- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #1
annelerinizle ilişkileriniz nasıldır? ebeveynlerinizin toplum içinde herhangi yanlış bir tavır yada hareket sergilediğini gördüğünüzde nasıl tepki verirsiniz? nasıl uyarırsınız? yada uyarır mısınız?
benim annem hava atmayı herşeyi abarta abarta anlatmayı cok seven bir insan. karşısındaki insanı rahatsız edecek derecede hava atıyor. bir tek teyzelerim ve bir iki akraba onunla görüşüyor. ben bunu bariz görebiliyorum ama o göremiyor. onu o hava attığı ortamda bozmak küçültmek istemediğim için tepki vermiyorum sonrasında söylediğimde ise ben öylemi dedim kızım o sordu merak etti bende normal anlattım diyor. göremiyor kendini. kabul etmiyor. ama artık bende utanıyorum annemle yeni ortamlara girmeye yada benim görüştüğüm kişilerle onuda alıp görüşmeye.. şimdi napıyo diye soracaksınız..
mesela bayramda tatile gittik ve kaldığımız oteli karşıdaki sormamasına rağman öyle bir anlatıyoki dakikalarca..' şöyle lükstü şöyle iyiydi şöyle güzeldi ama parasınıda verdikk bilmemnee''.. ay o kadar uzatıyo mevzuyu utançtan yerin dibine giriyorum. ben bi işe girmiştim taa dıdısının dıdısına kadar öyle bir anlatmış vede anlatıyorki abarta abarta. oysaki herkesin çocuğu çalışıyor ediyor iyi kötü abartılacak bişey yok. yaşadığım şehirde uzak akrabamız olan ama benimle cok ilgilenen çok seven ve sıklıkla görüştüğüm bikaç akrabamız var. annem gelince resmen görüşmekten kaçıyolar benimle. aslında kadın annemle yaşıt benimle programlar yapıyo ediyo 'annen gidince şuralara gideriz şunları yaparız' diyor. binanın görevlisine aşağı magazada çalışanlara onlara bunlara alakasız insanlara herşeyi abartarak anlatıyo ya artık sinirim bozuluyo ve gelmesini istemiyorum utanıyorum..çünkü karşıdakini rahatsız edecek kadar hayatımızdaki iyi şeyleri abartarak anlatan bir kadın annem ve ben toplum içinde çok utanıyorum bu durumdan. ne desem nasıl anlatsam bozulmadan kırılmadan anlar?
benim annem hava atmayı herşeyi abarta abarta anlatmayı cok seven bir insan. karşısındaki insanı rahatsız edecek derecede hava atıyor. bir tek teyzelerim ve bir iki akraba onunla görüşüyor. ben bunu bariz görebiliyorum ama o göremiyor. onu o hava attığı ortamda bozmak küçültmek istemediğim için tepki vermiyorum sonrasında söylediğimde ise ben öylemi dedim kızım o sordu merak etti bende normal anlattım diyor. göremiyor kendini. kabul etmiyor. ama artık bende utanıyorum annemle yeni ortamlara girmeye yada benim görüştüğüm kişilerle onuda alıp görüşmeye.. şimdi napıyo diye soracaksınız..
mesela bayramda tatile gittik ve kaldığımız oteli karşıdaki sormamasına rağman öyle bir anlatıyoki dakikalarca..' şöyle lükstü şöyle iyiydi şöyle güzeldi ama parasınıda verdikk bilmemnee''.. ay o kadar uzatıyo mevzuyu utançtan yerin dibine giriyorum. ben bi işe girmiştim taa dıdısının dıdısına kadar öyle bir anlatmış vede anlatıyorki abarta abarta. oysaki herkesin çocuğu çalışıyor ediyor iyi kötü abartılacak bişey yok. yaşadığım şehirde uzak akrabamız olan ama benimle cok ilgilenen çok seven ve sıklıkla görüştüğüm bikaç akrabamız var. annem gelince resmen görüşmekten kaçıyolar benimle. aslında kadın annemle yaşıt benimle programlar yapıyo ediyo 'annen gidince şuralara gideriz şunları yaparız' diyor. binanın görevlisine aşağı magazada çalışanlara onlara bunlara alakasız insanlara herşeyi abartarak anlatıyo ya artık sinirim bozuluyo ve gelmesini istemiyorum utanıyorum..çünkü karşıdakini rahatsız edecek kadar hayatımızdaki iyi şeyleri abartarak anlatan bir kadın annem ve ben toplum içinde çok utanıyorum bu durumdan. ne desem nasıl anlatsam bozulmadan kırılmadan anlar?
niye öyle yaptı ki çok güldüm ilk okuduğumda
