bıraktım. Annem daha sonra ben yollamayınca babamdan öğreniyor meseleyi ve babama ağzına geleni söylemiş sen benim işime ne karışıyorsun diye iban yollamış göndersin diye. Tansiyonunu 21lere çıkaran kız kardeşimle tekrar görüşmeye başlamış ben o kadar ısrar etmiştim görüş kızındır diye bana iyi gelmiyor demişti şimdi görüşmeye başlamış annemin artık normal olmadığını düşünüyorum mental olarak kötü durumda bence ve bu beni çok üzüyor. Ben mi anneydim o mu hiç bilmiyorum keşke annem varken annesizlik yaşamamış olsaydım tek bunlar değil küçükken yaşadığım çok şey var çok fazla kırgınlık var
 
Temizlik konularında ki ,kardeşler arası o şu yaşta gitti ben daha küçük gittim kıyası ya da bana daha çok iş buyurdu durumu her ailede olabilen ileride gülümseyerek anımsanabilecek hatırlar olarak kalır.Benim de cocuklarım var aynı durumları yasıyorum.Asla fiziksel ya da psikolojik siddet olmaması kaydıyla tabi.Anneniz otoriter bir kadın belli ki.Konusarak o sizi siz onu anlayarak orta yolu bulmus olsaydınız keske ama olmamış.

Yapılacak birşey yok annelik kavramı herkeste aynı degil işte.Annenize sorsanız siz annelik yapmadı bana derken o da daha ne yapacaktım der belki de.Benim annemle yaş farkım cok fazlaydı.Sen nasılsın demeyi bilmez mesela.Hep yaptıklarını ve hastalıklarını anlatır.Herkes annesi ile dertlesir fikir alırken annemin annesiyim hep.Öyle kabullendim.
 
Temizlik konularında ki ,kardeşler arası o şu yaşta gitti ben daha küçük gittim kıyası ya da bana daha çok iş buyurdu durumu her ailede olabilen ileride gülümseyerek anımsanabilecek hatırlar olarak kalır.Benim de cocuklarım var aynı durumları yasıyorum.Asla fiziksel ya da psikolojik siddet olmaması kaydıyla tabi.Anneniz otoriter bir kadın belli ki.Konusarak o sizi siz onu anlayarak orta yolu bulmus olsaydınız keske ama olmamış.

Yapılacak birşey yok annelik kavramı herkeste aynı degil işte.Annenize sorsanız siz annelik yapmadı bana derken o da daha ne yapacaktım der belki de.Benim annemle yaş farkım cok fazlaydı.Sen nasılsın demeyi bilmez mesela.Hep yaptıklarını ve hastalıklarını anlatır.Herkes annesi ile dertlesir fikir alırken annemin annesiyim hep.Öyle kabullendim.
Annem uyurken çay koyup kardeşlerime biberon hazırlar onların karnını doyururdum bundan asla gocunmuyorum kardeşlerim onlar benim tabi ki yapıcam. Ama yaptığım halde sen ne yaptın ki diyordu bana böyle böyle onun için hiç bir şey yapmak istemediğim hale geldim. Okulda 23 nisanda flüt ile benim annem güzel annem çalarken annem orada yoktu. Gözlerim dolu dolu çalmıştım. Haksız olduğu halde bana tokat atan o olduğu halde benden saygı beklerken eşimin yanında bana defalarca kes sesini kapa çeneni diyerek eşimin gözünde beni küçük düşüren oydu. Nikahıma gelmedi düğünüm başka şehirde oldu zaten ona gelmeyecekti. Her anında her kötü gününde yanında olan hep ben oldum manevi desteğim çok fazlaydı. Yaptığı kötülüklerde bile sırf ona bişi olmasın bir tanecik annem var diyerek ona destek olmaya çalıştım kırmadan üzmeden. Ama o tek kalemde böyle yapabildi beni üzen şey bu.
 
