Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
unutmaya calıstıkca daha çok hatırlamak..mafoldumben sırf onu hatırlattığı için onunla birlikte dinlediğin şarkıları dinlememek.... olumsuz tarafları bile olsa hep geçen güzel günlerini hatırlamak... nefret etmek için elınden gelenı yapmak..... resmen bunları yaşıorum.neden bukadar zor ki unutmak:çok üzgünüm:.hele ki seni umursamadığını bile bile...ben tekrar birine bukadar yakın olabilir miyim bilmiyorum.onla yaşadıklarımı yaşar mıyım sanırım çok zor...çünkü ilkler unutulmazmış derler...ne biçim bişeymiş yarabbim bu...yapamıycam unutamıcam...veeee bidaha aynı şeyleri yaşıyamıcam biliyorumm.arkadaşlar gerçekten unutmayı başaran var mı benim gibi olup da:1no2:
tek çözüm zaman heralde kolay yolu var mıdır bende bilmiyorum kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş hesabı başka bişeye odaklanmaya çalış aklına onu getirmemeye çalış biliyorum şimdi aklına hep o geliyodur ama unutma UNUTMAK ZORDUR AMA ıMKANSIZ DEĞıL...
unutmaya calıstıkca daha çok hatırlamak..mafoldumben sırf onu hatırlattığı için onunla birlikte dinlediğin şarkıları dinlememek.... olumsuz tarafları bile olsa hep geçen güzel günlerini hatırlamak... nefret etmek için elınden gelenı yapmak..... resmen bunları yaşıorum.neden bukadar zor ki unutmak:çok üzgünüm:.hele ki seni umursamadığını bile bile...ben tekrar birine bukadar yakın olabilir miyim bilmiyorum.onla yaşadıklarımı yaşar mıyım sanırım çok zor...çünkü ilkler unutulmazmış derler...ne biçim bişeymiş yarabbim bu...yapamıycam unutamıcam...veeee bidaha aynı şeyleri yaşıyamıcam biliyorumm.arkadaşlar gerçekten unutmayı başaran var mı benim gibi olup da:1no2:
unutmaya calıstıkca daha çok hatırlamak..mafoldumben sırf onu hatırlattığı için onunla birlikte dinlediğin şarkıları dinlememek.... olumsuz tarafları bile olsa hep geçen güzel günlerini hatırlamak... nefret etmek için elınden gelenı yapmak..... resmen bunları yaşıorum.neden bukadar zor ki unutmak:çok üzgünüm:.hele ki seni umursamadığını bile bile...ben tekrar birine bukadar yakın olabilir miyim bilmiyorum.onla yaşadıklarımı yaşar mıyım sanırım çok zor...çünkü ilkler unutulmazmış derler...ne biçim bişeymiş yarabbim bu...yapamıycam unutamıcam...veeee bidaha aynı şeyleri yaşıyamıcam biliyorumm.arkadaşlar gerçekten unutmayı başaran var mı benim gibi olup da:1no2:
Mesajınızı ve cevapları görünce yazacaklarımdan sonra ruhsuzluğumdan şüphe ettim, "unutulmaz" adlı dizilere ve şarkılara çok takıldığımızı düşündüm... Aşk, ağlamak, unutamamak kadınlara yakıştırılır genelde zira kadın zayıftır, acıların üstesinden kolay gelemez. Oysa erkek adam ağlamaz, gerçek manada aşık olmaz, terk eder/edilirse hemen başka bir kadınla yoluna devam eder vs. Derinlemesine bakıldığında gerçekten seven her kimse unutamaz, düşünür, "acaba şöyle demesem/yapmasam hala beraber olur muyduk, ayrılmasak evlenir miydik, beni unuttu mu?" vs. soruları gelir geçer aklından... Bunları düşündüğünü fark ettiğinde başka bir işle meşgul olduğunu görür, "ne zaman geldi aklıma?" diye sorsa cevabını bulamaz çünkü "o" hiç aklından çıkmamıştır...Tüm bunlar hayatı yaşanmaz kılar, manevi işkencedir ama suçlu "giden" değil, sizsiniz... Hem de en başından beri... İsterseniz ispatlayayım Aşık olduğumuzu hissettiğimiz ilk andan itibaren sevdiğimiz kişiyi hayatımızda "liste başı" yaptığımız için bilinçaltı ona muhtaç olduğunu hissetmeye başlar. Beraber değilken hatta farklı şehirlerdeyken bile sizi arayıp sorduğunda yanınızda hisseder, her nerdeyseniz "onlu anılarınıza" o yeri de dahil edersiniz. Dişinizi fırçalarken, kahvaltıda, ütü yaparken bile aklınızdadır... Beyin yavaş yavaş sinir sistemine komut verir "-O-nu daima düşün, koru, uzaklaştırma..." Ufak bir tartışma ya da görüşememe durumunda "hain" beyin, sinir sistemiyle "muhabbete başlar" yine..."