O kadınla pek bir gelecek görünmüyor. Bu ilişkiden üzülür kardeşin muhtemelen. Ama bunu ancak kendi kafasıyla anladığında, çözebilecektir.
Bir ayrılık yaşamış, çocuğu olan insanların daha mantıklı davranması gerekiyor. Öyle hoyrat kararlar alamazlar, normal bekarlar gibi. Çünkü ortada zaten üzülmüş ve yine üzülecek olan üç çocuk var.
İşin olmayacağı şuradan belli. Eski evliliğinde Çalışmamış, hala çalışmayan bir kadından kardeşin çalışmasını bekleyemez. Gerçekten tüm evi tek başına ve kadının alışık olduğu konforda sürdüremiyecekse, yürümez bu iş.
Kadın eşinden ayrı haliyle çalışmadan geçinebiliyor iki çocuğuyla. Yine çalışmaz, abin aşkından geçindiririm der ama yürümez. Maddiyat işin içine girince sevgi de biter. Al sana yeni bir boşanma.
Sonra daha evlenmeden üstüne tapular, Resmî nikah olmasın, dini nikah olsun filan şark kurnazlıkları. Alengirli işten hayır çıkmaz.
Bu ilişkiden yalnızca üzülüyor ama sevdikleri için kopamıyorlar gibi duruyor. Birbirlerini gördüklerinde unutuyorlar hepsini ama sonra mantık ağır basıyor ve oldurmak için garip garip yöntemler buluyorlar.
Evlilik ciddidir, net olur. Şakası YOk bunun. Sonra fikri değişir diyerek adım atılmaz. Üç tane çocuğun, bir de kendi çocukları olursa ileride, onun geçimi az bir şey değil. Kendine güvenmiyorsa insan, hiç talip olmamalı böyle bir şeye.
İnsan, daha olgun yaşlarda, macera değil, stabil, konforlu hayat istiyor. Aşkla yürümüyor peynir gemisi.
Kendi şartlarına en baştan uyan bir insan bulmalı, olmayanı uydurmaya çalışmak yalnızca kendini üzer.