Bana biraz abartıyormuşsunuz gibi geldi ne yalan söyleyim. Kardeşler arasında böyle şeyler olur ben de yaşadım evin büyüğü olduğum için. Ayrıca evde misafir gibi yaşamanızı kimse tasvip etmez üzgünüm. Her şey dahil otel parası ödediyseniz evinize yine anlaşılır ama kiraya destek olup iki fatura ödeyerek eve gelip yan yatarak güllük gülistanlık yaşamışsınız. Söylenecek çok şey var daha da neyse :KK70:
 
Annem uyurken çay koyup kardeşlerime biberon hazırlar onların karnını doyururdum bundan asla gocunmuyorum kardeşlerim onlar benim tabi ki yapıcam. Ama yaptığım halde sen ne yaptın ki diyordu bana böyle böyle onun için hiç bir şey yapmak istemediğim hale geldim. Okulda 23 nisanda flüt ile benim annem güzel annem çalarken annem orada yoktu. Gözlerim dolu dolu çalmıştım. Haksız olduğu halde bana tokat atan o olduğu halde benden saygı beklerken eşimin yanında bana defalarca kes sesini kapa çeneni diyerek eşimin gözünde beni küçük düşüren oydu. Nikahıma gelmedi düğünüm başka şehirde oldu zaten ona gelmeyecekti. Her anında her kötü gününde yanında olan hep ben oldum manevi desteğim çok fazlaydı. Yaptığı kötülüklerde bile sırf ona bişi olmasın bir tanecik annem var diyerek ona destek olmaya çalıştım kırmadan üzmeden. Ama o tek kalemde böyle yapabildi beni üzen şey bu.
Siz de eşinizin yanında bas bas bağırmışsınız annenize. Tamam yanınızdayken bak gördün mü falan yapması hoş değil ama onun o an farkında bile değilmişsiniz annenizi nişanlınıza rezil ederken. Farkında olsaydınız ne yapacaktınız acaba siz de onu m dövecektiniz ?
 
senin annen gibisi bir kere de bulunmasin mümkünse.
açıkçası annelige cok anlam yukleyen biri degilim. yumurtaliklari saglam calisan, uygun anlarda saglikli erkek spermini icine alan herkes anne oluyor. kutsalligi nerede? dunyada anne olmayan kac kadin var kadinlarin hepsi kutsal mi?
bosver yeni yuvani kurmussun. kapini kapa, eski evin sorunlarini da cok fazla kocaya anlatma
 
Bu anne dediğiniz sizi doğurmuş kadından çok var bitane değil.Onun gibi kadınlar ona hak verir aldırmayın.Okudum sizin bir falsonuz varsa sizi doğuran kişinin bin falsosu var .O Kendi hayat yükünü terapi alarak atamamis doğru değil toksik tavırları var en başından size iş yaptirmamasi sorumluluk vermemesi yapmak istediğinizde bağırıp çağırması kendi dominant huysuz karakterinden .Ben olsam parada vermem mesafe koyarım şu an elinin altında hukmedecegi kimse kalmadığı için rahatsız çocukları ezmek kolay tabi sıkıyorsa gelsin ben yabancıyım bana yapsın .Uzak durun hep derim doğurmakla anne olunmaz iletişim kuramayan yetişkin evladının dilinden anlamayan insan sıkıntılıdır.Bosuna ayağının altına bakmasın cennet her doğurana değil anne olmayı becerene vadedildi.Babaniz kendini uzak tutmuş galiba anneniz size bir daha vurursa şikayet edin utanmayın uzaklaştırma alan çok annecik biliyorum ben dolu
 
Siz de eşinizin yanında bas bas bağırmışsınız annenize. Tamam yanınızdayken bak gördün mü falan yapması hoş değil ama onun o an farkında bile değilmişsiniz annenizi nişanlınıza rezil ederken. Farkında olsaydınız ne yapacaktınız acaba siz de onu m dövecektiniz ?
Yoo farkındaydım zaten bağırma sebebim de buydu bardak taşmıştı artık yaptıkları ile
 
Anneniz apaçık sorunluymuş ama siz de saçma sapan kararlar veriyorsunuz. Öncelikle kardeslerinizin arkasını toplamak zorunda değildiniz, tabi ki yapacam falan demişsiniz ama hayır sizin sorumluluğunuz değil onlar. Sonrasında bu kadar sorunlu bir eviniz varken işten çıkmanız, nisanlinizin saçma bir şekilde evini kapatıp sizde yaşaması falan çok komik. Yani ne gerek vardı? Çalışmaya devam edip eksiklerinizi alıp nisanlinizi ozelinize sokmasaydiniz, kendi evinde kalsaydı daha doğru olurdu. Kasklari düşürmüş çünkü sorumsuz bir kadın ama bağırmaya hakkınız yoktu. Amiyane tabirle elinizdeki mal bu yani çok beklentiye girip sinir yapıyorsunuz, yapmayın. Mutsuz ediyorsa görüşmeyin.
 