-O- çok önemli onu kaybetme, yoksunluk belirtileri ver!" Sinir sistemi devreye girer, sigara, alkol bağımlılığında olduğu gibi yoksunluk hissini başlatır ve siz onsuz nefes alamayacağınızı hissedersiniz... Nasıl bir uyuşturucu bağımlısı "mal"a ulaşamayınca hırçınlaşır ve tanınmaz hale gelirse, normalde gururundan ödün vermeyen, boyun eğmeyen siz onu aramak, karşısına çıkmak için yanıp tutuşursunuz zira en başından kendinize "verdiğiniz komutlar" yüzünden kendinizi ona mahkum ettiniz, dünya onsuz dönemez artık! Olaya "karşı taraf"tan bakarsak...Erkek akadaşınız diğer uğraşlarına, ailesine, hobilerine zaman ayırmış... İlişkinizi sizin gibi "sizsiz" de yürütmemiş... Bu nedenle sizi kaybetme korkusunu yoğun bir şekilde yaşamıyor, olaya mantıklı yaklaşıyor ve "onsuz da hayat devam eder" diyor... İşte sonun başlangıcı... Siz onu arayıp sordukça bu ısrarınıza anlam veremiyor hatta durum onun için sıkıcı hale gelmeye başlıyor. (İşte kadınların yanılıp "kaçayım da kovalasın" deme anı... Adam zaten bir şeylerden vazgeçmiş, şu noktada kaçsanız da en fazla kısa dönemli kovalamaca oynayacak, gerçekten sevmediyse sonra yine yoluna gidecek...Ya gerçekten sevdiyse mi? O zaman kaçmanıza gerek yok ki, ayrılık safhasına gelip üzülmenize en baştan kıyamazdı zaten... ) İlişkinin başlangıç ve "hazin" sonuna değindik,o zaman sonrasına da bir göz atalım... yerimseniben Geri dönüşü olmayan sebeplerle ayrıldıysanız yahut ortada sebep yokken muhatabınızın gönülsüzlüğünü görüp son verdiyseniz artık ileriye bakmalı... Bunu yapmak için internette ve gençlik dergilerinde yazan "hüzünlü şarkılar dinleme, hobilerine odaklan, yalnız kalma, vs." hezeyanlarını boşverin! Bunları ona bağımlı hale gelirken yapmayacaktınız... O bambaşka işlerle meşgulken siz hüzünlü şarkıları dinleyip onu düşündünüz vaktiyle, hobilerinizi onun uğruna feda ettiniz, yalnızken de aklınızda hep o vardı... O yüzden "bu saatten sonra" bunlardan sakınarak onu unutamazsınız zira "Onu unutayım"ı amaçlayan her hareket içinde "o"nu barındırıyor, bu; parmaklarının arasına sigara alıp "Bunu yakmayayım..." diyen tiryakinin durumuna benzer... O zaman hayat boyu unutmayıp ağlayalım mı?.. Elbete hayır... şakkıdı Bunu bi "hastalık" gibi düşünün... Diyelim ki grip oldunuz, dilediğiniz kadar vitamin alın, "istirahat" ve zaman gerekiyor atlatmak için...En basit hastalık bile vakti gelmeden geçmiyorsa, kanınıza işlediğiniz, hücrelerinizde yaşattığınız adamı tereyağından kıl çeker gibi nasıl atacaksınız bünyenizden... :1closedeyes: Hala mı "ama nasıl?" diyorsunuz? Hatırlatırım, eğer "unutulmaz" diye bir kavram olsaydı herkes ilk aşkıyla evlenirdi... Oysa "yanlış tercihlerinden" sonra sonsuz mutluluğu yakalayan, peşinden ağladığı sevgilisi için sonradan "iyi ki ondan kurtulmuşum", peşinden koştuğu adam kendisine evlenme teklif ettiğinde "bugün git, yarın gel!" diyen o kadar çok kişi var ki... Emin olun bu saydığım örnekler, çabalayarak değil, hastalığın vücuttan uzaklaşması gibi "vakti geldiğinde" "iyileşmişsin, geçmiş olsun" denilesi, "geçtiğini" kendi bile sonradan anlayan insanlara ait... sositososito Bu kadar "ön sözden" sonra ( kaydirigubbakcemile3 ) sizin durumunuza gelirsek siz kendinizi unutmamaya kodlamışsınız... Neden mi? "hele ki seni umursamadığını bile bile..." demek, "O dünyanın en mükemmel