Çok aşık olarak evlendim, yıllarca peşinden koştum. "Oww uww" olduğum biskolata erkeği gibi gördüğüm bir adamdı.Arzulu, tutkuluyduk (!) Ben çok aşıktım bana da aşık sanıyordum ama boynuzu yiyince o pembe rüyalardan çok güzel uyandım.
Şimdi düşünüyorum da ille de aşk diye tutturmak saçmalıkmış. Sadakat, emek, sevgi, saygı bunların temeline kurulmuyorsa bir evlilik bir de çok ahlaklı değilse partnerin sonu hüsranmış. Kocan anlattığın kadarıyla sana değer veriyor,eviyle ilgili, fazla action peşinde koşma derim. Evinle yuvanla çocuğunun eğitimiyle, kendinle, mutluluğunuzla ilgilen,gereksiz heyacanlar arama.Bu düşüncelerin sonu hayır olmaz çünkü. Bir karar vermişsin zamanında, şimdi işini yokuşa sürme.
Kocanın hayran olacağın noktalarını görmeye çalış.