Kendi evliliginin acisinida size yüklemiş galiba babanız canını kurtarmis olan size olmuş böyle kadınlara çocuk verilmemeli aslında bazen anneden iyi babalar var evet artık kabul ediyorum hergun bunlerce örnek görüyorum cocuklarindan hıncını alan hayat hıncını almaya çalışan kocanın acısını cikarmaya çalışan sorunlu insanın anne olmasi asla suçunu hafifletmiyor
 
Evlenene kadar tek mottom buydu kızlar. Nerden başlasam bilemiyorum sadece çok üzgünüm bunu belirtmek istiyorum.

Burası dert anlatma topiği yani sizden herhangi bir tavsiye beklemiyorum. Sadece içimdekileri buraya dökmek istiyorum belki dinleyip yorum yapmak isteyen olur. Detaylı bir şekilde anlatmadan özet geçebilirim.

Öncelikle bekar hayatımdan başlayayım kızlar annem bize asla iş yaptırmadı kendisi küçük yaşta başlamış bu yüzden kızlarıma yaptrmayacağım diye kendisine söz vermiş. Hatırlıyorum da küçük yaştayken annemin elinden Elektrikli süpürgeyi almaya çalıştığımda zorla elimden çekip bana hiçbir şekilde vermemişti O kadar heves ettiği halde vermemişti o süpürgeyi bana orada bir hevesim kırılmıştı zaten. Hiç bir iş yaptırmaması kardeşlerim doğup büyüyene kadardı. Onların yaptığı dağınıklığı bana zorla toplatıyordu kardeşlerim çokta küçük değildi ama onların dağınıklığını ben toplamak zorundaydım. Ben bakkala 6 yaşımda gitmeye başladım kardeşlerim 10 yaşına kadar gönderilmedi gitsin dediğimde dayak yerdim. Yaranmak için yemek yapardım tatlı yapardım onu niye oraya koydun niye bu kadar bulaşık çıkardın diye azar işitirdim. Gel zaman git zaman bu tavırlar yüzünden ne yapsam yaranamadığım için iş yapmamaya başladım. Anneme işte çıkartmıyordum. Aynı evin içinde oda kiralamışım gibiydim.

Bundan annem yakınır dururdu kalk iş yap gibisinden benim dağınıklığım değil diyip yapmazdım. Sonra 12 saatlik mesaimin olduğu bir işe girdim eve zaten uyumadan uyumaya gidiyordum. Maaşım iyiydi evin faturasına kirasına yardımcı oluyordum.

İş yerinde biriyle tanıştım ve bir yıl sonra evlenmeye karar verdik. İsteme olacaktı nişan olacaktı benim mesaim 12 saatti 1 gün iznim vardı o da sadece dinlenmeme yarıyordu bu yüzden son maaşımı aldıktan sonra işten çıkmak zorunda kaldım. Ben evlilik düşünmediğim için çeyiz falan yapmamıştım bu yüzden 1 aylık maaşımla çeyiz yapmaya çalışıyordum. Annem işten çıkmama bayağı bi bozuldu. Faturaları ödedim fakat kiraya yardımcı olamadım çünkü çeyiz dizmem gerekiyordu. O sırada da eşim bekar evini bozdu bizde kalmaya başladı ben evlenip başka şehire gidecektim çünkü. Eşim çalışmaya devam ederken ben çeyiz yapıyordum alınacakları alıyordum vs.

Bu süre zarfında annem beni eşime kötü göstermeye çalıştı. Çalışmıyorum diye evdeyim diye kahvaltı hazırlanırken eşim peynir sevmiyor mesela bana hadi eşine peynir doğra demeler, akşam eşim türk kahvesi sevmediği halde onu kullanarak kendisine kahve yapmamı sağlamaya çalışmalar (önceki yaşadıklarımdan dolayı içimden yapmak gelmiyordu) yapmayınca da eşime yandan bak görüyor musun bakışı atıyormuş. Bunu sonradan öğrendim eşim bir gün sinirlenip bana bu konuyu açınca anlatmak zorunda kaldım ve bana hak verdi. Eve her gün çalışmadığım halde her dışarı çıkışımda yumurta ekmek Makarna vs temel gıdaları alıyordum. Annemin 3 tane maaşı var ve bana eşimden gizli wpden para yolla yazıp duruyordu. Market yapcam para yolla sigara alcam para yolla. Parası yok zannedip gönderiyordum ve her seferinde her Allahın günü eve kargo geliyordu. Sabunluk almış isteme olacağı gün için elbise almış karar verememiş 2 tane elbise almış salona biblo almış. Ben evleniyorum 1 aylık maaşla çeyiz dizmeye çalışıyorum sen benden para isteyip kendin bunlara harcama mı yapıyorsun dediğimde fuzuli bir şey yok hepsi lazım olan şeyler diyip kapatıyordu konuyu.