insanı, onun gibisini bulamam, o beni dikkate almaz, bense o başka maceralarda kendine yer bulurken koltuğuma kıvrılıp onu hayal etmeye devam edeceğim" demektir... Kendinize bu haksızlığı yapacak ve böyle düşünmeye devam edecekseniz aşkı bundan böyle sadece bu vb. forumlarda, filmlerde ve şarkılarda görür ve hep uzaktan iç çekersiniz... (Acizane hatırlatırım ki şu an kafanızda devleştirdiğiniz kişi vaktiyle aşık olduğunuz kişi de değil... Siz onu içinizde öyle yücelttiniz ki artık gelip ayaklarınıza kapansa "kendi boşluğunu" dolduramaz zira kafanızda kusursuz yaptınız onu, oysa o herhangi biri...) Bir de "İlkler unutulmaz derler.." sözünüz... İlk aşklar unutulmaz doğru... Sizi artık umursamadığını bildiğiniz, kalbinizde "kocaman" yaptığınız, değeriniz bilemediği için yanınıza olmayan insanlar değil, gerçekten sevenler içindir o söz...İlk "gerçekten seven-sevilen" unutulmaz... O halde siz "bu hastalık sürecini" atlatacağınız vaktin ardından (asla hemen değil...) gerçekten seven ve sevilmeye layık "ilk aşk"ınızı bulun ve ona sıkı sıkı sarılın... Unutmayın... "İLKLER UNUTULMAZ" yerimseniben
umutlu_ol çok güzel yazmıssın tesekkür ederim tabii diğer arkadaslara da..söylediklerinin hiçbiri yanlış değil.galiba sadece alışkanlıktı benimki şimdi düşünüyorum da sevgi bölemı olur allahaşkına. Acizane hatırlatırım ki şu an kafanızda devleştirdiğiniz kişi vaktiyle aşık olduğunuz kişi de değil... Siz onu içinizde öyle yücelttiniz ki artık gelip ayaklarınıza kapansa "kendi boşluğunu" dolduramaz zira kafanızda kusursuz yaptınız onu, oysa o herhangi biri...) o herhangi biri be sımarttım onu bişe sandm kendisini.katılıyorum arkadasım.hiç üsenmeden yaptıgın bu yorum için saol..sanırım kendimden başlamalıyım..herşey bana bağlı...
walla ben cabuk unuturm.. bi ay sürer sızlanmam ama bu arada slow sarkı dinlemem... yalnız kalmam ve unutcam derim... kafamdan direk silerim we etrafmda bnden hoslanan birileri warsa onlara sararım... onların iltifatları ilanı askllarıyla kendime gelirim:)))
umutlu_ol üşenmeden onca kelimeyi toparlayıp gerçekten bir psikolog edasıyla çok güzel yazmışsın arkadaşıma.s. ve yazdıklarına tamamen katılıyorum.Ek olarak sadece şu cümleyi kuruyorum;sevmek,sevilmek,mutluluk gibi ayrılık da aşkın bir parçası... Zaman neleri unutturuyor insana,umarım sen de çabuk atlatırsın bu dönemi ve mutlu olacağın hayatına geri dönersin canım:teselli:
Sevebilmek yetenektir canım. Sende de bu yetenek olduğuna göre sadece unut gitsin. ılk die bi saplantı da anlamsız. Her zaman bir ilk yaratabilirsin bence. Yeterki önyargı olmasın.
arkadaşlar hepinize ayrı ayrı tesekkür ederim yorumlarınız için.lisede aşık oldugum çocukla şuanda aynı işyerindeyim..onu gördüğümde şok olmuştum.ve şuan arada da olsa konuşuyoz.eski günlerden falan konusuoz.:lepi:..ve size şöle söliyim ben onu gördüğümde öbürü aklıma bile gelmiyor...tekrar mı canlanıyo ki bazı şeyler bilemedm.onunla konusmak çok güzelll..kafamçokkarıştı.ama fazla konusmayan bi çocuk e bende ole muhabbet acamam hemn zaten lisede de konusamazdm...ve ikimizinde ilişkisi yok ...buda yenı bi gelişme...ve inanın ayrıldıgm kişiye 10 basacak karakterde bi çocukkaydirigubbakcemile3..allah herkesin gönlüne göre verir inşalahh
neden hayatımda herşey baslamadn bitiyo ki sanki.evet öğrendm ki askere gidicekmiş.belki dedm ümit dedm o da kalmadı..:içelim:.resmn beynım kazan gibi arkadaslar ne düşüneceğimi bilmiyorum..herşeyi elime yüzüme bulastırıyorum.benım bu konulardakı talıhsızlıgım çok açık malesefdelikafadu zamana bırakcam artık napıyım nolcaksa olsun...
)
