nerden başlasam.. Biraz keyifsizim bu aralar... evleneli yaklasık iki yıl olcak allaha sükür cok mutluyum esimden ama aması var işte eşimin ailesi..kayınbabam yok kayınvalidem var ve iki eltim yeni bir ailem oldugu icin sevinmiştim ilk zamanlar ama gün gectikçe anlıyorum ki bosuna sevinmişim. kayınvalidem nişanlıyken biz cok iyiydi bana ve aileme karsı ama dügün olunca bizden uzaklastı nedenini eşime soruyorum odabilmiyor ama benim duyduguma göre dügünde masraf yaptıgı icin. bana nişanlıyken kaç demişti zaten. evine gidiyoruz elini zor veriyor herseye alınıyor ne yapcagımı sasırdım pek yansıtmak istemiyorum ne aileme ne esime ama cok koyuyor. öbür gelinlerinle cok iyi ikisinde durumu iyi belki beni ondan sevmemiştir bilemiyorum beni. bide kücük eltim var o zamanında kacmış nişanlıyken oda cok iyiydi bana karşı hergün arardı neler yaptıgımızı sorardı bende anlatırdım sonra ceyizlerim serildi hic bişey demedi gule gule otur falan ogünden sonra oda soguk davranmaya basladı.kactıgı halde dügün yapmışlar esyalarını almıslar tabiki kac sene öncesi koltuklar falan bana yapılanları görünce kendi evi için ben bu evden bu esyalardan nefret ediğyorum dedi yanımda bilmiyorum bana mı oyle geliyor kıskanıyormu oysa su an istese benimkinlerden cok daha güzelini alabilir durumda. balayına gittik geldik ne aradılar ne sordular borcumuz var diye kayınvalidem bir yıl bizi hiç aramadı evimede gelmedi. kücük eltimle kayınvalidem benim dedikodumu yapmişlar ben bunu duydum cok üzüldüm ve kızdım ama birsey yapamadım sadece kırıldım ve üzüldüm sonra bu safer ben sogumaya basladım ve sogdumda onlarda devam hala zaten dügünden beri öyleydiler böyle işte. ne gerek vardı ki böyle cocukca seylere ölümlü dünyada bu kadar kin nefret öfke niye fesatlık niye ben bu soruya hala cvp bulamıyorum:105::105: