- 9 Eylül 2014
- 329
- 133
- 39
- Konu Sahibi botanikci_85
- #1
Arkadaşlar daha önce de konu açmıştım. Benim 11.5 aylık bir oğlum var. Doğum öncesi doğum sonrası derken ayalrdır evden doğru dürüst çıkmıyorum. Bebeğimle tek başıma ilgileniyorum. Zaman zaman isyanlar ediyor ve ağlama krizleri geçiriyorum. Lanet olası akrabalarımızdan kimse zahmet edip de gidelim de bi ziyaret edelim demedi. Hepsi anca kameradan oğlumu sevip uzaktan uzağa akıl verdiler.' Bu bebek çok şişman ekmek veriyor musundan tutun da nasıl uyutuyorsuna kadar...'
İlk günlerde dayansam da artık dayanacak halim dermanım kalmadı. Eski kıyafetlerim zayıflamama ragmen hala bana olmuyor. ister istemez bi şişlik var vücutta. Bir yere giderken eşimin aaa yine mi bunu giyiyorsun demesine de ayrı gıcık oluyorum. Kıyafet alalım dese de alamayacak durumdayız onu biliyorum. Bu yüzden biraz daha kilo vereyim sonra alırız diye kestiriyorum.
Kendime ayırdığım kişisel tek zamanım kk da geçirdiğim dakikalar herhalde. Ne istediğim gibi banyo yapabiliyorum ne de wc... Benim gibi küçük bebeği olan bütün anneler aynı durumda biliyorum ama ben artık isyanlardayım.
Adana ya yeni taşındık ve pek bir yeri bilmiyorum. zaten oğlum o kadar huysuz ki saat başı meme isteyen bi tip onunla tek başıma dışarı çıkmak ölüm benm için. anca evin yanındaki parka gidiyorduk her gün. Bi de kafede çay içiyorduk ama artık ramazan içemiyoruz. Ordaki çalışanalrla ahbap olmuştum. İnsan görmeye o kadar muhtacım ki
Gelelim başlıktaki soruma: mayıstan beri eşime memlekete gideyim 10 gün hava alayım geleyim dedim. Gitme ben sizi özlerim burda yalnız ne yapacağım filan dedi. Bir basur sıkıntısı var ve merhemlerini sabah akşam ben yapıyorum. yoksa kanaması oluyor.
Bugün sabahtan beri oğlumu yemek yedirmeye çalışıyorum ama dört kere kustu. yediriyorum tam işte bu sefer kusmayacak diyorum yine kusuyor. 1 saat sorna deniyorum yine yine yine..... Şuanda aç ve malesef mememi de emdiği ve kustuğu için sütüm de yok. Doğduğundan beri çok kusan bir çocuk. doktor 18 aylığa kadar normal dedi. Bense artık bunaldım. bütün gün yemek yap binbri şaklabanlıkla yedir ama kussun sonra da mızmız suratıma baksın. açım der gibi. ne yapacağımı şaşırdım ve o buhranla ağlamaya başadım. eşim gelince de ne oldu deyiince. ' ne olurdu memlekete gitseydim azıcık hava alırdım bu kadar bunalmazdım. bencillik edip kendini düşündün. şuanda sana bir faydam var mı? bu ev bana hamishane. korkuluğu yok ama başımda da gardiyan olarak sen varsın dedim.' sonrası malum ufak çaplı sinir krizi. o da baktı hatun elden gidiyor ki bu ilk ağlama krizim değildi. hemen bak alıyorum biletini pazar günü varmış alayım mı demeye başladı.
Bense inanamadım sonunda ikna oldu Allah ın cezası ama gidince poposu ne oalcak. ilacını yapamazsa kanama olacak. ramazanda nasıl sahur iftar yapacak. lanet olsun ama hala kendimi düşünmüyro başkalarını düşünüyorum. Sizce ne yapsam memlekete gitsem mi pazar günü? yoksa beklesem mi bayramın ilk günü birlikte gidecektik zaten
İlk günlerde dayansam da artık dayanacak halim dermanım kalmadı. Eski kıyafetlerim zayıflamama ragmen hala bana olmuyor. ister istemez bi şişlik var vücutta. Bir yere giderken eşimin aaa yine mi bunu giyiyorsun demesine de ayrı gıcık oluyorum. Kıyafet alalım dese de alamayacak durumdayız onu biliyorum. Bu yüzden biraz daha kilo vereyim sonra alırız diye kestiriyorum.
Kendime ayırdığım kişisel tek zamanım kk da geçirdiğim dakikalar herhalde. Ne istediğim gibi banyo yapabiliyorum ne de wc... Benim gibi küçük bebeği olan bütün anneler aynı durumda biliyorum ama ben artık isyanlardayım.
Adana ya yeni taşındık ve pek bir yeri bilmiyorum. zaten oğlum o kadar huysuz ki saat başı meme isteyen bi tip onunla tek başıma dışarı çıkmak ölüm benm için. anca evin yanındaki parka gidiyorduk her gün. Bi de kafede çay içiyorduk ama artık ramazan içemiyoruz. Ordaki çalışanalrla ahbap olmuştum. İnsan görmeye o kadar muhtacım ki
Gelelim başlıktaki soruma: mayıstan beri eşime memlekete gideyim 10 gün hava alayım geleyim dedim. Gitme ben sizi özlerim burda yalnız ne yapacağım filan dedi. Bir basur sıkıntısı var ve merhemlerini sabah akşam ben yapıyorum. yoksa kanaması oluyor.
Bugün sabahtan beri oğlumu yemek yedirmeye çalışıyorum ama dört kere kustu. yediriyorum tam işte bu sefer kusmayacak diyorum yine kusuyor. 1 saat sorna deniyorum yine yine yine..... Şuanda aç ve malesef mememi de emdiği ve kustuğu için sütüm de yok. Doğduğundan beri çok kusan bir çocuk. doktor 18 aylığa kadar normal dedi. Bense artık bunaldım. bütün gün yemek yap binbri şaklabanlıkla yedir ama kussun sonra da mızmız suratıma baksın. açım der gibi. ne yapacağımı şaşırdım ve o buhranla ağlamaya başadım. eşim gelince de ne oldu deyiince. ' ne olurdu memlekete gitseydim azıcık hava alırdım bu kadar bunalmazdım. bencillik edip kendini düşündün. şuanda sana bir faydam var mı? bu ev bana hamishane. korkuluğu yok ama başımda da gardiyan olarak sen varsın dedim.' sonrası malum ufak çaplı sinir krizi. o da baktı hatun elden gidiyor ki bu ilk ağlama krizim değildi. hemen bak alıyorum biletini pazar günü varmış alayım mı demeye başladı.
Bense inanamadım sonunda ikna oldu Allah ın cezası ama gidince poposu ne oalcak. ilacını yapamazsa kanama olacak. ramazanda nasıl sahur iftar yapacak. lanet olsun ama hala kendimi düşünmüyro başkalarını düşünüyorum. Sizce ne yapsam memlekete gitsem mi pazar günü? yoksa beklesem mi bayramın ilk günü birlikte gidecektik zaten
