Köklerimden kopamama…

Birhamisss .!.:

Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?

Genişletmek için tıkla...

Berrfeelinda .!.:

Bebeğiniz olmus sizde artık bir çekirdek ailesiniz kendi küçük ailenize odaklanın herkes yerinde sağ olsun bu aşırı düşkünlükte sıkıntı gerçekten

Genişletmek için tıkla...

Birhamisss .!.:

Aslında ergenken gençken böyle değildim. Hep bi evden uzaklaşıp özgürleşme derdindeydim. Evet haklısınız bende öyle düşünüyorum. Bende anneyim artık. Kendi ailem var diyorum. Ama olmuyor

Genişletmek için tıkla...

Berrfeelinda .!.:

Daha önce böyle degilseniz eşinizle problem yaşıyorsunuz yada evliliğin getirdiği sorumluluklar ağır geliyor da olabilir bebekten sonra daha çok oldu demişsiniz bebek bakımı ve sorumlulugu da üstüne tuz biber olmuş galiba

Genişletmek için tıkla...

Vaalbara .!.:

Benim ailem de yaklaşık 9saat mesafede... Kendi ailemle ilgileniyorum, sürekli konuşuyoruz babam ve kardeşimle, iyi olsunlar da gerisi bir şekilde oluyor, köklerden kopmuyorsun sadece mesafe var, ailen gelir sen gidersin bir şekilde düzen kurulur, tayinciyseniz burada da uzun uzun kalmazsınız sanırım, çekirdek ailenle ilgilen, bunları düşünup hayata küsüp onları ihmal etme, su akar yolunu bulur

Genişletmek için tıkla...

gisla .!.:

Eşin muhtemelen asker tek çare istifa farklı kadroya geçip istifa edecek ama haklardan vazgeçiş var benim babam yıllar önce istifa etti kamuda işçiydi şimdi emekli aynı rütbede olduğu amcamın 2 katı emekli maaşı var ama oyak vs yok maaşlarda da doğu tazminatı vs farklı. Bilmiyorum ben istemezdim tayinci olmayı çevremde ne kadar asker varsa istifa ediyor artık abim polis o da edecek. Bu konuyu aşıla

Genişletmek için tıkla...

Birhamisss .!.:

Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?

Genişletmek için tıkla...

Birhamisss .!.:

Bir yere alışıyorsun çevren oluyor. Sonra sıfırdan bir hayat…

Genişletmek için tıkla...

Mor i Danmark .!.:

geri dönüş izni ile Türkiyeye gitme izni aldım

Genişletmek için tıkla...

Birhamisss .!.:

Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?

Genişletmek için tıkla...

Berenco .!.:

Bende ailesine çok düşkün bir insandım.Yasim 40 a yaklaştı.Ama bazen hala tam buyutememsim gibi geliyor.Hala en ufak birşeyde annemi arıyorum.Ben annemin arka sokağına gelin oldum.Ama onlar beni bırakıp memlekete taşındılar.Hayat her zaman istedtgimiz gibi olmuyor malesef.Eger çevrenizde varsa komşu edinmenizi öneririm.Zaman geçirmek için çok iyi oluyor.Muhtmelen bebeğiniz daha küçük ama çocuk büyüdükçe insana arkadaş oluyor.O zaman zaman daha çabuk geçiyor.Ailenizi tabiki ozluyorsunuzdur.Ama bence asıl sıkıntı yanlız olmaniz

Genişletmek için tıkla...

sunworyy .!.:

Sizi öyle iyi anlıyorum ki.. Ailemden 10 saat kadar uzaktayım. Daha yanlarına gideli 2 ay oldu ancak sanki bir sene gibi.. 3 ay sonra falan yine gidicem ama sanki o 3 ay geçmek bilmiyor. Ailemi öyle özlüyorum ki. Bunu söyleyince linçleyen çok oldu beni burada evlenmeseydin senin gibiler evlenmemeli falan diye eşimi çok seviyorum aslinda evlendiğime pişman değilim. Ancak memleket ve aile özlemi aşırı üzüyor beni. Ben henüz baş edemiyorum maalesef sadece sizi çok iyi anlıyorum

Genişletmek için tıkla...

albatroza .!.:

Bu kısmı anlamadım. Ülkelerine girmenin izni olsa anlarım da, Türkiye'ye gitmek de mi izne bağlı? Normalde ülkelerine almamaya çalışırlar da, sizin özellikle geri dönüşünüzü istemeleri ilginç geldi. Gerçekten merak ettiğim için soruyorum, yanlış anlamayın

Genişletmek için tıkla...

Sudanli .!.:

Tedavi alın yaşadığınız şey normal duygusallık değil. Az kalsın şey diyeceksiniz “eşim tek gitsin doguya ben de memlekete tayin alayım”

Genişletmek için tıkla...