Herkese merhaba.Komşum demeye dilim varmadı resmen konu başlığında. Benim üst katimda oturan bir bayan var 2 çocuğu var . 12 ve 4 yaşlarında. Biz onlardan önce taşındık. Onlar taşındıktan sonra ses hic kesilmedi evden.
Her neyse ilk 3 ay hiç ses çıkarmadık. Belki ancak yerlesmislerdir diye. Ama sesler eşya sesinden çıkıp geceleri koşma sesine gidince ben uyardım bir kez. Güzel bi dille mesaj attım. Sonra sesler daha da arttı. Babam hasta olduğu bi dönem burda kalıyordu. Koşma vurma sesleri kesilmeyince annem yukarı çıkıp konuştu. Hastamız ve küçük bebegimiz var.cok ses oluyo dedi. Kadının cevabı yapıcak bişey yok siz çocuk buyutmedinizmi oldu.
Her neyse bunlardan sonra yine bigun gece 1de kosuyolardi aradim tartıştık telefonda. O günden sonra birbirimize selam dahi vermedik. Sonra ben dayanamadım .geçen sene ramazanda dedimki ikimizde ev sahibiyiz, yeni aldık bu evleri, çok uzun yıllar burdayız. Kırgın olmayalım. Biraz sen dikkat et biraz ben tolere ediyim problem çıkmasın. Neyse kadınla baristik ama hala suratsiz,hala evden ses hiç eksik olmuyor.
Neyse dün kızımı uyuttum,eşimde uyudu. 5 dk geçti geçmedi banyonun fayansna bişey vuruyorlar.ama Çocuk sesi belli bagrismalar falan. Bende aradim. Guzellikle ablacim kızı uyuttum birseymi cakiyosunuz acaba dedim. Telefon kapandı. 2 dk sonra aradı beni. Allahım nasıl bir bağırmak ama anlatamam yani. Bana hayatımda kimse öyle bagirmadi. Sen benden kaç yas kucuksun,burası benim evim istediğim sesi yaparım,sen rahatsiz oluyorsun diye benim çocuğum oyunundan mi kalacak dedi ama konuşarak değil resmen cırıl cırıl. Bende başta konuşamadim öyle bağırınca ama sonra dedim ki ev senin de apartman senin değil,her yerin bi kuralı var ,normal ev sesine zaten kimse birşey demiyo , madem bu kadar ses yapmak istiyosun müstakil eve çık dedim. Yüzüme kapatti.
Dün elim ayağım titredi. Bugün daha sakinim. Bina yoneticimiz yok. Zabitada çocuk sesine birşey yapmıyor dediler. Nasıl davranicagmi şaşırdım . Bi tarafım diyor ki al eline oklavayi her ses yaptiginda vur. Bi tarafim da onunla ugrasamicagimin farkında. Sizce ne yapayim
Her neyse ilk 3 ay hiç ses çıkarmadık. Belki ancak yerlesmislerdir diye. Ama sesler eşya sesinden çıkıp geceleri koşma sesine gidince ben uyardım bir kez. Güzel bi dille mesaj attım. Sonra sesler daha da arttı. Babam hasta olduğu bi dönem burda kalıyordu. Koşma vurma sesleri kesilmeyince annem yukarı çıkıp konuştu. Hastamız ve küçük bebegimiz var.cok ses oluyo dedi. Kadının cevabı yapıcak bişey yok siz çocuk buyutmedinizmi oldu.
Her neyse bunlardan sonra yine bigun gece 1de kosuyolardi aradim tartıştık telefonda. O günden sonra birbirimize selam dahi vermedik. Sonra ben dayanamadım .geçen sene ramazanda dedimki ikimizde ev sahibiyiz, yeni aldık bu evleri, çok uzun yıllar burdayız. Kırgın olmayalım. Biraz sen dikkat et biraz ben tolere ediyim problem çıkmasın. Neyse kadınla baristik ama hala suratsiz,hala evden ses hiç eksik olmuyor.
Neyse dün kızımı uyuttum,eşimde uyudu. 5 dk geçti geçmedi banyonun fayansna bişey vuruyorlar.ama Çocuk sesi belli bagrismalar falan. Bende aradim. Guzellikle ablacim kızı uyuttum birseymi cakiyosunuz acaba dedim. Telefon kapandı. 2 dk sonra aradı beni. Allahım nasıl bir bağırmak ama anlatamam yani. Bana hayatımda kimse öyle bagirmadi. Sen benden kaç yas kucuksun,burası benim evim istediğim sesi yaparım,sen rahatsiz oluyorsun diye benim çocuğum oyunundan mi kalacak dedi ama konuşarak değil resmen cırıl cırıl. Bende başta konuşamadim öyle bağırınca ama sonra dedim ki ev senin de apartman senin değil,her yerin bi kuralı var ,normal ev sesine zaten kimse birşey demiyo , madem bu kadar ses yapmak istiyosun müstakil eve çık dedim. Yüzüme kapatti.
Dün elim ayağım titredi. Bugün daha sakinim. Bina yoneticimiz yok. Zabitada çocuk sesine birşey yapmıyor dediler. Nasıl davranicagmi şaşırdım . Bi tarafım diyor ki al eline oklavayi her ses yaptiginda vur. Bi tarafim da onunla ugrasamicagimin farkında. Sizce ne yapayim
