Kocam beni seviyor mu

5 yılda ne değişti ki.
Adam kendini saklamış resmen

Zaten bir insanı aynı evde yaşamadan tanıyamıyorsunuz ki.O yüzden evlenmeden önce her gördüğünüz ayrıntıyı iyi değerlendirmeniz gerek.Red flag olayları.Bir şekilde hissediyorsunuz ama görmezden geliyorsunuz.Aşkın gözü kördür bundan dolayı söyleniyor.
salıvermek olarak görüyorum ben , evlenmeden önce bi hedefi vardı evlilik . Hedefe ulaşınca rahatladı , çaba sarfetmeyi bıraktı çünkü kendisi değildi ekstra çaba harcıyordu şimdi özüne döndü . Aşkı devam etse üşenmezdi ama
 
Yani demek istediğim o yıla dönebilecek miyim , hayallerim Umutlarım vardı gelecekten hiçbiri yok şuan
[/QUOTE]
Haklisınız da hayat zaten böyle birşey toz pemb3 değil ki.hayatın gerçeklerini kabul ederek yaşamak gerek.ne ilk ne de sonsunuz.hırslısınız şi.di anlayabiliyorum da klasik olsa da insanın başına herşey geliyor.
 
Zaten bir insanı aynı evde yaşamadan tanıyamıyorsunuz ki.O yüzden evlenmeden önce her gördüğünüz ayrıntıyı iyi değerlendirmeniz gerek.Red flag olayları.Bir şekilde hissediyorsunuz ama görmezden geliyorsunuz.Aşkın gözü kördür bundan dolayı söyleniyor.
Haftasonlarında , ya da 3,4 günlük tatillerde bu durumlar bir süre sonra açığa çıkar zaten.eee evlenmeden aynı eve girsin herkes, neden girilmiyor ki ? Eskiden olduğu gibi 20,25 yaşında evlenilmiyor ki aileden izin alamayalım.
 
salıvermek olarak görüyorum ben , evlenmeden önce bi hedefi vardı evlilik . Hedefe ulaşınca rahatladı , çaba sarfetmeyi bıraktı çünkü kendisi değildi ekstra çaba harcıyordu şimdi özüne döndü . Aşkı devam etse üşenmezdi ama
Yontulmamış öküzdense yontulmuşunu bulmak daha mantıklı.😂
 
Yok benim eşimle ilgili değil pişmanlıklarım.İş,kariyer alanlarıyla ilgili.Keşke şöyle yapsaydım gibi.İşte insan seçimlerinin sonucunu yaşıyor.
Selam, konudan bağımsız olacak ama merak ettiğim icin soruyorum. 31 yaşındayım, benimde kariyerle ilgili sıkıntılarım var ve bu konuda pişmanlık yasamak istemiyorum. Eger çok özel değilse, sizin ne tür pişmanlıklarıniz oldu veya mevcut. Konu sahibi arkadasim, lütfen kusuruma bakma. Konunu sulandirmak istemedim. Allah senin hakkında da en hayırlısıni versin
 
Selam, konudan bağımsız olacak ama merak ettiğim icin soruyorum. 31 yaşındayım, benimde kariyerle ilgili sıkıntılarım var ve bu konuda pişmanlık yasamak istemiyorum. Eger çok özel değilse, sizin ne tür pişmanlıklarıniz oldu veya mevcut. Konu sahibi arkadasim, lütfen kusuruma bakma. Konunu sulandirmak istemedim. Allah senin hakkında da en hayırlısıni versin
Benim üniversitede bitirdiğim bölüm o zaman Türkiye’de 7 taneydi.Ben üniversitede kalmak master yapmak,yükselmek istemiştim.Notlarım da çok iyiydi.Üniversite sayısı az olduğu için çoğu kişi kadro açılmaz deyip beni vazgeçirmişti.Ben de ailemin olduğu şehire geri döndüm.Dönmek için başka sebeplerim de vardı o zamanlar.Hayallerimden vazgeçmiştim.Daha sonra başka iş durumu oldu.Türkiye şartları değişti,özel üniversiteler açıldı.Benim okuduğum bölüm her şehir de,her üniversite de açıldi.Üniversite de kalan arkadaşlarım kadrolu oldu.Atandı.
Konu sahibi konunu böldük ama kusura bakma.Keşke o zaman istediğim şey için daha çok çabalasaymışım.Keşkeleri sevmiyorum o yüzden.
 
Bir buçuk yıllık evliyim , evlenmeden önce beni adeta darlardı whatsaptan sohbet ederdi saatlerce , evlenmek için de aşırı ısrarcı ve istekliydi . Evlendikten sonra ilk yıl sıkıntılıydı zaten beklentilerim karşılanmadı hiç. Önceden bana aşırı düşkün aşırı isteyen insan iki kelime laf etmeye üşeniyor, elinde telefon oyun oynuyor , işten geldim yorgunum diye hep suratı asık geliyor , ben de çalışıyorum ben de yorgunum. Bana surat astığımda laf sokuyor ama kendi de öyle.Cinsel olarak isteksiz , duygusal olarak da ruhumu okşayamıyor. Arada bir yemeğe gezmeye götürünce jest yaptığını düşünüyor . Ben çok sıkıldım yaşıyor gibi değil de ömür tüketiyor gibi hissediyorum

Edit:Yorum yapanlara o kadar minnettarım ki🙏🏻 ben de biliyorum kalbini açıp bakıp hiç tanımadığım sizler mi vereceksiniz sevip sevmediğinin cevabını , ama ne güzel bakış açıları eklediniz 🥰
Şüphen varsa sevmiyordur. Sevgi supheye yer bırakmaz
 
Benim üniversitede bitirdiğim bölüm o zaman Türkiye’de 7 taneydi.Ben üniversitede kalmak master yapmak,yükselmek istemiştim.Notlarım da çok iyiydi.Üniversite sayısı az olduğu için çoğu kişi kadro açılmaz deyip beni vazgeçirmişti.Ben de ailemin olduğu şehire geri döndüm.Dönmek için başka sebeplerim de vardı o zamanlar.Hayallerimden vazgeçmiştim.Daha sonra başka iş durumu oldu.Türkiye şartları değişti,özel üniversiteler açıldı.Benim okuduğum bölüm her şehir de,her üniversite de açıldi.Üniversite de kalan arkadaşlarım kadrolu oldu.Atandı.
Konu sahibi konunu böldük ama kusura bakma.Keşke o zaman istediğim şey için daha çok çabalasaymışım.Keşkeleri sevmiyorum o yüzden.
Anladim, paylaştığınız icin teşekkür ederim. Benide bu acabalar tutuyor, ah. Basaramama korkusu. Birde annelik arzusu. Kadin olarak illahaki birseylerden feragat etme durumunda kaliyorsun.
 
Anladim, paylaştığınız icin teşekkür ederim. Benide bu acabalar tutuyor, ah. Basaramama korkusu. Birde annelik arzusu. Kadin olarak illahaki birseylerden feragat etme durumunda kaliyorsun.
Durumunuzu bilmiyorum ama hayallerinizden vazgeçmeyin.Karar verdikten sonra başarırsınız.Annelik konusunda yorum yapamam ama her zaman önce ben demek gerek.İnsan mutlu olunca etrafındakileri de mutlu ediyor.
Feragat etmenize gerek yok,ikisini de bir arada yürüten bir sürü başarılı anne var.
 
Back
X