İsteme yapıldı gelinlik vs herşey hazırlandı nikah günü alındı nikahıma 3 gün var odalardan birini çeyiz odası yaptm gidecek olan tüm eşyalar orada. Eşimle benim yağmurluklarımız vardı koltuğun üstünde duruyordu. Motosiklet ile gidiyoruz her yere olur da yağmur yağarsa diye elimizin altında olsun diye oraya koydum. Gideceğim gün de hurca koyacaktım bunu anneme söyledim. Kapının arkasına as dedi. Dedim oraya asarsam giderken göremem unuturum dedim. Allem etti kallem etti kalktı gitti odaya etrafı toplamaya çalışıyor. Kaskları pat diye yere düşürdü kasklar özel yapım olur kızlar yere düşünce içinde bir sıvı harekete geçer kaza anı gibi suratın şeklini almasını sağlar ve bir daha hiç bir özelliği kalmaz. Annem bunu bildiği halde paldır küldür kaskları düşürdü yere ben de sinirlenip yanına gittim bağırıp çağırdım sana demedim mi elleme vs diye tam o sırada bana güzel bi tokat attı kes sesini diyerek. Sinirlendim evi terk ettim eşim geldi zorla beni geri götürdü o günden nikaha kadar 1 kelime muhatap olmadım annemle o da haklıymış gibi benimle muhatap olmadı. Nikah günümde beni yalnız bıraktı evi terk etti gelin almaya geldiler ben tek başımaydım. Başlıktaki gibi anne bir tanedir kocayı elli tane bulursun mottosu ile yaşardım ama annemin kötü biri olduğunu düşünüyorum ona aşırı kırgınım ve asla bir daha eskisi gibi olamayacağız. Geçen babam aradı ben annemin kart taksidini ödüyordum babamla konuşmuş babam ben öderim demiş. Bana da öyle söyleyince ben de ödemeyi bıraktım. Annem daha sonra ben yollamayınca babamdan öğreniyor meseleyi ve babama ağzına geleni söylemiş sen benim işime ne karışıyorsun diye iban yollamış göndersin diye. Tansiyonunu 21lere çıkaran kız kardeşimle tekrar görüşmeye başlamış ben o kadar ısrar etmiştim görüş kızındır diye bana iyi gelmiyor demişti şimdi görüşmeye başlamış annemin artık normal olmadığını düşünüyorum mental olarak kötü durumda bence ve bu beni çok üzüyor. Ben mi anneydim o mu hiç bilmiyorum keşke annem varken annesizlik yaşamamış olsaydım tek bunlar değil küçükken yaşadığım çok şey var çok fazla kırgınlık var
Anneniz mental olarak kötü durumda değil, aksine ne yaptığını ne istediğini o kadar iyi biliyor ki. Sizi nasıl yola getireceğini de biliyor, şimdi bana iyi gelmiyor dediği kızı ile gözünüzün önünde muhabbet edecekler, siz de pıtı pıtı bi bakmışsınız ayağının dibine bitivermişsiniz.
 
Sizi bağıra bağıra biüyüttüyse eze eze büyüttüyse ben sinir krizi geçirip bagirmanizida anlıyorum.Ne kadınlar var saygısız evladinada bunu aşılıyor neyin saygısını bekliyor sen zulmet zulmet sonra bağır tokat at senelerce görmezden gel sonra ben anneyim
Evet canım denizanası sin sen
 
Evlenene kadar tek mottom buydu kızlar. Nerden başlasam bilemiyorum sadece çok üzgünüm bunu belirtmek istiyorum.

Burası dert anlatma topiği yani sizden herhangi bir tavsiye beklemiyorum. Sadece içimdekileri buraya dökmek istiyorum belki dinleyip yorum yapmak isteyen olur. Detaylı bir şekilde anlatmadan özet geçebilirim.

