• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Korkularım

Zeytin yoktur bayadır hoşgeldin. Başın sağolsun allah cennette kavuştursun.

Ben de ehlikeyf insanımdır ama iş başa düşünce yapamam dediğin herşeyi en iyisinden beceriyosun merak etme. Geliriniz de iyimiş çok büyük borçlarınız yoksa yap gitsin bi bebiş. Allah sağlıklı ve hayırlı evlatlar nasip etsin cümlemize.
 
teşekkürler bu arada, evet 6 ay oldu kaybedeli
sizin için de kolaylıklar dilerim

sağol, umarım ben de sistemi oturturum biraz.
özet geçmek gerekirse 23 ümde evlendim 30 umda anne oldum, aradaki 7 yılda aman çocuk mu deli miyim ben diyordum,
kızım doğdu işten ayrıldım, bakacak kimse yoktu, iyi bir bakıcıya 1500 vericem sigortasıyla 2000 i bulacak maaşımın 3/1 i, değmezdi...
4.5 yaşında kreşe başladı, ben de bikaç ay önce işe başladım, aksi gibi ne zaman benim toplantım, önemli bir işim olsa çocuğun biyeri rahatsızlanıyor, bırakacak kimse yok, ya eşim gitmiyor ya ben, ne zamana kadar işverenlerimiz bunu tolare eder bilmiyorum.
hadi şimdi anaokulunda sabah 7 den akşam 7 ye açık okul, bir şekilde hallediyoruz, ilkokula başlayınca ne olacak, hem okul masrafı, hem eve yardımcı mı tutacağım, yine kazandığıma değmeyecek, özele devam ettirmeyi düşünüyorum ama yine de hiçbir okul 5 den sonra açık olmuyor, zaten yazık çocuğa bütün gün sandalye tepesinde oturduğu yetmez gibi akşam 6 buçuk 7 ye kadar da ettütte kalsa kafayı yer.
yani doğurmak için 7 yıl düşündüm de az bile düşünmüşüm, hala çıkamıyorum işin içinden, bazen kızıyorum kendime neyine güvendin de doğurdun diyorum, sonra ne diyorum ben, o dünyanın en güzel şeyi diye kızıyorum, sonra ben ona hakettiği hayatı sunamıyorum, sunamayacağım da diye ağlıyorum.
ama sen benim gibi olma, mutlu bir anne olmak için biraz rahat olmak lazım sanki, biraz da beklentileri düşürmek, yoksa olmuyor, kafayı yiyorsun :)
 
Başınız sağolsun demek için yazıyorum. Sabırlar diliyorum. Diğer konu da ise ; benimde çocuğum yok henüz. Belki de hiç yapmayız bilemiyorum. Şimdiye kadar ya ben istediğimden emin olamadım ya da eşim
 
sağol, umarım ben de sistemi oturturum biraz.
özet geçmek gerekirse 23 ümde evlendim 30 umda anne oldum, aradaki 7 yılda aman çocuk mu deli miyim ben diyordum,
kızım doğdu işten ayrıldım, bakacak kimse yoktu, iyi bir bakıcıya 1500 vericem sigortasıyla 2000 i bulacak maaşımın 3/1 i, değmezdi...
4.5 yaşında kreşe başladı, ben de bikaç ay önce işe başladım, aksi gibi ne zaman benim toplantım, önemli bir işim olsa çocuğun biyeri rahatsızlanıyor, bırakacak kimse yok, ya eşim gitmiyor ya ben, ne zamana kadar işverenlerimiz bunu tolare eder bilmiyorum.
hadi şimdi anaokulunda sabah 7 den akşam 7 ye açık okul, bir şekilde hallediyoruz, ilkokula başlayınca ne olacak, hem okul masrafı, hem eve yardımcı mı tutacağım, yine kazandığıma değmeyecek, özele devam ettirmeyi düşünüyorum ama yine de hiçbir okul 5 den sonra açık olmuyor, zaten yazık çocuğa bütün gün sandalye tepesinde oturduğu yetmez gibi akşam 6 buçuk 7 ye kadar da ettütte kalsa kafayı yer.
yani doğurmak için 7 yıl düşündüm de az bile düşünmüşüm, hala çıkamıyorum işin içinden, bazen kızıyorum kendime neyine güvendin de doğurdun diyorum, sonra ne diyorum ben, o dünyanın en güzel şeyi diye kızıyorum, sonra ben ona hakettiği hayatı sunamıyorum, sunamayacağım da diye ağlıyorum.
ama sen benim gibi olma, mutlu bir anne olmak için biraz rahat olmak lazım sanki, biraz da beklentileri düşürmek, yoksa olmuyor, kafayı yiyorsun :)

