Arkadaşlar merhaba,gayet sağlıklı biriydim ben aslında ama bikac ay önce bir hafta boyunca giderek dozunu artıran bir bayılma/sersemlik hissi ile doktora gittim.Kanima bakıldı,çok şükür normal dendi.Eeg de beyin dalgalarım bozuk çıktı,bunu başka bir doktor ve hastanede de teyit ettim
tomografi,Mr normal.Hic bayilmadigim için epilepsi teşhisi konulmadi,ilk Dr ilaç yazdı diğeri ise tanı konulmadan yazamam dedi. 3-4 kez kulağımın birinde ani bir basınç ve beraberinde uğultu oldu,çok korktum.Kontrole gel demişlerdi araya pandemi süreci girdi kaldı öyle..
Epeydir iyiydim ama bu son iki ayda filan yine bayılma hissi geliyo.Saga sola dönsem dengem bozuluyor,gözlerim devriliyor.Onceki konularimdan hatırlayanlar vardır belki,eşimden ayrı tuttugum evde annem,babam ve bebeğimle yaşıyorum ama annemler 3 aylığına memlekete gittiler.Cocuk oyun istiyor yapamıyorum.Aksine (Allah korusun)ilk bayilmami yapicam çocuk nolcak diye ödüm kopuyor -ki biseye bassam canım acısa anneeee diye ağlayıp geliyo canım oğlum.Bunlari yazarken resmen çenem kasılıyor,boynum geriliyor.
Ama nedense çocuğu alıp dışarı çıkınca bunlar olmuyor.Psikolojik mi , uykusuzluk mu,stres ve üzüntü mü yoksa cidden epileptik biseu mi bilemedim.
Çok korkuyorum onu biliyorum.Cocuk cidden hayata bağlıyormus,Allah anneleri çocuklarıyla birbirine bağışlasın.Evlilikte yaşadığım aşırı üzüntülere bağlıyorum, çıkıyor valla çıkıyor..
Ağlama duvarı yaptım burayı , dertleşmek istedim.okudugunuz için teşekkürler..