Öncelikle bekar hayatımdan başlayayım kızlar annem bize asla iş yaptırmadı kendisi küçük yaşta başlamış bu yüzden kızlarıma yaptrmayacağım diye kendisine söz vermiş. Hatırlıyorum da küçük yaştayken annemin elinden Elektrikli süpürgeyi almaya çalıştığımda zorla elimden çekip bana hiçbir şekilde vermemişti O kadar heves ettiği halde vermemişti o süpürgeyi bana orada bir hevesim kırılmıştı zaten. Hiç bir iş yaptırmaması kardeşlerim doğup büyüyene kadardı. Onların yaptığı dağınıklığı bana zorla toplatıyordu kardeşlerim çokta küçük değildi ama onların dağınıklığını ben toplamak zorundaydım. Ben bakkala 6 yaşımda gitmeye başladım kardeşlerim 10 yaşına kadar gönderilmedi gitsin dediğimde dayak yerdim. Yaranmak için yemek yapardım tatlı yapardım onu niye oraya koydun niye bu kadar bulaşık çıkardın diye azar işitirdim. Gel zaman git zaman bu tavırlar yüzünden ne yapsam yaranamadığım için iş yapmamaya başladım. Anneme işte çıkartmıyordum. Aynı evin içinde oda kiralamışım gibiydim.

Bundan annem yakınır dururdu kalk iş yap gibisinden benim dağınıklığım değil diyip yapmazdım. Sonra 12 saatlik mesaimin olduğu bir işe girdim eve zaten uyumadan uyumaya gidiyordum. Maaşım iyiydi evin faturasına kirasına yardımcı oluyordum.

İş yerinde biriyle tanıştım ve bir yıl sonra evlenmeye karar verdik. İsteme olacaktı nişan olacaktı benim mesaim 12 saatti 1 gün iznim vardı o da sadece dinlenmeme yarıyordu bu yüzden son maaşımı aldıktan sonra işten çıkmak zorunda kaldım. Ben evlilik düşünmediğim için çeyiz falan yapmamıştım bu yüzden 1 aylık maaşımla çeyiz yapmaya çalışıyordum. Annem işten çıkmama bayağı bi bozuldu. Faturaları ödedim fakat kiraya yardımcı olamadım çünkü çeyiz dizmem gerekiyordu. O sırada da eşim bekar evini bozdu bizde kalmaya başladı ben evlenip başka şehire gidecektim çünkü. Eşim çalışmaya devam ederken ben çeyiz yapıyordum alınacakları alıyordum vs.

Bu süre zarfında annem beni eşime kötü göstermeye çalıştı. Çalışmıyorum diye evdeyim diye kahvaltı hazırlanırken eşim peynir sevmiyor mesela bana hadi eşine peynir doğra demeler, akşam eşim türk kahvesi sevmediği halde onu kullanarak kendisine kahve yapmamı sağlamaya çalışmalar (önceki yaşadıklarımdan dolayı içimden yapmak gelmiyordu) yapmayınca da eşime yandan bak görüyor musun bakışı atıyormuş. Bunu sonradan öğrendim eşim bir gün sinirlenip bana bu konuyu açınca anlatmak zorunda kaldım ve bana hak verdi. Eve her gün çalışmadığım halde her dışarı çıkışımda yumurta ekmek Makarna vs temel gıdaları alıyordum. Annemin 3 tane maaşı var ve bana eşimden gizli wpden para yolla yazıp duruyordu. Market yapcam para yolla sigara alcam para yolla. Parası yok zannedip gönderiyordum ve her seferinde her Allahın günü eve kargo geliyordu. Sabunluk almış isteme olacağı gün için elbise almış karar verememiş 2 tane elbise almış salona biblo almış. Ben evleniyorum 1 aylık maaşla çeyiz dizmeye çalışıyorum sen benden para isteyip kendin bunlara harcama mı yapıyorsun dediğimde fuzuli bir şey yok hepsi lazım olan şeyler diyip kapatıyordu konuyu.