Maasimin 3 te 1 i bana kalacakti yazacaktim yanlis olmus, yoksa nerde 2 te 1 i 2000 tl olan maas :bicak:
 
Hepinize çok teşekkür ederim.
Şöyle bir karar aldım, doktora ders dönemini bitirdiğimde (1 sene var) sınava girme sırasında bebek için deneyeceğim. sınava da erken çalışmaya başlayacağım. böylece olası bir hamilelikte eğer zor geçerse diye önceden hazırlıklı olacağım. sınavı başarıyla geçersem zaten her şey daha kolay olur. tez yazarken sanırım bebekle başarabilirim.

-Mavi -Mavi ne kadar tatlısın, daha sık gelmeye çalışacağım artık :KK200:
pirayegibi pirayegibi benzer süreçlerden geçtiğimiz için beni en iyi anlayacak kişilerden biri sensin. tavsiyelerini mutlaka uygulayacağım. zaman yönetimi yaparsam bu işin üstesinden gelebileceğime dair inancım arttı.
D damdan teşekkürler, annemin artık daha huzurlu olduğuna inanmak istiyorum. güzel sözlerin için teşekkürler.
kahvetelvesi kahvetelvesi biraz fedakarlıkla başarabilirim galiba. 3 sene değil de 1-1.5 sene sonra niyet edicem bu işe :)
nomunomuchua nomunomuchua sağolasın, ben de sizleri özledim. sen de hala düşünüyor musun :)
Mihail Zoscenko Mihail Zoscenko çok teşekkürler, daha az kaygılanmayı başaracağım. çevremdeki yaşıtlarım ikinciyi yapıyor maşallah :)
pelin- pelin- ben de oldukça erken evlendim 22 bile değildim. benim işten ayrılma gibi bir durumum yok, yani istesem de tazminat ödemeden ayrılamıyorum o yüzden ücretsiz izin alabilirim ancak. ben de senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşayacağımı düşündüğümden böyle bir düşüncelere dalmış durumdayım. ama beklentileri azaltacağım ;)
BlueKedi BlueKedi sağolun, bizim de yoktu öyle bir düşünce ama yeni yeni çıkmış durumda.

hadi hayırlısı herkes için :KK200:
 
konu sahibi, benim de ayni korkularim vardi inanin. rahatima cok duskunum, borcumuz var ama kendimize yetebiliyoruz, cocuk sorumlulugunu almaya hazir miyim, hayatim degisecek hicbisey yapamicam bundan sonra gibi bir suru sey kuruyordum kafamda. ama hadi dedik deneyelim, allah sabrini da sevgisini de verir hallederiz dedik... ama suan olmuyor.. esimde problem cikti. dusunebiliyor musun, hic aklimizin ucundan gecmezdi boyle bisey olabilecegi... ikimiz de gayet saglikli insanlariz, istedigimiz zaman kolayca olur diye dusunuyorduk. 2 yil istemedik hic, 3. yilimizda dusunduk ama simdi doktor doktor geziyoruz olsun diye. simdi diyorum keske daha once dusunseydik, bu kadar vakit kaybetmezdik. keske bu kadar kendimize guvenmeseymisiz "nasil olsa olacak" diye.. simdi olup olmayacagi bile belli degil. esimin ameliyat olmasi lazim. herseyi gectim bunun psikolojik yukuyle bas etmeye calisiyoruz. o nedenle diyecegim o ki bence siz deneyin.. belki hemen olacak, belki sizinki de zaman alacak, bilemezsiniz. ya da en azindan dusunmuyorsaniz bile her turlu testlerinizi yaptirin ki kafanizda soru isareti olmasin. hicbi problem yoksa ne zaman hazir hissederseniz o zaman yaparsiniz.
 
Sen planını yap en kapsamlı arastirma ni ya olc bic sonuç ne olur biliyor musun.herşey olacağına varır.çok kaderci yazdım.ama öyle yaşayıp göreceksin.
 
