D
Dream32
Yazdıklarınız beni nedense çok üzdü, burada her gün bir sürü insanın derdini okuyorum bazısına yorum yapıyorum ama sizin durumunuza fazlasıyla üzüldüm.
Öncelikle şunu söylemek isterim çocuk en yolunda giden evlilikleri bile sarsabiliyor sizin de tam oturmamış bir evliliğiniz varsa çocuğun doğması ile birlikte bazı şeylerin sarsılması ve aranızdaki ilişkinizi zedelenmesi çok normal.
Anladığım kadarıyla sizin de kafanız karışık, yorumlarınızdan birinde 'boşanmak istiyorum ama olmuyor' yazmışsınız bir başka yorumunuz ise 'aslında eşimi seviyorum iyi bir baba' şeklinde.
Öncelikle kendi duygularınızı bir gözden geçirin ne yapmak istediğinizi netleştirin.
Eşiniz zor karakterde birine benziyor fakat arada çocuk olunca evliliği yıkmak için hızlı karar verilmemeli, arada aldatma ve fiziksel şiddet yoksa ben diğer sorunların biraz çaba gösterilerek aşılabileceğini düşünüyorum en azından daha sonra çocuğunuza karşı vicdanen rahat olmak adına çabalamalısınz.
Eşinize yakınlaşma çabanızdan vazgeçmenizi ve sebep olarak da 'onu cezbetmek için yaptığımı düşünür' şeklinde yorumlamanızı anlayamadım karşınızdaki kişi eşiniz ve onu cezbetmekte isteyebilirsiniz,bu konuda gurur yapmayın lütfen, evlilikte mutlu olmak isteyen gururu kenara bıraksın. Çoçuğunuzu gururlu ama ayrı ebeveynler ile mi büyütmek istersiniz?
Yoksa mutlu ve huzurlu bir aile ortamında mı?
Sarılmak kadar insana kendini iyi hissettiren bir şey yok,psikoloji konusunda yapılan araştırmalar da bize bunu söylüyor.
Akşam eşiniz işten geldiğinde onu yüzünüzde sıcak bir gülümsemeyle karşılayıp sadece sarılın ve 'hoşgeldin'deyin.
Daha sonra fazla üzerine gitmeyin bir müddet kendi haline bırakın ama bu arada tekrar konuyu açmayın, dır dır etmeyin, olumsuz davranmayın nötr ama anlayışlı olmaya çalışın, bir bakın bakalım işler nasıl ilerleyecek?
Eşiniz çabanızı az da olsa bir karşılık verirse bu konuda gayret etmenize değer.
Belki evlilik terapisi almayı da düşünebilirsiniz.