İsteme yapıldı gelinlik vs herşey hazırlandı nikah günü alındı nikahıma 3 gün var odalardan birini çeyiz odası yaptm gidecek olan tüm eşyalar orada. Eşimle benim yağmurluklarımız vardı koltuğun üstünde duruyordu. Motosiklet ile gidiyoruz her yere olur da yağmur yağarsa diye elimizin altında olsun diye oraya koydum. Gideceğim gün de hurca koyacaktım bunu anneme söyledim. Kapının arkasına as dedi. Dedim oraya asarsam giderken göremem unuturum dedim. Allem etti kallem etti kalktı gitti odaya etrafı toplamaya çalışıyor. Kaskları pat diye yere düşürdü kasklar özel yapım olur kızlar yere düşünce içinde bir sıvı harekete geçer kaza anı gibi suratın şeklini almasını sağlar ve bir daha hiç bir özelliği kalmaz. Annem bunu bildiği halde paldır küldür kaskları düşürdü yere ben de sinirlenip yanına gittim bağırıp çağırdım sana demedim mi elleme vs diye tam o sırada bana güzel bi tokat attı kes sesini diyerek. Sinirlendim evi terk ettim eşim geldi zorla beni geri götürdü o günden nikaha kadar 1 kelime muhatap olmadım annemle o da haklıymış gibi benimle muhatap olmadı. Nikah günümde beni yalnız bıraktı evi terk etti gelin almaya geldiler ben tek başımaydım. Başlıktaki gibi anne bir tanedir kocayı elli tane bulursun mottosu ile yaşardım ama annemin kötü biri olduğunu düşünüyorum ona aşırı kırgınım ve asla bir daha eskisi gibi olamayacağız. Geçen babam aradı ben annemin kart taksidini ödüyordum babamla konuşmuş babam ben öderim demiş. Bana da öyle söyleyince ben de ödemeyi bıraktım. Annem daha sonra ben yollamayınca babamdan öğreniyor meseleyi ve babama ağzına geleni söylemiş sen benim işime ne karışıyorsun diye iban yollamış göndersin diye. Tansiyonunu 21lere çıkaran kız kardeşimle tekrar görüşmeye başlamış ben o kadar ısrar etmiştim görüş kızındır diye bana iyi gelmiyor demişti şimdi görüşmeye başlamış annemin artık normal olmadığını düşünüyorum mental olarak kötü durumda bence ve bu beni çok üzüyor. Ben mi anneydim o mu hiç bilmiyorum keşke annem varken annesizlik yaşamamış olsaydım tek bunlar değil küçükken yaşadığım çok şey var çok fazla kırgınlık var
Kredi kartını tekrar ödemeyin. Bu bağ bir defa koptuysa kopuk kalsın, sizin kendi eviniz var artık. 3 maaşlı kadına harçlık göndermek zorunda değilsiniz. Bir süre mesafe koyun, en fazla arayıp hal hatır sorun baktınız ondan adım gelmiyor bence yormayın kendinizi. Evliliğinizi sindirememiş belli ki.
 
Anneniz apaçık sorunluymuş ama siz de saçma sapan kararlar veriyorsunuz. Öncelikle kardeslerinizin arkasını toplamak zorunda değildiniz, tabi ki yapacam falan demişsiniz ama hayır sizin sorumluluğunuz değil onlar. Sonrasında bu kadar sorunlu bir eviniz varken işten çıkmanız, nisanlinizin saçma bir şekilde evini kapatıp sizde yaşaması falan çok komik. Yani ne gerek vardı? Çalışmaya devam edip eksiklerinizi alıp nisanlinizi ozelinize sokmasaydiniz, kendi evinde kalsaydı daha doğru olurdu. Kasklari düşürmüş çünkü sorumsuz bir kadın ama bağırmaya hakkınız yoktu. Amiyane tabirle elinizdeki mal bu yani çok beklentiye girip sinir yapıyorsunuz, yapmayın. Mutsuz ediyorsa görüşmeyin.
Yapmazsam dayak var 10 yaşındaydım o zamanlar. Ben çalışırken evde annemle yalnız kalma fırsatım olmuyordu yani kalkıyordum kahvaltı vs yok işe gidiyordum 12 saat mesai sonra eve gelip uyuyordum. Bu yüzden annemle aramız iyi gibiydi. Annem evleneceğim için işten çıktığım için bilerek benimle bu kadar uğraştı diye düşünüyorum. Eşim de ayrıca harcama yapıyordu kira ödeyeceğine bizde kalması daha mantıklıydı annem davet etti zaten alınacak çoğu şeyi birlikte aldık bu yüzden bize yerleşti 1 aylığına. Tek bağırma sebebim kask degil beni kaale almayıp sırf huzursuzluk çıkarmak için o odaya girip etrafı toplayacağım ayağına kurcalamasıydı. Olay çıkartmaya çalıştığı her halinden belliydi nikahıma gelmemek için bahane arıyordu. En başta benim param yok ne takıcam nikahta gelemem ben dedi sonra babama da aynı şeyi söylemiş annemle babam ayrı. Babam da bize para verdi yarım altın parası. Altın alın annenize verin nikahta taksın size dedi. Aldık verdik anneme babamı arayıp ağzına sct.. adamın. Niye bize söylemiş bizim niye haberimiz olmuş falan. Altın alınınca son çare bunu buldu bence
 