Hepinize çok teşekkür ederim.
Şöyle bir karar aldım, doktora ders dönemini bitirdiğimde (1 sene var) sınava girme sırasında bebek için deneyeceğim. sınava da erken çalışmaya başlayacağım. böylece olası bir hamilelikte eğer zor geçerse diye önceden hazırlıklı olacağım. sınavı başarıyla geçersem zaten her şey daha kolay olur. tez yazarken sanırım bebekle başarabilirim.

-Mavi -Mavi ne kadar tatlısın, daha sık gelmeye çalışacağım artık :KK200:
pirayegibi pirayegibi benzer süreçlerden geçtiğimiz için beni en iyi anlayacak kişilerden biri sensin. tavsiyelerini mutlaka uygulayacağım. zaman yönetimi yaparsam bu işin üstesinden gelebileceğime dair inancım arttı.
D damdan teşekkürler, annemin artık daha huzurlu olduğuna inanmak istiyorum. güzel sözlerin için teşekkürler.
kahvetelvesi kahvetelvesi biraz fedakarlıkla başarabilirim galiba. 3 sene değil de 1-1.5 sene sonra niyet edicem bu işe :)
nomunomuchua nomunomuchua sağolasın, ben de sizleri özledim. sen de hala düşünüyor musun :)
Mihail Zoscenko Mihail Zoscenko çok teşekkürler, daha az kaygılanmayı başaracağım. çevremdeki yaşıtlarım ikinciyi yapıyor maşallah :)
pelin- pelin- ben de oldukça erken evlendim 22 bile değildim. benim işten ayrılma gibi bir durumum yok, yani istesem de tazminat ödemeden ayrılamıyorum o yüzden ücretsiz izin alabilirim ancak. ben de senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşayacağımı düşündüğümden böyle bir düşüncelere dalmış durumdayım. ama beklentileri azaltacağım :KK66:
BlueKedi BlueKedi sağolun, bizim de yoktu öyle bir düşünce ama yeni yeni çıkmış durumda.

hadi hayırlısı herkes için :KK200:
Canımmm çok sevindim
Ders dönemi senin için kolay zaten
Teze hazırlığını yap şimdiden makaleler çeviriler
Gerisi çok kolay
Kendine inan yeter ya superman gibi bişeysin sen :))
 
Merhaba
Ben 26 yaşında evlendim. Maddi manevi hazır olmak için dört yıl bekledim. 30 yaşında doğum yaptım. Senin gibi bir yıl önceden sağlık sigortamı başlattım. Benim de annem vefat etti ve kayınvalidem başka bir şehirde yaşıyor. Burada kimsemiz yok. Çalışan anneyim ve 16 hafta dolunca işe döndüm. Ben yaklaşık 6 aylık hamileyken bakıcı aramaya başladım. 50 yaş üstü, sigara kullanmayan ve başkasının evinde çocuk bakma tecrübesi olan birini aradım hep. Epey insanla görüştüm bu süreçte. Doğuma yakın aradığım kadını buldum. Doğumdan 1 hafta önce başladı. Lohusalıkta ben bebeği emzirip uyudum. Bebeğin altını değiştirme, uyutma, ev işleri, yemek, ütü, gelen gidenin ağırlanması işlerini yaptı. Doğum iznim boyunca evde beraberdik. Sonrasında ben süt sağdım, o verdi. Sabah işe geç gidip akşam erken döndüm. 3 yaşına kadar böyle sürdü. 3 yaşında yarım gün kreşe başladı. Yarım gün de teyzemizle beraber hala.
Ben de oldum olası ev işi sevmem. O halletti ev işlerini ben de işten gelir gelmez oyuna oturdum kızımla hep. Allah razı olsun ondan, ailemden daha yakındır bize. Çocuk süreci başlı başına zorlu ama bu şekilde bir insan evladı denk gelirse hayatın epey kolaylaşır.
 
