- 14 Eylül 2012
- 10.761
- 12.401
- 298
Benim babamda çok sinirli biriydi dedem de hep bir korku psikolojisi oldu ama bir süredir babama da cevap veriyorum artık çünkü o kadar gereksiz yere sinirlenip haksızlık yapıyor ki o da bir lafı haketti diyorum en sonunda dayanamıyorum. Herkese gerekeni söylemek lazım usturuplu bir dille saygılı bir şekilde.
Evet ben de eşimle o dengeyi yakaladıktan sonra anneme çok kızmaya başladım babamı böyle hepimizin tepesine çıkardığı için. Biz karşılarında el pençe durdukça kendilerini bok sanıyorlar. Babam olur olmadık her şeye sinirlenir. Gelir bu bardak niye burdak çaaat bardağı kırar. Hadi bakalım bir daha bardağı oraya koyabiliyon mu. Sonra koymayalım diye annem yıllarca peşimizde bardağı oraya koymayın babanız kızıyo diye dolanır. Anneme babamdan daha çok sinirleniyorum. Ben inattan koyuyorm o bardağı. Şu an bayram için ailemin yanına geldk mesela. Arabasını kullandm radyo kanalını değiştirmişim. Bağırdı bana. Annem de kaş göz yapıyo ordN hala. Ay pardon canmss bi daha olmaz dedm kahkaha attm. Adam sustu. Ben ciddi özür dilesem uzatıcaktı da uzatıcaktı. Ama yine bakıyorum büyük bişey olacak gibiyse susuyorum. He he diyip kaçıyorum. Çünkü ben geçiciyim annem kalıcı annemden çıkarır sinirini. Annem de susar baş edemez. Ama sağolsun annem sayesinde evlilikte ne yapmamalı hep öğrendim. Adama muhtaç olduğunu hissettirmicen. Tepene bindirmicen. Güçlü durucan. O olmasa da çok rahat ve mutlu yaşayacağını bilicek. O sadece birlikteyken mutlu olduğunuz için yanında sevdiğin için yanında.