Kızıın ilerde senin gibi olmaması temeni
Evlenene kadar tek mottom buydu kızlar. Nerden başlasam bilemiyorum sadece çok üzgünüm bunu belirtmek istiyorum.

Burası dert anlatma topiği yani sizden herhangi bir tavsiye beklemiyorum. Sadece içimdekileri buraya dökmek istiyorum belki dinleyip yorum yapmak isteyen olur. Detaylı bir şekilde anlatmadan özet geçebilirim.

Öncelikle bekar hayatımdan başlayayım kızlar annem bize asla iş yaptırmadı kendisi küçük yaşta başlamış bu yüzden kızlarıma yaptrmayacağım diye kendisine söz vermiş. Hatırlıyorum da küçük yaştayken annemin elinden Elektrikli süpürgeyi almaya çalıştığımda zorla elimden çekip bana hiçbir şekilde vermemişti O kadar heves ettiği halde vermemişti o süpürgeyi bana orada bir hevesim kırılmıştı zaten. Hiç bir iş yaptırmaması kardeşlerim doğup büyüyene kadardı. Onların yaptığı dağınıklığı bana zorla toplatıyordu kardeşlerim çokta küçük değildi ama onların dağınıklığını ben toplamak zorundaydım. Ben bakkala 6 yaşımda gitmeye başladım kardeşlerim 10 yaşına kadar gönderilmedi gitsin dediğimde dayak yerdim. Yaranmak için yemek yapardım tatlı yapardım onu niye oraya koydun niye bu kadar bulaşık çıkardın diye azar işitirdim. Gel zaman git zaman bu tavırlar yüzünden ne yapsam yaranamadığım için iş yapmamaya başladım. Anneme işte çıkartmıyordum. Aynı evin içinde oda kiralamışım gibiydim.

Bundan annem yakınır dururdu kalk iş yap gibisinden benim dağınıklığım değil diyip yapmazdım. Sonra 12 saatlik mesaimin olduğu bir işe girdim eve zaten uyumadan uyumaya gidiyordum. Maaşım iyiydi evin faturasına kirasına yardımcı oluyordum.

İş yerinde biriyle tanıştım ve bir yıl sonra evlenmeye karar verdik. İsteme olacaktı nişan olacaktı benim mesaim 12 saatti 1 gün iznim vardı o da sadece dinlenmeme yarıyordu bu yüzden son maaşımı aldıktan sonra işten çıkmak zorunda kaldım. Ben evlilik düşünmediğim için çeyiz falan yapmamıştım bu yüzden 1 aylık maaşımla çeyiz yapmaya çalışıyordum. Annem işten çıkmama bayağı bi bozuldu. Faturaları ödedim fakat kiraya yardımcı olamadım çünkü çeyiz dizmem gerekiyordu. O sırada da eşim bekar evini bozdu bizde kalmaya başladı ben evlenip başka şehire gidecektim çünkü. Eşim çalışmaya devam ederken ben çeyiz yapıyordum alınacakları alıyordum vs.

