- 7 Ağustos 2014
- 1.466
- 2.365
- 133
- 30
Merhaba, iyi akşamlar.
Yaşadıklarımı bi şekilde buraya dökmem lazım birazcık rahatlarım belki. Aslında yaşadığım bu durumu nasıl hangi kelimeler açıklar bilmiyorum. Sustuklarımın,
İçime attıklarımın çığlıklarını duyuyorum yine.
Tek bildiğim canımın acıdığı çok acıdığı. O kadar özledim ki onu , onunla geçen günleri saatleri saniyeleri. Ona seslenmeyi seslendiğim zaman yanımda olan adamı çok özledim. Onsuz geçen üç ay , 90 gün. İçim yaralarla dolu , her gece göz yaşlarımla kanattığım yaralarla dolu. Boğazıma yumruk gibi oturuyo sessiz çığlıklarım. Ne kadar daha canımı yakıcak yokluğu? Ne zaman bitecek bu acı , sızı ? Kalbim durana kadar mı. Sanki bedenim toprakla buluşana dek , yaram sızım acım geçmeyecek.
Her şey üzerime yürüyor bu memlekette.
Kaybolmuş bir çocuk gibiyim, ödüm kopacak yanlışlıkla biri değse.
Herkes yüzüme bakıyor benim,
Sanki herkesin haberi var onu nasıl sevdiğimden..
Bütün şarkılar aklıma getiriyor, hiç aklımdan çıkmadığını.
Sanki bir adamın kokusunu çeksem yanlışlıkla içime, ona ihanet edecekmişim gibi kızıyorum kendime.
Adımlarım karışıyor, kim baksa gözlerime.
Ve daha da ağırlaşıyor hüzün, karanlık çökünce.
Söyleyemiyorum işte..
Özledim çok
Kızmayın bana , sen bu kadar mı güçsüzsün demeyin lütfen. Güçsüzlük değil bu , kaçamıyorum bu hislerden. Söküp atamıyorum içimden onu. Etrafımdaki herkes ne kadar iyi güçlü Ceren derken bi ben biliyorum yaşadığımı. Ama buna sevinmeliyim değil mi , en azından gizleyebiliyorum.
Boşanma dava günü henüz belli olmadı ama en fazla iki haftaya olur. O zaman nasıl yapıcam nasıl gidicem evet ben boşanmak istiyorum derken nasıl saklayacağım yaşadığım cehennemi.
Yazmak istemiyorum ama ellerim gidiyor nasıl durdururum bunu.
Gururumu sıktıkça kalbimi yakıyorum. Uyku hapı alsam uyusam bugün geçer peki yarın ?
Neyse çok uzattım
Hem daha kaç harf yazabilirim ki,
Islanan kirpiklerimin ağırlığı, gözlerimi yumuyorken.
Şimdiden teşekkür ederim desteğiniz için.
Yaşadıklarımı bi şekilde buraya dökmem lazım birazcık rahatlarım belki. Aslında yaşadığım bu durumu nasıl hangi kelimeler açıklar bilmiyorum. Sustuklarımın,
İçime attıklarımın çığlıklarını duyuyorum yine.
Tek bildiğim canımın acıdığı çok acıdığı. O kadar özledim ki onu , onunla geçen günleri saatleri saniyeleri. Ona seslenmeyi seslendiğim zaman yanımda olan adamı çok özledim. Onsuz geçen üç ay , 90 gün. İçim yaralarla dolu , her gece göz yaşlarımla kanattığım yaralarla dolu. Boğazıma yumruk gibi oturuyo sessiz çığlıklarım. Ne kadar daha canımı yakıcak yokluğu? Ne zaman bitecek bu acı , sızı ? Kalbim durana kadar mı. Sanki bedenim toprakla buluşana dek , yaram sızım acım geçmeyecek.
Her şey üzerime yürüyor bu memlekette.
Kaybolmuş bir çocuk gibiyim, ödüm kopacak yanlışlıkla biri değse.
Herkes yüzüme bakıyor benim,
Sanki herkesin haberi var onu nasıl sevdiğimden..
Bütün şarkılar aklıma getiriyor, hiç aklımdan çıkmadığını.
Sanki bir adamın kokusunu çeksem yanlışlıkla içime, ona ihanet edecekmişim gibi kızıyorum kendime.
Adımlarım karışıyor, kim baksa gözlerime.
Ve daha da ağırlaşıyor hüzün, karanlık çökünce.
Söyleyemiyorum işte..
Özledim çok
Kızmayın bana , sen bu kadar mı güçsüzsün demeyin lütfen. Güçsüzlük değil bu , kaçamıyorum bu hislerden. Söküp atamıyorum içimden onu. Etrafımdaki herkes ne kadar iyi güçlü Ceren derken bi ben biliyorum yaşadığımı. Ama buna sevinmeliyim değil mi , en azından gizleyebiliyorum.
Boşanma dava günü henüz belli olmadı ama en fazla iki haftaya olur. O zaman nasıl yapıcam nasıl gidicem evet ben boşanmak istiyorum derken nasıl saklayacağım yaşadığım cehennemi.
Yazmak istemiyorum ama ellerim gidiyor nasıl durdururum bunu.
Gururumu sıktıkça kalbimi yakıyorum. Uyku hapı alsam uyusam bugün geçer peki yarın ?
Neyse çok uzattım
Hem daha kaç harf yazabilirim ki,
Islanan kirpiklerimin ağırlığı, gözlerimi yumuyorken.
Şimdiden teşekkür ederim desteğiniz için.
zamanla olacak,daha cok yeni ondan bu bitik hissedişlerin. iyi olacaksın inanıyorum ben