Merhaba
Ben 26 yaşında evlendim. Maddi manevi hazır olmak için dört yıl bekledim. 30 yaşında doğum yaptım. Senin gibi bir yıl önceden sağlık sigortamı başlattım. Benim de annem vefat etti ve kayınvalidem başka bir şehirde yaşıyor. Burada kimsemiz yok. Çalışan anneyim ve 16 hafta dolunca işe döndüm. Ben yaklaşık 6 aylık hamileyken bakıcı aramaya başladım. 50 yaş üstü, sigara kullanmayan ve başkasının evinde çocuk bakma tecrübesi olan birini aradım hep. Epey insanla görüştüm bu süreçte. Doğuma yakın aradığım kadını buldum. Doğumdan 1 hafta önce başladı. Lohusalıkta ben bebeği emzirip uyudum. Bebeğin altını değiştirme, uyutma, ev işleri, yemek, ütü, gelen gidenin ağırlanması işlerini yaptı. Doğum iznim boyunca evde beraberdik. Sonrasında ben süt sağdım, o verdi. Sabah işe geç gidip akşam erken döndüm. 3 yaşına kadar böyle sürdü. 3 yaşında yarım gün kreşe başladı. Yarım gün de teyzemizle beraber hala.
Ben de oldum olası ev işi sevmem. O halletti ev işlerini ben de işten gelir gelmez oyuna oturdum kızımla hep. Allah razı olsun ondan, ailemden daha yakındır bize. Çocuk süreci başlı başına zorlu ama bu şekilde bir insan evladı denk gelirse hayatın epey kolaylaşır.

süpersiniz
umarım benim için de her şey böyle olur :KK51:
 
süpersiniz
umarım benim için de her şey böyle olur :KK51:
Olur tabi neden olmasın. Çocuk sürecinin tamamının iyi planlama ve risk analizi mantığı ile yürütülmesi gerekiyor. Aman yapalım sonrasına bakarızla olmuyor. Doğru ve hamilelikten önce sorulması gereken soruları soruyorsunuz kendinize.
 
Düzeltme için kendi adıma teşekkür ederim, kadının maaşı 6bin, kalan 4bini beğenip de çalışmamış diye hesap yapıyorum :)

hahah nerde 5 sene önce 6 bin maaş :KK53: olsa, bakıcı bulamasam bile zorla anamı da getirtir baktırırdım yine bırakmazdım:KK70:
şaka bir yana, elime kalacaktı 1000 tl, işim gereği sürekli bakımlı şık olmak zorundaydım, nerdeyse o kalanın yarısı da ona gidiyordu, çocuğumu bakıcıya bırakıp işe gittiğime değmiyordu yani...
 
hahah nerde 5 sene önce 6 bin maaş :KK53: olsa, bakıcı bulamasam bile zorla anamı da getirtir baktırırdım yine bırakmazdım:KK70:
şaka bir yana, elime kalacaktı 1000 tl, işim gereği sürekli bakımlı şık olmak zorundaydım, nerdeyse o kalanın yarısı da ona gidiyordu, çocuğumu bakıcıya bırakıp işe gittiğime değmiyordu yani...
Bence de mantıklı bir karar olmuş. Ancak evde oturmak zorlamadı mı? Ben dört ay zor dayandım evde.
 
Akademisyen arkadaşımın bir yaş aralıklı iki çocuğu var

İkinci kaza ile oldu daha birinci 6 aylıkken

Bakıcı yardımcı halletti

Evet işin meşakkatli ama zorunlu mesai yoksa daha iyi

Haftanın 6 günü günde 10 saat çalıştım ben mesela

Buna rağmen büyüdü işte
 
Bence de mantıklı bir karar olmuş. Ancak evde oturmak zorlamadı mı? Ben dört ay zor dayandım evde.

aksine maddi imkanlarım olsa bir ömür çalışmaz, ya da ne bileyim canım isteyince yapabileceğim ufak tefek işlerle uğraşmayı tercih ederdim, sabahın köründe kalkıp yollara düşüp akşama kadar bilgisayar başında oturmaktan nefret ediyorum. o 4.5 yıllık süreçte de pek evde oturduğum söylenemez bütün yaz yazlıkta, ayrıca tatilde, istanbuldayken parkta, gezmede orda burda nasıl geçiyordu anlamadım.
bu yaz için 1 haftalık tatil planı bile yapamıyorum mesela, isyanlardayım o yüzden :KK70:
özgürlük güzel şey de, para da lazım, tamamen para için çalışıyorum, çok dürüstüm bu konuda...
 