Bu süre zarfında annem beni eşime kötü göstermeye çalıştı. Çalışmıyorum diye evdeyim diye kahvaltı hazırlanırken eşim peynir sevmiyor mesela bana hadi eşine peynir doğra demeler, akşam eşim türk kahvesi sevmediği halde onu kullanarak kendisine kahve yapmamı sağlamaya çalışmalar (önceki yaşadıklarımdan dolayı içimden yapmak gelmiyordu) yapmayınca da eşime yandan bak görüyor musun bakışı atıyormuş. Bunu sonradan öğrendim eşim bir gün sinirlenip bana bu konuyu açınca anlatmak zorunda kaldım ve bana hak verdi. Eve her gün çalışmadığım halde her dışarı çıkışımda yumurta ekmek Makarna vs temel gıdaları alıyordum. Annemin 3 tane maaşı var ve bana eşimden gizli wpden para yolla yazıp duruyordu. Market yapcam para yolla sigara alcam para yolla. Parası yok zannedip gönderiyordum ve her seferinde her Allahın günü eve kargo geliyordu. Sabunluk almış isteme olacağı gün için elbise almış karar verememiş 2 tane elbise almış salona biblo almış. Ben evleniyorum 1 aylık maaşla çeyiz dizmeye çalışıyorum sen benden para isteyip kendin bunlara harcama mı yapıyorsun dediğimde fuzuli bir şey yok hepsi lazım olan şeyler diyip kapatıyordu konuyu.

İsteme yapıldı gelinlik vs herşey hazırlandı nikah günü alındı nikahıma 3 gün var odalardan birini çeyiz odası yaptm gidecek olan tüm eşyalar orada. Eşimle benim yağmurluklarımız vardı koltuğun üstünde duruyordu. Motosiklet ile gidiyoruz her yere olur da yağmur yağarsa diye elimizin altında olsun diye oraya koydum. Gideceğim gün de hurca koyacaktım bunu anneme söyledim. Kapının arkasına as dedi. Dedim oraya asarsam giderken göremem unuturum dedim. Allem etti kallem etti kalktı gitti odaya etrafı toplamaya çalışıyor. Kaskları pat diye yere düşürdü kasklar özel yapım olur kızlar yere düşünce içinde bir sıvı harekete geçer kaza anı gibi suratın şeklini almasını sağlar ve bir daha hiç bir özelliği kalmaz. Annem bunu bildiği halde paldır küldür kaskları düşürdü yere ben de sinirlenip yanına gittim bağırıp çağırdım sana demedim mi elleme vs diye tam o sırada bana güzel bi tokat attı kes sesini diyerek. Sinirlendim evi terk ettim eşim geldi zorla beni geri götürdü o günden nikaha kadar 1 kelime muhatap olmadım annemle o da haklıymış gibi benimle muhatap olmadı. Nikah günümde beni yalnız bıraktı evi terk etti gelin almaya geldiler ben tek başımaydım. Başlıktaki gibi anne bir tanedir kocayı elli tane bulursun mottosu ile yaşardım ama annemin kötü biri olduğunu düşünüyorum ona aşırı kırgınım ve asla bir daha eskisi gibi olamayacağız. Geçen babam aradı ben annemin kart taksidini ödüyordum babamla konuşmuş babam ben öderim demiş. Bana da öyle söyleyince ben de ödemeyi bıraktım. Annem daha sonra ben yollamayınca babamdan öğreniyor meseleyi ve babama ağzına geleni söylemiş sen benim işime ne karışıyorsun diye iban yollamış göndersin diye. Tansiyonunu 21lere çıkaran kız kardeşimle tekrar görüşmeye başlamış ben o kadar ısrar etmiştim görüş kızındır diye bana iyi gelmiyor demişti şimdi görüşmeye başlamış annemin artık normal olmadığını düşünüyorum mental olarak kötü durumda bence ve bu beni çok üzüyor. Ben mi anneydim o mu hiç bilmiyorum keşke annem varken annesizlik yaşamamış olsaydım tek bunlar değil küçükken yaşadığım çok şey var çok fazla kırgınlık var
Kızımın ilerde senin gibi olmaması temenisi ile...
 
Annenizle ne yaşarsanız yaşayın ,eşinize belli etmemelisiniz. İleride zararı siz görürsünüz çünkü. Eşiniz ne kadar mükemmel olursa olsun el adamı. Annenizin size karşı olan olumsuzluklarını sizin başınıza kakar. En iyi koca da yapar bunu belki,bilemezsiniz önceden.

Annenizle görüşmek zorundalığınız yok. Ama kesinlikle annenize laf söyletmemelisiniz
 
Anneniz mental olarak kötü durumda değil, aksine ne yaptığını ne istediğini o kadar iyi biliyor ki. Sizi nasıl yola getireceğini de biliyor, şimdi bana iyi gelmiyor dediği kızı ile gözünüzün önünde muhabbet edecekler, siz de pıtı pıtı bi bakmışsınız ayağının dibine bitivermişsiniz.
Asla. Görüşmeyi kestim
 
X