aksine maddi imkanlarım olsa bir ömür çalışmaz, ya da ne bileyim canım isteyince yapabileceğim ufak tefek işlerle uğraşmayı tercih ederdim, sabahın köründe kalkıp yollara düşüp akşama kadar bilgisayar başında oturmaktan nefret ediyorum. o 4.5 yıllık süreçte de pek evde oturduğum söylenemez bütün yaz yazlıkta, ayrıca tatilde, istanbuldayken parkta, gezmede orda burda nasıl geçiyordu anlamadım.
bu yaz için 1 haftalık tatil planı bile yapamıyorum mesela, isyanlardayım o yüzden :KK70:
özgürlük güzel şey de, para da lazım, tamamen para için çalışıyorum, çok dürüstüm bu konuda...
Güzelmiş. Ben iş hayatını seviyorum. Belki üniversite dahil hep çalıştığım için böyle oldu. Doğum iznine çıktım, evde haftaiçi ne yapılır hiç bir fikrim yok, çalışmayan arkadasım yok. Öyle olunca epey bunalmıştım. Şu an haftasonları kızım çok yorduğu için pazartesi sabahları koşarak uzaklaşıyorum evden. :olamaz:
 
Çocuk çok zor bir karar, insan gerçekten önerse mi önermese mi bilemiyor. Bazen dünyanın en güzel duygusu diyorsun bazen Allahım ben ne yaptım diyorsun:) valla ne desem bilemedim.

Maddelerini tek tek alıntılayayım dedim, cepten sinir etti uygulama yapamadım :) benzer durumları çok iyi kotaran arkadaşlarım var, çocukla hem doktora yapıp hem işe devam edeni var. Yardımcı almadan evini çekip çevireni var. Vs vs. Ama bunlar hep sana bağlı, sen yapabilir misin? Ben de ev işlerinden pek anlamıyorum mesela, o yüzden çalışırken yardımcı olmasa üstesinden gelemezdim. Şimdi çalışmıyorum, bahar temizliğine birini bulsam süper olacak kafasındayım :)

Kreş işini araştırmalısın, büyük şehirdeysen bulursun diye tahmin ediyorum. Ama genel olarak 2 yaştan sonra alıyorlar. Daha erken alan kreşler azınlıkta.

Ailelerin uzakta olması hem avantaj hem dezavantaj oluyor çocuk konusunda. Aman şımartacaklar veya özellikle bebeklen çok karışıp bunaltacaklar derdin olmuyor. Ama çocuk hasta olsa veya kreşi tatil olsa falan senin izin almaya elverişli değilse işin sorun yalayabiliyorsun. Kar tatillerinde falan bizim şirket çocuk dolardı, eveveynler bırakacak bir yer bulamayınca izin de alamayınca mecburen işe getiriyorlardı.

Hakkınızda hayırlısı.
Annene Allah rahmet eylesin, başın sağ olsun.
 
Güzelmiş. Ben iş hayatını seviyorum. Belki üniversite dahil hep çalıştığım için böyle oldu. Doğum iznine çıktım, evde haftaiçi ne yapılır hiç bir fikrim yok, çalışmayan arkadasım yok. Öyle olunca epey bunalmıştım. Şu an haftasonları kızım çok yorduğu için pazartesi sabahları koşarak uzaklaşıyorum evden. :olamaz:

ben de üniversite son sınıfta başlamıştım çalışmaya, 9 yıl aralıksız çalışıp işten ayrıldıktan sonra dışarda bambaşka bir dünya varmiş demiştim.
bir de plaza çalışanıydım o zamanlar, lanet gibi bir şey, bütün gün soluduğun hava bile yapay, karanlıkta ofise girip karanlıkta çıkıyordum, şimdi işim çok daha rahat neyse ki...
evet evde olmaya çalışırsanız bir yerden sonra her şey kısır döngüye dönüşüyor,
benim rutinlerim vardı her sabah arazideki köpekleri beslemek, spora gitmek vs vs günün nasıl geçtiğini anlamıyordum, zaten yaz başladığı gibi bitiyordu.
 
hahah nerde 5 sene önce 6 bin maaş :KK53: olsa, bakıcı bulamasam bile zorla anamı da getirtir baktırırdım yine bırakmazdım:KK70:
şaka bir yana, elime kalacaktı 1000 tl, işim gereği sürekli bakımlı şık olmak zorundaydım, nerdeyse o kalanın yarısı da ona gidiyordu, çocuğumu bakıcıya bırakıp işe gittiğime değmiyordu yani...
Evet şimdi mantıklı :)
Değmiyormuş gerçekten.
 
Back
X